Το ενδεχόμενο ο – ήδη σε μεγάλο βαθμό απομονωμένος διεθνώς – Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν να προχωρήσει σε νέες «απονενοημένες» προκλήσεις και επιθέσεις, εξετάζουν πλέον οι Δυτικοί με τις σχετικές ανησυχίες μάλιστα να εντείνονται όσο περνά ο καιρός και η ρωσική απομόνωση παραμένει.
«Η υπολογισμένη κίνηση του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να προχωρήσει την Τετάρτη στη δοκιμαστική εκτόξευση ενός νέου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου, την οποία μάλιστα ο ίδιος παρουσίασε και ως προειδοποίηση προς όσους στη Δύση “προσπαθούν να απειλήσουν” τη Ρωσία, τροφοδότησε μια αυξανόμενη ανησυχία εντός της κυβέρνησης Μπάιντεν: ότι η Ρωσία είναι τώρα τόσο απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο που ο κ. Πούτιν βλέπει ελάχιστα μειονεκτήματα στο να προχωρήσει σε νέες προκλητικές ενέργειες», γράφει ο Ντέιβιντ Σάνγκερ στους Τάιμς της Νέας Υόρκης.
«Ακόμη και πριν από την εκτόξευση του πυραύλου, Αμερικανοί αξιωματούχοι και ξένοι ηγέτες εξέταζαν εάν η επιτυχία τους να αποκόψουν τη Ρωσία από μεγάλο μέρος της παγκόσμιας οικονομίας, καθιστώντας την διπλωματικό παρία, θα μπορούσε να ενισχύσει την αποφασιστικότητα του κ. Πούτιν. Η πρώτη εκτόξευση του πυραύλου Sarmat ήταν απλώς το πιο πρόσφατο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο ο κ. Πούτιν προσπαθεί να υπενθυμίσει στον κόσμο τις δυνατότητές του – στο διάστημα, στον κυβερνοχώρο και κατά μήκος των ευρωπαϊκών ακτών – παρά τις πρώιμες (σ.σ. ρωσικές) αποτυχίες στο έδαφος στην Ουκρανία», συνεχίζει ο Σάνγκερ στο άρθρο του.
Διαπιστώσεις
Σύμφωνα με τον Αυστριακό καγκελάριο Καρλ Νεχάμερ, που συνάντησε τον Πούτιν προ ημερών στη Ρωσία, ο Ρώσος ηγέτης «βρίσκεται τώρα σε μια δική του πολεμική λογική». Σε ανάλογο πνεύμα, ο διευθυντής της CIA και άλλοτε πρέσβης των ΗΠΑ στη Μόσχα, Ουίλιαμ Μπερνς, έχει κρούσει και εκείνος τον κώδωνα του κινδύνου υποστηρίζοντας: πως οι δυνάμεις που παρακμάζουν μπορούν να είναι το ίδιο απειλητικές όπως και οι αναδυόμενες, και πως η διάθεση ανάληψης κινδύνων έχει πια αυξηθεί από την πλευρά του ιδίου του Πούτιν.
Σενάρια
Αμερικανοί αξιωματούχοι, μιλώντας υπό καθεστώς ανωνυμίας, αναφέρονται στο ενδεχόμενο ο απομονωμένος Ρώσος ηγέτης «να επιτεθεί με ακόμη πιο αποσταθεροποιητικούς τρόπους» ή ακόμη και «να δοκιμάσει πράγματα που δεν φαίνονται λογικά» εάν εκείνος «καταστεί περισσότερο απελπισμένος» στο μέλλον, όπως σημειώνει ο Ντέιβιντ Σάνγκερ στο άρθρο του για τους New York Times.
Σύμφωνα πάντως με όσα έχουν μέχρι στιγμής μεταφερθεί ως εκτιμήσεις στον Λευκό Οίκο από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, ο Ρώσος ηγέτης παρουσιάζεται όντως να πιστεύει ότι κερδίζει στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παρουσιάζεται επίσης να πιστεύει πως «οι προσπάθειες της Δύσης να τον τιμωρήσει και να περιορίσει τη δύναμη της Ρωσίας θα καμφθούν με τον καιρό» και πως η Ρωσία «μπορεί να αποφύγει την πραγματική απομόνωση με τη βοήθεια της Κίνας, της Ινδίας και άλλων εθνών στην Ασία».
Κατά τα λοιπά πάντως, εάν θελήσει κανείς να εξετάσει τα χειρότερα πιθανά σενάρια, ο Πούτιν θα μπορούσε θεωρητικώς να προβεί σε επιθέσεις με χημικά όπλα ή ακόμη και με πυρηνικά εάν το αποφασίσει.
Τα όρια της ανάσχεσης
Η αμερικανική πλευρά έχει όμως παράλληλα προετοιμαστεί και για το – πολύ πιο πιθανό – ενδεχόμενο ενίσχυσης/πολλαπλασιασμού των κυβερνοεπιθέσεων κατά δυτικών στόχων από τη μεριά της Ρωσίας, αν και ο Σάνγκερ υποστηρίζει πως μέχρι στιγμής, έπειτα από οχτώ εβδομάδες πολέμου, δεν έχουμε δει τέτοιες ενισχυμένες ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις.
«Ένα μια χώρα γίνει παρίας, τότε παύεις να έχεις την ίδια επιρροή πάνω της», προειδοποιούν Αμερικανοί ιστορικοί, με το βλέμμα στραμμένο στον Τζορτζ Κέναν και στα όρια της «ανάσχεσης» των ρωσικών επεκτατικών τάσεων τα οποία όμως δοκιμάζονται πλέον εκ νέου με φόντο την Ουκρανία.
Πηγή: New York Times
