Kathimerini.com.cy
Κατά την ενθρόνισή της, το καλοκαίρι του 1953, η Ελισάβετ Β΄ συστήθηκε στον λαό της σαν ένα σύμβολο ελπίδας. Mόλις 27 ετών, μια νέα γυναίκα χωρίς ιδιαίτερες εξουσίες αποτέλεσε κυρίως αυτό επί επτά συναπτές δεκαετίες: ένα φωτεινό σύμβολο, γύρω από το οποίο μπορούσαν να συσπειρωθούν οι Βρετανοί σε χαλεπούς καιρούς και παγκόσμιες κρίσεις. Από τον Ψυχρό Πόλεμο μέχρι την πανδημία και τη σημερινή ενεργειακή κρίση, η βασίλισσα ήταν «ο βράχος» σταθερότητας, όπως εύστοχα την αποκάλεσε η νεοδιορισθείσα πρωθυπουργός Λιζ Τρας, ένας από τους τελευταίους ανθρώπους που τη συνάντησε όρθια. Ο θάνατός της βρίσκει τώρα τη χώρα αποκομμένη από την Ευρώπη ελέω Brexit, αντιμέτωπη με μια δυσοίωνη οικονομική συγκυρία και πολιτική πόλωση, καθώς και βαθιές κοινωνικές ανισότητες.
Μαζί με την περιδίνηση της Βρετανίας, εισέρχεται σε φάση αμφισβήτησης η ίδια η μοναρχία. Η κρίση είναι παράλληλα οικονομική, κοινωνική, πολιτική αλλά και συνταγματική. Μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ένας βασιλικός οίκος που κάνει ελάχιστα και στοιχίζει πολλά στους φορολογουμένους, χωρίς μάλιστα να εκπροσωπείται πλέον από κάποια λαμπερή φυσιογνωμία αλλά από τον μάλλον μουντό Κάρολο;
Διαβάστε το ρεπορτάζ της Ξένιας Κουναλάκη στην έντυπη έκδοση της «Κ»
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας με μια βδομάδα δωρέαν συνδρομή.
