Kathimerini.com.cy
Γιώργος Σκαφιδάς
Δύο μήνες έπειτα από τις (πρόωρες) βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου, ο Εμανουέλ Μακρόν βρήκε, τελικώς, τον πρωθυπουργό που αναζητούσε στο πρόσωπο του πολιτικά πολύπειρου Μισέλ Μπαρνιέ, ο οποίος θα κληθεί τώρα σε φέρει σε πέρας την πρόκληση του σχηματισμού κυβέρνησης μέσα σε συνθήκες (πρωτοφανούς για τα γαλλικά δεδομένα) κοινοβουλευτικού κατακερματισμού.
Για την ιστορία, είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας που ξεκίνησε με το νέο Σύνταγμα του 1958, που η χώρα πέρασε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα υπό υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Οι «πρωτιές» όμως δεν σταματούν εδώ.
Ο 35χρονος Γκαμπριέλ Ατάλ, που φεύγει έπειτα από μόλις οχτώ μήνες πρωθυπουργικής θητείας, ήταν ο νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός στην ιστορία της σύγχρονης Γαλλίας. Ο 73χρονος Μισέλ Μπαρνιέ όμως στον αντίποδα που τον διαδέχεται, είναι ο γηραιότερος…
Ο Μπαρνιέ πρωτοεξελέγη βουλευτής πριν από περίπου πέντε δεκαετίες, το 1973. Διόλου τυχαία, το γαλλικό πρακτορείο AFP τον χαρακτηρίζει «Γάλλο Τζο Μπάιντεν», αν και ο 81χρονος Αμερικανός ηγέτης είναι ολίγα χρόνια μεγαλύτερός του.
(REUTERS/Sarah Meyssonnier/File Photo)
Στην πορεία, αυτές τις πέντε δεκαετίες που μεσολάβησαν, ο Μπαρνιέ πέρασε από πολλά και διαφορετικά (κορυφαία) πόστα: στη γαλλική Γερουσία, στην Ευρωβουλή, ως Επίτροπος στην Κομισιόν, ως υπουργός στις κυβερνήσεις των Σαρκοζί/Φιγιόν, Σιράκ/Ραφαρέν, Σιράκ/Ζιπέ… Η θέση ωστόσο για την οποία οι περισσότεροι τον θυμούνται ήταν εκείνη του επικεφαλής διαπραγματευτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις συνομιλίες με τη Βρετανία για το Brexit.
Πολιτικά, ο Μπαρνιέ προέρχεται από τον χώρο της γκωλικής δεξιάς. Το κόμμα του είναι πια εκείνο των Ρεπουμπλικανών, το οποίο μετρά πια σχεδόν 50 έδρες στη νέα γαλλική εθνοσυνέλευση.
Το στοίχημα για τον Μπαρνιέ θα είναι τώρα να καταφέρει να σχηματίσει μια κυβέρνηση που δεν θα καταρρεύσει μέσα στους επόμενους μήνες. Το έτερο στοίχημα θα είναι να καταφέρει να θέσει τις βάσεις και μάλιστα άμεσα (ως τις αρχές Οκτωβρίου) για τον προϋπολογισμό του 2025, υπό το βάρος διογκούμενων δημοσίων χρεών και ελλειμμάτων. Υπενθυμίζεται ότι η Γαλλία δεν μπορεί να πάει ξανά σε εκλογές πριν από το καλοκαίρι του 2025, ενώ οι επόμενες προεδρικές είναι κανονικά προγραμματισμένες για το 2027.
Ο Μπαρνιέ παρουσιάζεται να έχει χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν πρακτικά υπέρ του στην παρούσα φάση:
- είναι συντηρητικός σε μια περίοδο ευρύτερης «συντηρητικοποίησης»·
- ανήκει σε ένα «ιστορικό» κόμμα (Les Républicains-LR) το οποίο δεν τα πήγε άσχημα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, δεδομένων των συνθηκών·
- είναι αρκετά μεγάλος σε ηλικία ώστε να μην φοβίζει τους όποιους πιθανούς ανταγωνιστές με τις μελλοντικές πολιτικές του φιλοδοξίες, προεδρικές ή άλλες·
- έχει πια τη στήριξη του ιδίου του Μακρόν·
- έχει το προφίλ «καλού διαπραγματευτή» που μπορεί να πετυχαίνει συναινέσεις («άνθρωπο της συναίνεσης» τον ονομάζει η Monde)
- και ίσως να έχει παράλληλα, για ένα διάστημα, και την «ανοχή» του Εθνικού Συναγερμού (Rassemblement national-RN) της Μαρίν Λεπέν που είναι όμως βέβαιο ότι θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα άμεσα ή έμμεσα ανταλλάγματα στον δρόμο προς τις επόμενες (βουλευτικές και προεδρικές) κάλπες που δεν αποκλείεται να στηθούν πρόωρα στη Γαλλία.
Υπενθυμίζεται ότι ο Μπαρνιέ είχε υιοθετήσει σκληρές θέσεις τα τελευταία χρόνια σε μέτωπα όπως για παράδειγμα εκείνα του μεταναστευτικού και της γαλλικής «νομικής κυριαρχίας» (της υπεροχής δηλαδή των γαλλικών δικαστηρίων) έναντι των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, γεγονός το οποίο άρεσε στον Βίκτορ Ορμπαν και μπορεί τώρα να «αρέσει» και στο RN.
(Stephanie Lecocq, Pool via AP)
Ο Μπαρνιέ θα έχει, βέβαια, απέναντί του τις δυνάμεις του Νέου Λαϊκού Μετώπου (Nouveau Front Populaire-NFP) το οποίο ξεχωρίζει μεν ως το ισχυρότερο κομματικό μπλοκ στο νέο κοινοβούλιο με τις περίπου 180 έδρες του, χωρίς όμως να έχει την απόλυτη πλειοψηφία από την οποία απέχει σημαντικά.
Το «θέμα» με τον Μπαρνιέ είναι ότι δεν έχει γύρω του ξεκάθαρες πλειοψηφίες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν είτε υπέρ του είτε εναντίον του.
Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν το NFP (που υπενθυμίζεται ότι ήθελε για πρωθυπουργό την 37χρονη Λουσί Καστέ) επιχειρήσει να τον «ρίξει» με πρόταση μομφής, το πιο πιθανό είναι ότι αυτή η πρόταση δεν θα εξασφαλίσει την πλειοψηφία που χρειάζεται…
