Το ιστορικό των κυπρορωσικών σχέσεων

Όταν την περασμένη Τρίτη ο πρέσβης της Ρωσίας στη Κύπρο, κ. Στάνισλαβ Οσάτσι, δίνοντας συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Σίγμα, έκανε την αναφορά του περί Ρώσων τουριστών που θα πάνε στη Τουρκία επειδή «η Κύπρος με τις κυρώσεις πυροβόλησε τα πόδια της», έμπειροι παρατηρητητές των εξελίξεων με φόντο την Ουκρανία σημείωναν στην «Κ» πως «μια τέτοια δήλωση θα αποτελούσε λόγο, σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, για την επίδοση ρηματικής διακοίνωσης, σε διπλωμάτη οποιασδήποτε χώρας που θα προέβαινε σε τέτοιου είδους έμμεσης απειλής».

Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν συνέβη στη περίπτωση της Κύπρου, υπενθυμίζοντας –όπως ακριβώς έκανε μέσα σε λίγες εβδομάδες με την επιτάχυνση των εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο ο πόλεμος στην Ουκρανία- πως οι διμερείς σχέσεις Κύπρου-Μόσχας παραμένουν ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο, διαχρονικά, τόσο αναφορικά με το Κυπριακό αλλά και μετά το 2004 με την ιδιότητα της Κύπρου ως κράτους-μέλους της ΕΕ όσο και σε σχέση με τις προσλαμβάνουσες, ιδεολογικές, πολιτικές και οικονομικές, της κυπριακής κοινωνίας και των πολιτικών και οικονομικών ελίτ του τόπου.

Μέσα σε λίγες ημέρες πολέμου, μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι διπλωματικές σχέσεις Δύσης-ΕΕ-Ρωσίας παιρνούν μέσα από ένα «ψυχροπολεμικό χαμηλό» ενώ στο ευρωπαϊκό επίπεδο είδαμε διεθνοπολιτικές νόρμες και συμπεριφορές στα επίπεδα της εξωτερικής κι αμυντικής πολιτικής, μετά τον Β’ ΠΠ, να αλλάζουν άρδην υπό το βάρος των όπλων –που επέστρεψαν στην Ευρώπη.

Υπό το βάρος της επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία του Πούτιν αλλά και της εικόνας μιας μακράς διπλωματικής κρίσης με φόντο την Ουκρανία λόγω της ρωσικής επιθετικότητας, οι διμερείς σχέσεις Κύπρου-Ρωσίας δείχνουν να εισέρχονται σε μια ενδιαφέρουσα φάση –το τέλος της οποίας, αν και δεν είναι ορατό, αξίζει να αναλυθεί πέραν των ανησυχιών και της αμηχανίας.

Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ». Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.