Kathimerini.gr
Δεκαπέντε χρόνια μετά την ίδρυση της πλατφόρμας Airbnb και την παγκόσμια έκρηξη που πυροδότησε στις βραχυπρόθεσμες ενοικιάσεις κατοικιών, η ρύθμιση αυτού του τομέα στέγασης παραμένει πρόκληση για τις τοπικές αρχές και τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Καθώς οι τουρίστες επιστρέφουν και τα κέρδη της Airbnb προβλέπονται πάνω από τις εκτιμήσεις της αγοράς για το τρίτο τρίμηνο του 2023 (μεταξύ 3,3 και 3,4 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με στοιχεία της Refinitiv), οι οικοδεσπότες της Airbnb από την Κοπεγχάγη μέχρι την Καταλωνία προσπαθούν να αποφύγουν τους κανονισμούς, με τις Αρχές να πειραματίζονται την ίδια ώρα με μια πληθώρα μέτρων.
Το Ντάλας λόγου χάριν έχει μπλοκάρει τις παραθεριστικές ιδιοκτησίες σε κατοικημένες γειτονιές, η Βαρκελώνη απαγόρευσε όλες τις βραχυπρόθεσμες ενοικιάσεις σε ιδιωτικές κατοικίες, ενώ το Σαν Φρανσίσκο και το Σιάτλ περιορίζουν τον αριθμό των ακινήτων που μπορεί να καταχωρίσει ένας οικοδεσπότης. Αλλοι μειώνουν τον αριθμό των διανυκτερεύσεων που μπορεί να νοικιαστεί ένα ακίνητο εντός του έτους (90 στο Λονδίνο, 120 στο Παρίσι) ή ορίζουν ελάχιστο αριθμό διανυκτερεύσεων που πρέπει να νοικιαστεί ένα κατάλυμα (οι επισκέπτες της Χονολουλού πρέπει να κάνουν κράτηση για τουλάχιστον 90 ημέρες). Ολα αυτά τα κανονιστικά πλαίσια έχουν τη ρίζα τους στον ίδιο θεμελιώδη φόβο: αν αφεθούν ανεξέλεγκτες πλατφόρμες όπως οι Airbnb, TripAdvisor, VRBO και Flipkey, θα αυξηθούν τα ενοίκια, οι ντόπιοι θα εκτοπιστούν και θα προκληθεί χάος σε δημοφιλείς συνοικίες. Το Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής το 2019 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτές οι ανησυχίες είναι πραγματικές και τα χρήματα που αποφέρουν οι εν λόγω υπηρεσίες αντισταθμίζονται από τη συρρίκνωση της αγοράς μακροπρόθεσμων ενοικίων και τη μείωση των φορολογικών εσόδων των ξενοδοχείων.
