Δώρα Αντωνίου
«Ενας απόστρατος, ένας µαύρος, μια ξανθιά… Τι μήνυμα να θέλει να περάσει; Να μιλήσει με την εικόνα προσπαθεί». Η σχεδόν αφοριστική τοποθέτηση προέρχεται από στέλεχος της «παλιάς φρουράς» του ΣΥΡΙΖΑ και αφορά τη νέα Εκλογική Επιτροπή του κόμματος, που θα σηκώσει το βάρος της προεκλογικής εκστρατείας για τις δεύτερες κάλπες.
«Ποια είναι τα νέα πρόσωπα; Ατομα που δεν έχουν καμία σχέση με τον χώρο, πώς θα αναπτύξουν στέρεο πολιτικό λόγο; Ή άτομα μεγάλης ηλικίας, τι φρεσκάδα και ποια εικόνα ανανέωσης υπηρετούν;».
Ενα από τα κριτήρια για τη στελέχωση του νέου οργάνου ήταν να συμμετέχουν πρόσωπα που πέτυχαν καλή εκλογική επίδοση χωρίς να έχουν κομματική προϋπηρεσία.
Ολο πάνω του
Είναι σαφές ότι οι επιλογές που έγιναν για τη στελέχωση του βασικού προεκλογικού κομματικού οργάνου, ως αντίδραση και στο σοκ του εκλογικού αποτελέσματος της 21ης Μαΐου, προκάλεσαν νέο σοκ, εσωκομματικό αυτή τη φορά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό ακριβώς το στενό κομματικό προφίλ επιδίωξε να αλλάξει ο Αλέξης Τσίπρας, προφανώς θεωρώντας ότι ήταν η εικόνα και η προβολή του κόμματος προς τα έξω μεταξύ των παραγόντων που οδήγησαν στην οδυνηρή ήττα. Είναι, όμως, έτσι; Οι «κομμένοι» του κόμματος, τα στελέχη που βρέθηκαν, αίφνης, χωρίς λόγο στην Εκλογική Επιτροπή και αποκλεισμένα από τα μέσα ενημέρωσης, στο πλαίσιο της προσπάθειας κεντρικού ελέγχου του μηνύματος προκειμένου να αποφευχθούν τα αυτογκόλ της προηγούμενης προεκλογικής περιόδου, δεν δείχνουν να συμφωνούν. Η προσωρινή ανακωχή έχει κηρυχθεί μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, ωστόσο σε ιδιωτικές συνομιλίες γίνεται λόγος για «εντελώς προσωπική πολιτική» του Αλέξη Τσίπρα όσον αφορά τις κεντρικές επιλογές με τις οποίες το κόμμα πορεύθηκε στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, τόσο σε σχέση με πρόσωπα όσο και με κινήσεις στρατηγικής «που τα μαθαίναμε από την τηλεόραση», όπως λέγεται χαρακτηριστικά.
Οι επιλογές για τη δεύτερη προεκλογική περίοδο είναι σαφές ότι αποτελούν προσωπική παρέμβαση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει να διεκδικεί μέσα από αυτές και το στοίχημα της προσωπικής πολιτικής επιβίωσης την επομένη των εκλογών.
Ο «χάρτης» της νέας Εκλογικής Επιτροπής, πέρα από την υφέρπουσα εσωκομματική γκρίνια, προκάλεσε ευρύτερα έκπληξη. Κυρίως γιατί πολλά νέα πρόσωπα συμμετέχουν σε αυτή, αρκετά με αμφίβολη πολιτική εμπειρία. Ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε να δίνει με τις επιλογές του περισσότερο χώρο σε άτομα μέσα από το κόμμα που θεωρούνται της απολύτου εμπιστοσύνης του και δεν θα αμφισβητούσαν τις κινήσεις του στην πορεία προς τις κάλπες. Οπως η γραμματέας Ράνια Σβίγκου, η πρόσφατη προσθήκη στην ανθρωπογεωγραφία της Κουμουνδούρου, Πόπη Τσαπανίδου, και η Κατερίνα Νοτοπούλου. Μια δεύτερη υποομάδα μπορεί να θεωρηθεί ότι συγκροτούν τα νέα σε ηλικία στελέχη, που θεωρείται ότι άφησαν θετικό αποτύπωμα ήδη από την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οπως η Εφη Αχτσιόγλου, ο Αλέξης Χαρίτσης, ο Γιώργος Χουλιαράκης, ο Κώστας Ζαχαριάδης.
Από εκεί και πέρα, είναι δύσκολο να αναζητήσει κάποιος κοινά χαρακτηριστικά. Ο Νικόλας Φαραντούρης εκπροσωπεί το think tank στελεχών με επιστημονική κατάρτιση, που βγήκε μπροστά στο ζήτημα της ενεργειακής κρίσης και θεωρήθηκε ότι κινήθηκε καλά σε επικοινωνιακό επίπεδο. Βεβαίως, σε επίπεδο εκλογικής αναμέτρησης δεν επιβεβαιώθηκαν οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί με την υποψηφιότητά του στη μονοεδρική της Κεφαλονιάς, από όπου και κατάγεται. Πιο κοντά στη ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματος είναι ο εργατολόγος Διονύσης Τεμπονέρας, ο οποίος ήδη άρχισε να βγαίνει περισσότερο στο προσκήνιο της προεκλογικής μάχης.
«Οι σταυροφόροι»
Αναμφίβολα ένα από τα κριτήρια στη στελέχωση της Εκλογικής Επιτροπής ήταν να συμμετέχουν πρόσωπα που είχαν καλή εκλογική επίδοση, μάζεψαν σταυρούς και κέρδισαν τις εντυπώσεις χωρίς πολιτική εμπειρία, χωρίς κομματική προϋπηρεσία, αφήνοντας πίσω τους υποψηφίους με αυτά τα χαρακτηριστικά. Και αν για την Αθηνά Λινού σίγουρα μέτρησε η προβολή των ημερών της πανδημίας, η μεγάλη έκπληξη ήταν η Ράνια Θρασκιά. Η υποψηφιότητά της στην Α΄ Θεσσαλονίκης ήρθε ως προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα και αιφνιδίασε πολλούς. Πολύ περισσότερο αιφνιδίασε η απόφαση να ενταχθεί στην Εκλογική Επιτροπή. Ηταν μια επιλογή στη λογική των νέων προσώπων.
Ο Ευάγγελος Αποστολάκης είναι μια επιλογή που προφανώς αποσκοπεί και στο μήνυμα πολυσυλλεκτικότητας και επιδιωκόμενης διεύρυνσης που θέλει να εκπέμψει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην πορεία προς τις δεύτερες κάλπες. Ως απόστρατος απευθύνεται σε ένα πιο συντηρητικό ακροατήριο και λειτουργεί ως εχέγγυο ότι το κόμμα έχει αφήσει πίσω του τις «παιδικές ασθένειες» των αμφιλεγόμενων θέσεων σε εθνικά ζητήματα και ζητήματα κεντρικού γεωστρατηγικού προσανατολισμού.
Στη νέα γενιά, εκεί που, όπως οδυνηρά διαπιστώθηκε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απολέσει ή δεν είχε ποτέ την απήχηση που θεωρούσε, αποσκοπεί η ένταξη στο εκλογικό επιτελείο της Διάνας Βουτυράκου, με τις περγαμηνές της αριστείας στη Ρομποτική. Και η Μακρίνα-Βιόλα Κώστη θεωρείται ότι «συνομιλεί» καλύτερα με το νεότερης ηλικίας ακροατήριο, με προσανατολισμό στην ανάδειξη των δυνατοτήτων που έχουν οι τοπικές κοινότητες και η κινηματική δράση για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Τη σημασία που δίνει το κόμμα στις κοινότητες των μεταναστών σηματοδοτεί η συμμετοχή στην Εκλογική Επιτροπή του Κενυάτη Νικόδημου Μάινα Κίνυουα, ενώ την προτεραιότητα αντιμετώπισης των αναγκών των ατόμων με αναπηρία αναδεικνύει η ένταξη στην ομάδα κρούσης για τις εκλογές τής πολιτικού μηχανικού Τζένης Λειβαδάρου.
Η μεταγραφή
Και αν η σύνθεση της Εκλογικής Επιτροπής προκάλεσε ερωτήματα, η ένταξη στο προεκλογικό επιτελείο του πανεπιστημιακού Νίκου Μαραντζίδη έφερε μεγαλύτερες αντιδράσεις, που εκδηλώθηκαν κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο λόγος, όχι μόνο παλαιότερη αρθρογραφία και συγγραφικό έργο του, που στον χώρο της Αριστεράς θεωρούνται από πολλούς ως αντικομμουνιστικός αναθεωρητισμός, αλλά και πρόσφατη αρθρογραφία του, όπου επέκρινε κεντρικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ που οδήγησαν στην ήττα της 21ης Μαΐου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ανανέωσης της ηγεσίας.
