Kathimerini.gr
Tραγική είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ταξιδιώτες στα ευρωπαϊκά αεροδρόμια, ενώ προσπαθούν να απολαύσουν τις πρώτες πραγματικές θερινές διακοπές έπειτα από δύο χρόνια πανδημίας και δρακόντειων περιορισμών στις μετακινήσεις. Στο Χίθροου του Λονδίνου η κατάσταση είναι χαοτική. Μακριές ουρές για ελέγχους ασφαλείας, διαρκείς ματαιώσεις και καθυστερήσεις πτήσεων και ελάχιστο προσωπικό για την παράδοση των αποσκευών. Η κατάσταση είναι, μάλιστα, τέτοια που η διοίκηση του αερολιμένα αποφάσισε να περιορίσει τις πωλήσεις εισιτηρίων έως ότου μπει μια σχετική τάξη στα πράγματα.
Το αεροδρόμιο της βρετανικής πρωτεύουσας, ωστόσο, δεν αποτελεί παρά ένα δείγμα των όσων τραγελαφικών συμβαίνουν το φετινό καλοκαίρι. Σύμφωνα με τη λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα το Hopper Inc, ηλεκτρονικό ταξιδιωτικό πρακτορείο που στηρίζεται από την Goldman Sachs, το Χίθροου δεν περιλαμβάνεται καν στους δέκα χειρότερους αερολιμένες της Ευρώπης όσον αφορά τις καθυστερήσεις πτήσεων αυτόν τον μήνα.
Βρίσκεται στη 15η θέση, με το 51% των πτήσεών του να καταγράφει καθυστερήσεις από τις αρχές του μήνα. Οπως ανέφερε, μάλιστα, εκπρόσωπος Τύπου του Hopper’s, «το Χίθροου είναι πολύ μεγαλύτερο από πολλά άλλα ευρωπαϊκά αεροδρόμια και η κατάταξη στη λίστα απηχεί μόνο το ποσοστό των καθυστερήσεων – και όχι τον αριθμό των ταξιδιωτών που επηρεάζονται από αυτές».
Τα χειρότερα σε εξυπηρέτηση αεροδρόμια του καλοκαιριού είναι των Βρυξελλών (με το 72% των πτήσεων να καθυστερεί και το 2,5% να ακυρώνεται), το Διεθνές Αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης (68% και 7,8%) του Αϊντχόβεν στην Ολλανδία (67% και 1,8%), το Λούτον στο Λονδίνο (66% και 2,7%), της Βουδαπέστης (65% και 2,1%), της Λισσαβώνας (65% και 4,8%), το Σαρλ ντε Γκωλ στο Παρίσι (62% και 3,1%), το Σίπχολ (61% και 5,2%), το αεροδρόμιο της γαλλικής Νίκαιας (60% και 3,4%) και το Γκάτγουικ, επίσης στη βρετανική πρωτεύουσα (59% και 1,4% αντίστοιχα).
Στα ύψη η ζήτηση
Τα αεροδρόμια με τις καλύτερες επιδόσεις είναι του Μπέργκαμο, των Καναρίων Νήσων (Γκραν Κανάρια), του Βουκουρεστίου, του Δουβλίνου, της Κατάνης στη Σικελία, της Μαδρίτης, του Αλικάντε (Ισπανία), της Μασσαλίας, το αεροδρόμιο Ορλί στο Παρίσι και, τέλος, της Μάλαγα στην Iσπανία.
Γιατί όμως τα ευρωπαϊκά αεροδρόμια, κυρίως, έχουν περιέλθει σε τέτοια κατάσταση; Παρά την αξιοσημείωτη αύξηση του κόστους των αεροπορικών εισιτηρίων, η ζήτησή τους έχει εκτοξευθεί. Αυτή την εξέλιξη δεν κατάφερε να προβλέψει και να διαχειριστεί ο τομέας των αεροπορικών μεταφορών, που εξαιτίας της υποτονικής ταξιδιωτικής κίνησης τα προηγούμενα χρόνια, της πανδημίας και των ταξιδιωτικών περιορισμών, προχώρησε σε γενναίες μειώσεις λειτουργικών εξόδων, θέτοντας σε διαθεσιμότητα ή συνταξιοδοτώντας πρόωρα χιλιάδες υπαλλήλους σε όλα τα πόστα: από τους χειριστές αεροσκαφών μέχρι το προσωπικό εδάφους.
Οπως αποδεικνύεται, οι αερομεταφορείς δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν άμεσα στην επανεκκίνηση της τουριστικής κίνησης, με αποτέλεσμα σήμερα να καταγράφεται έλλειψη, τόσο στα πληρώματα όσο και στο υπαλληλικό προσωπικό που φροντίζει για διαδικασίες, όπως η φόρτωση και εκφόρτωση των αποσκευών ή το «σκανάρισμα» των καρτών επιβίβασης.
Μια λύση στο χάος των αεροδρομίων δόθηκε από τις κυβερνήσεις με την περικοπή πτήσεων. Πολλές αεροπορικές εταιρείες αναζητούν δημιουργικές λύσεις για να αντεπεξέλθουν στα προβλήματα.
Η EasyJet, για παράδειγμα, επιτρέπει την παράδοση των αποσκευών σε κάποιες περιπτώσεις το προηγούμενο βράδυ της πτήσης, έτσι ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός στα γκισέ.
