Kathimerini.com.cy
Μπορεί το πιο κοσμικό βουνό της Ελλάδας να παραμένει ανεξερεύνητο; Ορειβάτες, αναρριχητές, πεζοπόροι μας συστήνουν τη λιγότερο γνωστή πλευρά του Παρνασσού.
Λίγο μακρύτερα από το μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της Ελλάδας, σε χαράδρες, σπήλαια, ορθοπλαγιές, αλπικά οροπέδια, ανθοστόλιστα λιβάδια και βαθύσκιωτα δάση γράφεται μία διαφορετική ιστορία που αφορά όλους τους επισκέπτες.
Το όγδοο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με ψηλότερη κορυφή τη Λιάκουρα στα 2.456μ. υψόμετρο και αρκετές ακόμα κορυφές πάνω από τα 2.000μ., προσελκύει ορειβατικούς συλλόγους, πεζοπόρους αλλά και λάτρεις του ορειβατικού σκι, οι οποίοι πραγματοποιούν καταβάσεις εκτός χιονοδρομικού, στην ελευθερία του βουνού, όπως στη φημισμένη χαράδρα της Βελίτσας.
Σε παρθένα ή ξεχασμένα σημεία του, πεζοπόροι κρατούν ζωντανά τα παλιά μονοπάτια, τα οποία συνδέουν όμορφα χωριά και ιστορικά σπήλαια. Μεταξύ τους τμήμα του Εθνικού Μονοπατιού Ο22 αλλά και του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4, που ξεκινά από το ελατοδάσος και καταλήγει στους ελαιώνες, τους Δελφούς και τη θάλασσα.
Στις ορθοπλαγιές, όπως τον Κούβελο, διανοίγουν διαδρομές εις ύψος οι έμπειροι αναρριχητές ενώ τα σπορ αναρριχητικά πεδία είναι ιδανικά ακόμη και για όσους κάνουν τα πρώτα τους βήματα.
Ο Παρνασσός είναι ένα ατέλειωτο πεδίο δραστηριοτήτων το οποίο προσελκύει το ενδιαφέρον όλες τις εποχές του χρόνου.
*Περισσότερα για τις δραστηριότητες και τη φύση του Παρνασσού, στην πρωτότυπη έκδοση «Τα βουνά μας-Παρνασσός», που κυκλοφορεί την Κυριακή 31/3 με την «Καθημερινή».
