Kathimerini.gr
Ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ανακοίνωσε την ακύρωση της διεξαγωγής τον Σεπτέμβριο του EuroPride, όμως οι διοργανωτές του αμφισβήτησαν αμέσως την απόφασή αυτή, που αιτιολογήθηκε λόγω μιας «δύσκολης κρίσης» στο Κόσοβο, λέγοντας πως αυτή η μεγάλη συγκέντρωση της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ θα πραγματοποιηθεί όπως έχει προβλεφθεί.
«Σύμφωνα με την πλειοψηφία των μελών της κυβέρνησης και με την πρωθυπουργό (…) η πορεία υπερηφάνειας ή όποιο κι αν είναι το όνομα αυτού του πράγματος, θα μετατεθεί ή ακυρωθεί, όπως θέλετε», δήλωσε ο Βούτσιτις σε συνέντευξη Τύπου.
«Απλώς, σε μια δεδομένη στιγμή, δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε όλα. Μια άλλη φορά, σε πιο ευτυχείς καιρούς», πρόσθεσε ο πρόεδρος, εξηγώντας πως η Σερβία είναι «υπό πίεση», αντιμέτωπη με «κάθε είδους προβλήματα». Αναφέρθηκε κυρίως σε μια νέα αύξηση των εντάσεων στο Κόσοβο, πρώην επαρχία της Σερβίας όπου οι κάτοικοι είναι στην πλειονότητά τους Αλβανοί, η οποία ανακήρυξε το 2008 την ανεξαρτησία της που δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από το Βελιγράδι, αλλά και σε προβλήματα που έχουν σχέση με την ενέργεια και τον τομέα των τροφίμων.
Το EuroPride προβλέπεται να διεξαχθεί στο Βελιγράδι από τις 12 έως τις 18 Σεπτεμβρίου, με μία εβδομάδα γιορτών και εκδηλώσεων και μια πορεία υπερηφάνειας την παραμονή της λήξης του. Αυτή η μεγάλη πανευρωπαϊκή εκδήλωση πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε μια διαφορετική ευρωπαϊκή πόλη από το 1992, με την πρώτη να λαμβάνει χώρα στο Λονδίνο. Ωστόσο οι διοργανωτές του EuroPride δήλωσαν αμέσως πως η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί κανονικά, υπογραμμίζοντας πως πολλές αποφάσεις της δικαιοσύνης έχουν αποφανθεί πως άλλες ακυρώσεις στο παρελθόν ήταν αντισυνταγματικές.
«Το κράτος δεν μπορεί να ακυρώσει το EuroPride – μπορεί μόνο να προσπαθήσει να το απαγορεύσει, κάτι που θα συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος», έγραψε σε ένα tweet ο συντονιστής της εκδήλωσης Μάρκο Μιχαΐλοβιτς. «Η πορεία θα πραγματοποιηθεί όπως έχει προγραμματιστεί στις 17 Σεπτεμβρίου», είπε.
Παρότι η Σερβία είναι μία από τις λίγες χώρες όπου η πρωθυπουργός, η Άνα Μπρνάμπιτς, είναι ανοικτά ομοφυλόφιλη, τα μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ εξακολουθούν να ζουν μέσα στον φόβο. Οι δύο πρώτες πορείες υπερηφάνειας στο Βελιγράδι, το 2001 και το 2010, αμαυρώθηκαν από βίαια επεισόδια ανάμεσα σε διαδηλωτές κατά των ομοφυλοφίλων και τις δυνάμεις της τάξης. Η πορεία πραγματοποιείται τακτικά από το 2014, αλλά με σημαντική παρουσία των δυνάμεων της τάξης.
Το να κρατιούνται από το χέρι παραμένει ένα ταμπού για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου στη χώρα όπου σχεδόν το 60% των μελών της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ δηλώνουν ότι έχουν υποστεί σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση, σύμφωνα με δημοσκόπηση των οργανώσεων για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων IDEAS και GLIC.
Οι ενώσεις της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ ήλπιζαν πέρυσι πως θα υιοθετείτο από τη Βουλή ένα σχέδιο νόμου που αναγνώριζε το σύμφωνο συμβίωσης, όμως ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς είχε πει πως δεν θα υπέγραφε έναν τέτοιο νόμο επειδή το σερβικό Σύνταγμα «ορίζει τον γάμο ως νομική ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας».
Απαιτώντας το 2012 από τις αρχές να απαγορεύσουν την πορεία υπερηφάνειας, ο τότε επικεφαλής της σερβικής ορθόδοξης Εκκλησίας που ασκεί μεγάλη επιρροή στη χώρα, ο πατριάρχης Ειρηναίος, την είχε χαρακτηρίσει «πορεία της ντροπής».
