Kathimerini.gr
Κώστας Μήλας
Οι απειλές Τραμπ για επιβολή δασμών στις εισαγωγές από Κίνα και υπόλοιπο κόσμο (άρα και την Ευρωζώνη), σύμφωνα με το οικονομετρικό μοντέλο του βρετανικού NIESR, μπορεί να μειώσουν την ανάπτυξη στις ΗΠΑ μεταξύ 1,3 και 1,8 ποσοστιαίων μονάδων εντός διετίας. Αυτό εξαρτάται από το κατά πόσον οι υπόλοιπες χώρες θα αντιδράσουν με επιβολή δασμών στις εισαγωγές από τις ΗΠΑ. Η δε παγκόσμια ανάπτυξη θα επηρεαστεί αρνητικά κατά μία ποσοστιαία μονάδα.
Με άλλα λόγια, αντί παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης 3,3% για το 2025 που προβλέπει ο ΟΟΣΑ, η διεθνής οικονομία ενδεχομένως να αναπτυχθεί κατά 2,3%.
Καθώς, όμως, δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα λεγόμενα του Τραμπ, μάλλον παραβλέπουμε τα οικονομικά προβλήματα της ίδιας της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η Γερμανία θα αναπτυχθεί μόνο κατά 0,7% το 2025, ενώ η Γαλλία κατά 0,9%. Η δε Ελλάδα θα συνεχίσει να εκπλήσσει θετικά, με ανάπτυξη 2,2% το 2025 και 2,5% το 2026. Το παραπάνω θετικό σενάριο για την Ελλάδα δεν λαμβάνει σε μεγάλο βαθμό υπόψη του τους εμπορικούς πολέμους του Τραμπ αλλά και την (οικονομική) αβεβαιότητα στη Γαλλία.
Πέραν του «προβλέψιμα απρόβλεπτου» Τραμπ, τα διεθνή οικονομετρικά μοντέλα παραμελούν το χρηματοοικονομικό ρίσκο που συνδέεται με τη σημαντική έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών σε γαλλικό χρέος. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες σε γαλλικό ιδιωτικό και δημόσιο χρέος. Η έκθεση των γερμανικών τραπεζών βρίσκεται κοντά στο 9%, ενώ των βρετανικών, ιταλικών και ιρλανδικών τραπεζών στο γαλλικό χρέος βρίσκεται κοντά στο 10%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η πολιτική/οικονομική αβεβαιότητα στη Γαλλία, η οποία μάλλον θα επιμένει τουλάχιστον μέχρι τις πιθανές εκλογές τον Ιούλιο του 2025, αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης της γαλλικής κρίσης στην υπόλοιπη Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα, μέσω του τραπεζικού τομέα. Και τούτο επειδή το υψηλότερο κόστος δανεισμού της κυβέρνησης στη Γαλλία επηρεάζει ανοδικά το κόστος δανεισμού του ιδιωτικού τομέα στη Γαλλία. Κατά συνέπεια, η ανάπτυξη στη Γαλλία μάλλον θα κινηθεί πολύ χαμηλότερα από τις προβλέψεις του ΟΟΣΑ, ενώ η ανεργία μάλλον θα υπερβεί την πρόβλεψη του ΟΟΣΑ για 7,8% στο τέλος του 2025. Μια τέτοια εξέλιξη θα δυσκολέψει τους Γάλλους πολίτες να καλύψουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, κάτι που με τη σειρά του θα επηρεάσει αρνητικά και τις χρηματοοικονομικές προοπτικές των ευρωπαϊκών τραπεζών (και κρατών) λόγω της έκθεσής τους στο γαλλικό χρέος.
Ολα τα παραπάνω συνηγορούν σε «χαμηλές πτήσεις» για την παγκόσμια και την ελληνική οικονομία, καθώς τα οικονομετρικά μοντέλα εκτιμούν ότι κάθε μείωση της ανάπτυξης στον ΟΟΣΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα (ελέω δασμών) «ψαλιδίζει» μέχρι και 1,3 ποσοστιαία μονάδα από την ελληνική ανάπτυξη.
* Ο κ. Κώστας Μήλας είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών, University of Liverpool.
