Τα τραγούδια είναι ζωντανοί οργανισμοί

Το Nama Dama είναι το σόλο πρότζεκτ της τραγουδίστριας και τραγουδοποιού Αναστασίας Δημητριάδου, η οποία πειραματίζεται με την κλασική, φολκ, παραδοσιακή, ροκ, ποπ και σόουλ μουσική, με αρχηγούς το πιάνο και τη φωνή. Όπως λέει στην «Κ» ο κύριος σκοπός του Nama Dama είναι να παντρεύει τη μουσική με την ποίηση, τη λογοτεχνία, το θέατρο και την εικόνα. Προσωπικά, δεν μου φτάνει μονάχα ο ήχος. Με ενδιαφέρει περισσότερο ο κόσμος που δημιουργεί ο καλλιτέχνης γύρω από τη μουσική του και το πως ο ίδιος καταφέρνει να τραβήξει τον ακροατή/θεατή του μέσα στη δική του διάσταση. Το NAMA DAMA θα το απολαύσουμε διαδικτυακά στο ψηφιακό μουσικό φεστιβάλ Φέγγαρος Reacts που διοργανώνει η Λουβάνα Δίσκοι.

–Κατ’ αρχάς να πούμε τι είναι το NAMA DAMA;

–Nama Dama, είναι το σόλο, μουσικό μου πρότζεκτ, που δημιουργήθηκε το 2019. Η ονομασία προέκυψε εντελώς τυχαία. Καθώς έπαιζα με τις λέξεις, ξεστόμισα δύο φράσεις που έκαναν ομοιοκαταληξία. Μου άρεσαν και τις κράτησα. Το Nama Dama, είναι το «καλό μου κουστούμι». Είναι δηλαδή ο ρόλος που φοράω, όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή. Αυτός ο ρόλος είναι ένα σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου, που δεν μπορεί να εκδηλωθεί υπό διαφορετικές συνθήκες. Όσο κλισέ και να ακούγεται, η Nama Dama είναι το alter ego μου… Η μουσική του πρότζεκτ είναι ένα πειραματικό κράμα κλασικής, φολκ, παραδοσιακής, ροκ, ποπ και σόουλ μουσικής, με αρχηγούς το πιάνο και τη φωνή. Ο κύριος σκοπός του Nama Dama είναι να παντρεύει τη μουσική με την ποίηση, τη λογοτεχνία, το θέατρο και την εικόνα. Προσωπικά, δεν μου φτάνει μονάχα ο ήχος. Με ενδιαφέρει περισσότερο ο κόσμος που δημιουργεί ο καλλιτέχνης γύρω από τη μουσική του και το πως ο ίδιος καταφέρνει να τραβήξει τον ακροατή/θεατή του μέσα στη δική του διάσταση.

–The World Above the Ceiling, μπορείς να μας το εξηγήσεις λίγο περισσότερο;

– «The World Above the Ceiling» ή «Ο Κόσμος πάνω απ’ το ταβάνι» είναι ακριβώς η δική μου, καλλιτεχνική διάσταση, ο κόσμος μου. Το 2019, ζούσα σ’ ένα σπίτι που είχε ξύλινα ταβάνια. Την ώρα που έγραφα μουσική, ένιωθα πως το ξύλο έσπαζε και άνοιγε μια πύλη που με οδηγούσε σε παράλληλη διάσταση. Αυτός ο κόσμος μού δίνει τις ιδέες και τις εμπειρίες που χρειάζομαι για να γράφω τη μουσική μου. Αυτή η περιγραφή είναι καθαρά μεταφορική. Το ταβάνι για μένα συμβολίζει τους περιορισμούς και τους κανόνες που βάζει είτε η μουσική κοινότητα, είτε η ίδια η κοινωνία στον ίδιο τον καλλιτέχνη. Για μένα, οι αυστηροί κανόνες στην τέχνη είναι φοβερά ασφυκτικοί, οπότε έχω σπάσει το ταβάνι και ασπάζομαι τον κόσμο που υπάρχει πάνω από αυτό.

–Ποια είναι τα ακούσματά σου και πώς έχεις επηρεαστεί από αυτά;

–Η μητέρα μου άκουγε κλασικούς συνθέτες και λάτρευε τον Michael Jackson. Ο πατέρας μου άκουγε Πρωτοψάλτη, Αρβανιτάκη και Θαλασσινό. Η τηλεόραση έπαιζε σύγχρονη, εμπορική μουσική του 1990-2000: Alanis Morrissette, Aguilera, Red Hot Chili Peppers, Evanescence,The Cranberries κ.ά. Οι γονείς μου δεν είναι μουσικοί και στο σπίτι ποτέ δεν ακούγαμε πολλή μουσική, οπότε το «σκάψιμο» για μένα ήταν ένα κομμάτι χρονοβόρο. Από την εφηβεία, όμως, είχα αρχίσει να ανακαλύπτω τη μουσική που έχει σηματοδοτήσει τη ζωή και την τέχνη μου μέχρι σήμερα. Kate Bush, King Crimson, Bjork, Nina Hagen, Pink Floyd, Marillion, Comus, Tool, System of a Down, Frank Zappa, Camel, Daemonia Nymphe, Genesis… Όλοι αυτοί οι σπουδαίοι, καινοτόμοι καλλιτέχνες με έχουν διδάξει πως η μουσική είναι καθαρή μαγεία και έχει πάρα πολλά υποστρώματα.

–Τα κομμάτια που μου επέτρεψες –και σε ευχαριστώ– να ακούσω εμπεριέχουν πολλά, αν μπορώ να το πω έτσι μεσαιωνικά, αλλά και παραδοσιακά, στοιχεία, ισχύει;

–Σωστά, αρκετές από τις καινούργιες μου συνθέσεις έχουν μεσαιωνικά/παραδοσιακά χαρακτηριστικά. Τα έχω βέβαια παντρέψει με ηλεκτρονικά και κλασικά στοιχεία. Αυτό ίσως προέρχεται από την ανάγκη μου να έχω έναν κόσμο παλιό και καινούργιο στο ίδιο πιάτο. Τα Nama Dama κομμάτια είναι κυρίως ποιήματα και σύντομες αφηγήσεις, έτσι το παραδοσιακό στοιχείο είναι για μένα απαραίτητο.

–Νιώθω ότι στη μουσική υπάρχει έντονο το στοιχείο της θεατρικότητας, είχες τέτοια πρόθεση;

–Φυσικά, η θεατρικότητα είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες του Nama Dama. Κάθε τραγούδι είναι και μια μικρή παράσταση. Δεν είναι τραγούδια του τύπου «I know you want me, you know I want you», που θα παιχτούν με άνεση στο ραδιόφωνο… Δεν με εκφράζει αυτό. Ο σκοπός μου είναι να προκαλέσω πρωτόγνωρα συναισθήματα και να αναπτύξω σημαντικά ερωτήματα μέσω της δουλειάς μου. Οι ιστορίες μου έχουν έναν αφηγητή, ο οποίος αλλάζει παράλληλα με αυτές.

–Φιλοδοξείς να καλύψεις κάποιο κενό στα μουσικά πράγματα στην Κύπρο;

–Δεν νομίζω να το κάνω συνειδητά αυτό. Όταν γράφω ή παίζω δεν το σκέφτομαι. Φυσικά, κάποιες φορές νιώθω πως είμαι η μύγα μέσα στο γάλα, όμως έχω μουσικές ανάγκες και το ταβάνι με πλακώνει, οπότε, δεν έχω άλλη επιλογή.

–Πόσο δύσκολο είναι να ισορροπήσεις σε ένα κομμάτι τα διάφορα μουσικά υποστρώματα, με τις λέξεις και τις ανάλογες φωνητικές διαθέσεις σου;

–Δεν είναι τόσο πολύπλοκο όσο φαίνεται. Απλώς ακούω το ένστικτό μου και τα ίδια μου τα κομμάτια. Δεν αποφασίζω χωρίς τον ξενοδόχο. Τα τραγούδια είναι ζωντανοί οργανισμοί και σου μιλάνε από μόνα τους. Σου λένε τι χρειάζονται, τι θέλουν και έχουν δικές τους ανάγκες. Έτσι, προσπαθώ να συνδυάσω τις δικές τους ανάγκες με τις δικές τους και βγαίνει αυτό που βγαίνει.

–Δημιουργείς ποιήματα για να γράψεις μουσική ή το αντίστροφο; Έρχονται δηλαδή πρώτα οι λέξεις ή η μουσική αίσθηση;

–Εξαρτάται από την περίσταση. Κάποιες φορές γράφω ποιήματα και αργότερα τα μελοποιώ. Άλλες φορές, βουίζουν στο κεφάλι μου μελωδίες και δεν μπορώ να τις βγάλω απ’ το μυαλό μου. Την καλύτερη δουλειά, πιστεύω, την κάνω όταν μου έρχονται ταυτόχρονα λέξεις/φράσεις μαζί με μουσική.

–Έχεις σκεφτεί το επόμενο βήμα σου μετά το «Confessions to my Songbird»; Πότε κυκλοφορεί;

–Το «Confessions to my Songbird» θα κυκλοφορήσει στα μέσα Φεβρουαρίου. Μετά την κυκλοφορία του ΕP, θα ήθελα να κάνω μια παρουσίαση με συναδέλφους μουσικούς και να παίξουμε τον δίσκο ζωντανά. Φυσικά, καταλαβαίνω πως την παρούσα στιγμή, η κατάσταση είναι δύσκολη για τέτοιου είδους σχέδια. Αν συνεχιστούν οι περιορισμοί, ίσως να κάνω και μια διαδικτυακή παρουσίαση. Θα δείξει… Πέραν της πρόσφατης μου δουλειάς, θα συνεχίσω να γράφω και να εξελίσσω αυτό που κάνω.

Πληροφορίες:

Παρακολουθήστε δωρεάν το ΝΑΜΑ DAMA στο κανάλι της Louvana Records στο YouTube ή από τις σελίδες Fengaros Festival και Louvana Records στο Facebook την Τρίτη 19 Ιανουαρίου, 21:15 EET