Money Review
Μια σειρά από ατυχή γεγονότα χαρακτηρίζουν το τελευταίο δωδεκάμηνο της Boeing, από την αποκόλληση πόρτας ενός αεροσκάφους εν πτήσει μέχρι την άρνηση της NASA να επαναφέρει δύο αστροναύτες στη Γη με το διαστημικό σκάφος Starliner για λόγους ασφαλείας. Κι όμως, αυτός ο χρόνος ολοκλήρωνε μια καταστροφική και τραγική πενταετία για την αμερικανική εταιρεία, η οποία σημαδεύτηκε από τα δύο πολύνεκρα αεροπορικά δυστυχήματα και την πολύμηνη διακοπή των ταξιδιών εξαιτίας της πανδημίας.
Για την πολύπαθη εταιρεία, η οποία από το 2019 έχει δει τρεις διευθύνοντες συμβούλους, ζημίες δισεκατομμυρίων και έχει δεχθεί ένα πιθανώς ανεπανόρθωτο πλήγμα στην εμπιστοσύνη της απέναντι στο επενδυτικό και επιβατικό κοινό, αυτές τις ημέρες μπήκε και το «κερασάκι στην τούρτα». Έπειτα από περίπου 16 χρόνια, η Boeing αντιμετωπίζει την πρώτη της απεργία από 33.000 εργαζομένους, οι οποίοι απέρριψαν με σαρωτική ψήφο την προτεινόμενη από την εταιρεία τετραετή σύμβαση.
Η συμφωνία που απέρριψε το σωματείο της Διεθνούς Ενωσης Χειριστών στην Boeing προσέφερε μεταξύ άλλων αύξηση αποδοχών τουλάχιστον 25% σε βάθος τετραετίας και ενίσχυε κατά κάποιον την ασφάλεια εργασίας για τα μέλη των σωματείων, καθώς δεσμευόταν ότι το επόμενο εμπορικό αεροσκάφος θα κατασκευαζόταν σε μονάδα παραγωγής που ήταν μέλος συνδικάτου.
Ο Jon Holden, πρόεδρος του μεγαλύτερου σωματείου στην Boeing, ο οποίος είχε επιδοκιμάσει την αρχική συμφωνία, δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι δεν είχαν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα προς επίλυση. Ζητούν συνολικά περισσότερη ασφάλεια εργασίας, περισσότερες άδειες και υψηλότερους μισθούς για να καλύψουν τον πληθωρισμό. Επίσης, σημείωσε ότι η απώλεια του παραδοσιακού συνταξιοδοτικού σχεδίου τα τελευταία χρόνια εξακολουθεί να αποτελεί ακόμη ανοιχτή πληγή για πολλούς υπαλλήλους. «Περάσαμε μια περίοδο 10 ετών με τους ίδιους μισθούς. Είχαμε το ίδιο πρόγραμμα για τουλάχιστον 30 χρόνια και τα μέλη μας δικαιούνται μία σωστή ισορροπία δουλειάς και ζωής», σημείωσε ο Holden.
Τα μέλη του επαγγελματικού σωματείου δηλώνουν έτοιμα να κρατήσουν την απεργία όσο χρειαστεί, μέχρι να έχουν στα χέρια τους καλύτερη προσφορά από τη Boeing. Σημειώνεται ότι η τελευταία απεργία έγινε το 2008 και κράτησε 57 ημέρες.
Τι σημαίνει η απεργία για τις ΗΠΑ και για την Boeing
Όσο η απεργία βρίσκεται σε εξέλιξη ουσιαστικά διακόπτεται η παραγωγή εμπορικών αεροσκαφών σε έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες της αμερικανικής βιομηχανίας, της μεγαλύτερης εξαγωγικής επιχείρησης της χώρας, πιθανώς προκαλώντας πλήγματα στην οικονομία των ΗΠΑ. Ανάλογα με τη διάρκεια της απεργίας ενδέχεται να δημιουργηθούν προβλήματα και για τους σχεδόν 10.000 προμηθευτές της Boeing σε ολόκληρη τη χώρα.
Για την ίδια την εταιρεία αποτελεί έναν ακόμα «τραυματισμό» στα ταμεία της, αφού η απεργία καθυστερεί την απόκτηση των άκρως αναγκαίων εσόδων από τις πωλήσεις σε αεροπορικές. Ο διευθύνων σύμβουλος, Kelly Ortberg, έπειτα από μόλις έξι εβδομάδες στο τιμόνι του αμερικανικού κολοσσού, θα πρέπει να προσθέσει και αυτές τις ζημίες στον συνολικό «λογαριασμό», ο οποίος μετρά ήδη λειτουργικές απώλειες 33,3 δισ. την τελευταία εξαετία.
Βέβαια, ακόμα και πριν την απόφαση για απεργία, η εταιρεία δεν προέβλεπε να επιστρέψει στην κερδοφορία στο εγγύς μέλλον λόγω των υφιστάμενων περιορισμών στην παραγωγή της. Η μετοχή της έχει χάσει πάνω από το 60% της αξίας της τα τελευταία πέντε χρόνια και τουλάχιστον 30% από την αποκόλληση του παραθύρου αυτόν τον Ιανουάριο. Επίσης, η πιστοληπτική της αξιολόγηση είναι ένα βήμα πριν το junk, ενώ εδώ και καιρό η ευρωπαϊκή ανταγωνίστρια Airbus είναι η μεγαλύτερη εταιρεία αεροναυπηγικής στον κόσμο.
Πλήγμα στη φήμη
Τα παραπάνω ζητήματα βέβαια είναι αποτέλεσμα του μεγάλου προβλήματος που περικλείει την Boeing: το πλήγμα στη φήμη της και κατά συνέπεια την εμπιστοσύνη που εμπνέει. Τα περιστατικά των τελευταίων πέντε ετών, με επίκεντρο τα δύο πολύνεκρα δυστυχήματα, έχουν δημιουργήσει ρωγμές στην κουλτούρα υψηλής ασφάλειας που θα έπρεπε να αποπνέει μία εταιρεία αεροναυπηγικής.
Μάλιστα, σε πρόσφατο άρθρο ανάλυσης ο δημοσιογράφος του CNN, Chris Isidore, υποστηρίζει ότι η Boeing δεν θα έπρεπε πια να βρίσκεται στον χρηματιστηριακό δείκτη Dow. «Ο Dow Jones υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει τις 30 εταιρείες που είναι ακρογωνιαίοι λίθοι της αμερικανικής οικονομίας, αυτές των οποίων η επιτυχία τις ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και τον Nasdaq. Το μεγαλύτερο διάστημα των τελευταίων πέντε ετών, αυτό δεν χαρακτηρίζει την Boeing», σημειώνει.
