Kathimerini.gr
Αλεξάνδρα Σκαράκη
Η περυσινή τελετή απονομής των Οσκαρ ήταν αναμφισβήτητα πλούσια σε κινηματογραφική αξία. Οι ταινίες που διαγωνίστηκαν για την κατάκτηση περισσοτέρων του ενός βραβείων, κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα: από εντυπωσιακά μπλοκμπάστερ όπως το πολυβραβευμένο «Οπενχάιμερ» του Κρίστοφερ Νόλαν και την εισπρακτικά επιτυχημένη «Barbie» της Γκρέτα Γκέργουιγκ, μέχρι τη μαύρη – γκόθικ κωμωδία του Γιώργου Λάνθιμου «Poor Things» και το ιστορικό δράμα του Τζόναθαν Γκλέιζερ «Ζώνη Ενδιαφέροντος».
Τα φιλμ που αναμένεται να διεκδικήσουν στις 3 Μαρτίου τουλάχιστον μια υποψηφιότητα για τα Οσκαρ 2025, χαρακτηρίζονται επίσης από τη διαφορετικότητα στο είδος τους. Για παράδειγμα, από τη μια υπάρχουν η νέα ανεξάρτητη δραματική κομεντί «Ανόρα» του Σον Μπέικερ και το body horror φιλμ «The Substance» με πρωταγωνίστρια την Ντέμι Μουρ, δύο παραγωγές που συζητήθηκαν πολύ κυρίως όσον αφορά το περιεχόμενο. Από την άλλη, το σίκουελ της ταινίας επιστημονικής φαντασίας του Ντενί Βιλνέβ «Dune: Μέρος Δεύτερο», η επική περιπέτεια δράσης «Μονομάχος ΙΙ» και το αστυνομικό μιούζικαλ «Emilia Perez», ενθουσίασαν κριτές και κοινό.
Διεθνή Μέσα μάλιστα, όπως το Variety και το Hollywood Reporter, έχουν ήδη διαμορφώσει λίστες με τις προβλέψεις για τη φετινή οσκαρική κούρσα. Οι παραπάνω ταινίες και άλλες όπως το «Κονκλάβιο» που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη χώρα μας, το ιστορικό δράμα «The Brutalist» που θα παρακολουθήσουμε στις αρχές του 2025 και το ερωτικό θρίλερ «Babygirl» που θα βγει στις ελληνικές αίθουσες στις 26 Δεκεμβρίου, πιθανόν να πρωταγωνιστήσουν σε σημαντικές κατηγορίες όπως τα Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Ερμηνειών.
Αλλες ταινίες που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2024, με ανάμεικτες όμως κριτικές στα κινηματογραφικά φεστιβάλ, είναι το επιβλητικό «Megalopolis» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, το πρώτο αγγλόφωνο φιλμ του Πέδρο Αλμοδόβαρ «Το Διπλανό Δωμάτιο» και το θρίλερ του Κλιντ Ιστγουντ, «Juror #2». Πρόκειται για παραγωγές που μέχρι στιγμής δεν βρίσκονται ψηλά στις οσκαρικές προβλέψεις, αλλά τίποτα δεν είναι ακόμα σίγουρο. Παρακάτω, αναλύουμε τα φιλμ που θα μας απασχολήσουν την περίοδο μέχρι τον Μάρτιο.
Ανόρα – Σον Μπέικερ
Γνωστός για τη δημιουργία ανεξάρτητων ταινιών μεγάλου μήκους («Τhe Florida Project», «Red Rocket», «Tangerine») με θέμα τις ζωές ανθρώπων που ζουν στο περιθώριο –ειδικά μεταναστών και εργαζομένων του σεξ– ο Αμερικανός Σον Μπέικερ σκηνοθετεί το «Ανόρα». Ενα φιλμ που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και συγκίνησε για την πρωτότυπη ιστορία του. Ουσιαστικά, είναι μια ρεαλιστική και γεμάτη εκπλήξεις εκδοχή της σύγχρονης Σταχτοπούτας. Η Ανόρα είναι μια νεαρή σεξεργάτρια από το Μπρούκλιν, η οποία έχει την ευκαιρία να αλλάξει τη ζωή της όταν θα γνωρίσει τον γιο ενός Ρώσου ολιγάρχη. Οι δυο τους θα αποφασίσουν πολύ αυθόρμητα να παντρευτούν. Η είδηση, ωστόσο, θα μαθευτεί στην οικογένεια του γαμπρού και το παραμύθι απειλείται όταν οι συγγενείς του φτάνουν από τη Ρωσία, στη Νέα Υόρκη για να… διαλύσουν τον γάμο. Τα θέματα που παρουσιάζονται στο «Ανόρα» είναι πολλά, εκείνο όπως που ξεχωρίζει είναι το χάσμα των διαφορετικών κοινωνικών τάξεων.
Tο ελιξίριο της νιότης (The Substance) – Κοραλί Φαρζά
Μια από τις πιο σκληρές ταινίες της φετινής κινηματογραφικής φουρνιάς, έρχεται από τη Γαλλίδα σκηνοθέτιδα Κοραλί Φαρζά. Το φιλμ σχολιάζει με «ωμό» τρόπο τα έμφυλα στερεότυπα και τη συστημική καταπίεση που βιώνουν συνεχώς τα γυναικεία σώματα. Και το πετυχαίνει έχοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο την Ντέμι Μουρ, σε μια από τις πιο σημαντικές ερμηνείες της καριέρας της. Εκπληκτική είναι και η ερμηνεία της Μάργκαρετ Κουάλεϊ σε αυτό το body horror που απέσπασε το βραβείο Σεναρίου την άνοιξη, στις Κάννες. Στα 50 της χρόνια, η πάλαι ποτέ σταρ του κινηματογράφου Ελίζαμπεθ Σπαρκλ απολύεται απότομα από την τηλεοπτική της εκπομπή αεροβικής, λόγω της ηλικίας της. Στον δρόμο επιστροφής για το σπίτι, η Ελίζαμπεθ τρακάρει και μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Εκεί, μια νοσοκόμα της προτείνει στα κρυφά μια ουσία που κυκλοφορεί στη μαύρη αγορά και υπόσχεται μια «νεότερη και πιο όμορφη εκδοχή του εαυτού μας». Απελπισμένη από τη ζωή της, η ηρωίδα αποφασίζει να τη δοκιμάσει προκειμένου να αισθανθεί και πάλι καλά.
Emilia Perez – Ζακ Οντιάρ
Η έκπληξη της χρονιάς ήρθε από τον Ζακ Οντιάρ ο οποίος με την ταινία «Emilia Perez», εγκαινιάζει ένα νέο είδος σινεμά. Αυτό που συνδυάζει το αστυνομικό είδος με το μιούζικαλ και το δράμα. Βρισκόμαστε στο Μεξικό με την ιστορία να ακολουθεί τη Ρίτα, μια ταλαντούχα δικηγόρο που αντί να υπηρετεί τη δικαιοσύνη, εργάζεται ως υπάλληλος σε μια μεγάλη δικηγορική εταιρεία με ειδικότητα στο ξέπλυμα μεγαλοεγκληματιών. Ξαφνικά, παρουσιάζεται μια απροσδόκητη ευκαιρία, μια προσφορά που δεν μπορεί να αρνηθεί. Συγκεκριμένα, την προσεγγίζει ο «Manitas» που είναι το μεγάλο αφεντικό ενός καρτέλ και θα της ζητήσει κάτι ριψοκίνδυνο: να τον βοηθήσει σε ένα σχέδιο συνταξιοδότησης και εξαφάνισής του από την παρανομία για πάντα. Το φιλμ, που αποτελεί και την επίσημη πρόταση της Γαλλίας για το Οσκαρ Διεθνούς Ταινίας, «μιλάει» αγγλικά και ισπανικά ενώ από το σενάριο δεν λείπουν τα τραγούδια και η μουσική. Ενα από τα μεγαλύτερα θέματα που θίγει η «Emilia Perez» είναι η κοινωνική αποδοχή και η τρανσεξουαλικότητα. Και τα μηνύματα αυτά, τα περνάει μέσα από δυνατές ερμηνείες και διασκεδαστικές σεκάνς.
Κονκλάβιο – Εντουαρντ Μπέργκερ
Βασισμένη στο βιβλίο του Ρόμπερτ Χάρις, η ταινία αποκαλύπτει τα παρασκήνια ενός από τα πιο μυστικά και παλιά συμβούλια του κόσμου: τη συνεδρίαση για την εκλογή του νέου Πάπα. Μια ιστορία που έχουμε παρακολουθήσει κατά καιρούς κυρίως στη μικρή οθόνη, αλλά τώρα παρουσιάζεται εκτενώς. Ο Ρέιφ Φάινς υποδύεται τον καρδινάλιο Λόρενς, ο οποίος μετά τον θάνατο του Πάπα, αναλαμβάνει να επιβλέψει τη μυστική διαδικασία επιλογής του νέου Ποντίφικα. Σύντομα, όμως, θα βρεθεί στο επίκεντρο μιας συνωμοσίας ανακαλύπτοντας ένα μυστικό που θα κλονίσει τα θεμέλια της Εκκλησίας. Η ιστορία εξελίσσεται από δραματική, σε θρίλερ μυστηρίου με σαγηνευτική φωτογραφία, τολμηρές σκηνές, οσκαρική ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή και ένα ανατρεπτικό φινάλε.
The Brutalist – Μπρέιντι Κόρμπετ
Εχει ήδη χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο «φιλόδοξες, κορυφαίες ταινίες της χρονιάς» και το «νέο αμερικανικό αριστούργημα». Οταν ο ουγγρικής καταγωγής Εβραίος αρχιτέκτονας Λάσλο Τοθ και η σύζυγός του Ερσέμπετ εγκαταλείπουν το 1947 την Ευρώπη για να ξανακάνουν περιουσία και να γίνουν μάρτυρες της γέννησης της σύγχρονης Αμερικής, οι ζωές τους αλλάζουν για πάντα από έναν μυστηριώδη και εύπορο πελάτη. Τη φτώχεια διαδέχεται μια καλύτερη καθημερινότητα. Ο Μπρέιντι Κόρμπετ (Vox Lux, The Childhood of a Leader) επιστρέφει με ένα κινηματογραφικό έπος και μια ιστορία αγάπης που εκτείνεται σε τριάντα χρόνια. Μαζί του, έχει ένα καστ σημαντικών ηθοποιών όπως οι Αντριέν Μπρόντι, Φελίσιτι Τζόουνς, Γκάι Πιρς και Τζο Αλγουιν. Η ταινία συγκέντρωσε θετικές κριτικές στο 81ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας.
Dune: Μέρος Δεύτερο – Ντενί Βιλνέβ
Ο τίτλος του μπλοκμπάστερ της χρονιάς δίδεται στο δεύτερο μέρος της ταινίας επιστημονικής φαντασίας «Dune» σε σκηνοθεσία Ντενί Βιλνέβ. Τεχνικά άρτιο, με εφέ και φωτογραφία που «κόβουν την ανάσα», το φιλμ παρουσιάζει τη συνέχεια της ιστορίας του Πολ Ατρείδη. Εχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη των Φρέμεν, ο Πολ πρέπει να τους αποδείξει πως είναι ο Μουάντ’Ντιμπ, ο εκλεκτός που θα ελευθερώσει τον πλανήτη Αράκις από τους Χαρκόνεν. Αλλά κι εκείνοι ετοιμάζουν τη μεγάλη τους αντεπίθεση. Ακολουθώντας την ιστορία από το μυθιστόρημα Dune που ο Φρανκ Χέρμπερτ έγραψε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Βιλνέβ δίνει έναν μοναδικό χαρακτήρα στις ταινίες που λάτρεψαν εκατομμύρια θαυμαστές στον κόσμο. Το «Dune: Μέρος Δεύτερο» ίσως θριαμβεύσει στις τεχνικές οσκαρικές κατηγορίες.
