ΚΡΙΣ ΜΠΑΚΛΕΪ
Σαν τουρίστες, μεθυσμένοι από νέους τόπους και την αίσθηση της ελευθερίας, οι κάτοικοι της Σαγκάης βγήκαν στους δρόμους της πόλης την Τετάρτη και έκαναν ποδήλατο και βόλτες. Επιβιβάστηκαν στα πλοιάρια, διέσχισαν τον ποταμό Χουάνγκ Που και έφτασαν στη φημισμένη προβλήτα Γουάι Ταν, ορόσημο της οικονομικής καρδιάς της Κίνας. Εκεί το πλήθος παρακολούθησε επίδειξη πυροτεχνημάτων, ενώ τα οχήματα που διέρχονταν κόρναραν δαιμονισμένα.
Καθώς η οικονομική καρδιά της Κίνας εξήλθε από ένα από τα σκληρότερα απαγορευτικά που εφαρμόστηκαν ποτέ από την αρχή της πανδημίας, πολλοί από τα 25 εκατομμύρια των κατοίκων άδραξαν την ευκαιρία για να γιορτάσουν την ελευθερία τους. Η οργή που τους πλημμύριζε τους τελευταίους μήνες των περιορισμών, των ελλείψεων σε τρόφιμα και φάρμακα, και της απάνθρωπης εφαρμογής της καραντίνας εξανεμίστηκε δίνοντας τη θέση της στην ανακούφιση. Κατά τη διάρκεια της ημέρας όλοι οι κάτοικοι, που υποχρεωτικά φορούν μάσκα, ξαναγνώρισαν τις απλές απολαύσεις της καθημερινότητας που σχεδόν είχαν λησμονήσει: τις συναντήσεις με φίλους και συγγενείς, τον περίπατο στο πάρκο, την οδήγηση στους δρόμους που παρέμεναν έρημοι από τις αρχές Απριλίου. Στα κομμωτήρια, όπως συνέβη σε πολλές πόλεις μετά το lockdown, υπήρχε κοσμοσυρροή, ενώ ο υπόγειος σιδηρόδρομος, παρότι λειτουργούσε, παρέμεινε έρημος.
Η Τανγκ Σιαντσούνγκ, κάτοικος Σαγκάης, λέει ότι «όλο αυτόν τον καιρό είχαμε ανυπέρβλητα προβλήματα και είχαμε εξοργιστεί. Καθημερινά ένιωθα απόλυτη αδυναμία γιατί τα τρόφιμα ήταν δυσεύρετα και οι άνθρωποι με χρόνια νοσήματα δεν μπορούσαν να πάνε στο νοσοκομείο, με ολέθρια αποτελέσματα. Ολα αυτά επιλύθηκαν και σήμερα νιώθουμε καλά επειδή αίρονται οι περιορισμοί. Εχω ενθουσιαστεί γιατί θα ξανασυναντήσω φίλους και συγγενείς και θα τα πούμε από κοντά. Αυτό, η προσωπική επαφή, μου έλειψε περισσότερο απ’ όλα».
Την ίδια στιγμή, το απαγορευτικό έπληξε υπέρμετρα την οικονομία της Σαγκάης και οι Αρχές της πόλης καταβάλλουν προσπάθειες να δώσουν τάχιστα το «φιλί της ζωής» στον επιχειρηματικό κόσμο. Η άρση του «απαγορευτικού», ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν υφίστανται πλέον μέτρα. Αντιθέτως. Παραμένουν σημαντικοί περιορισμοί στη μετακίνηση, ενώ εξακολουθεί η λειτουργία των σημείων ελέγχου στις εισόδους των οικιστικών συγκροτημάτων. Η κινεζική ηγεσία, άλλωστε, εμμένει στην εφαρμογή της στρατηγικής μηδενικής ανοχής στην COVID-19 μέχρις ότου εξαλειφθεί ολοκληρωτικά ο κορωνοϊός.
Οι νέες συνθήκες δημιουργούν εύλογες απορίες στους κατοίκους. «Τι σημαίνει επιστροφή στην κανονικότητα;», διερωτώνται, και κυρίως «πόσο θα διαρκέσει η υπό όρους ελευθερία μας;». H Σάμερ Ουάνγκ, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Σαγκάη, πιστεύει ότι «η ζημιά που προκάλεσαν τα μέτρα κατά της πανδημίας είναι χειρότερα από αυτή που μπορούσε να κάνει ο κορωνοϊός. Κοντέψαμε να παραφρονήσουμε δύο μήνες κλεισμένοι στα διαμερίσματά μας. Ομως εγώ πήρα το μάθημά μου και θέλω να έχω στα ντουλάπια μου προμήθειες για δύο μήνες ώστε να νιώθω ασφαλής».
Ανησυχία στο ΚΚΚ
Η δυστοπική πραγματικότητα του απαγορευτικού στη Σαγκάη αποτέλεσε αφορμή για μικρής κλίμακας διαμαρτυρίες αλλά και εναντίωση των πολιτών προς την κυβέρνηση και τις δημοτικές αρχές. Αυτό το κλίμα προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στους αξιωματούχους του Κομμουνιστικού Κόμματος, που πάντα επαγρυπνούν για το παραμικρό ίχνος αντιφρονούντων. Πολλοί κάτοικοι προσπάθησαν να εκφράσουν την οργή τους κατά τη διάρκεια του απαγορευτικού χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια, άλλοι ανάρτησαν βίντεο στα οποία καταγράφονταν τα δεινά τους, κάποιοι τσακώθηκαν με αστυνομικούς και υγειονομικούς στους δρόμους. Ακαδημαϊκοί και νομικοί, επίσης, κατήγγειλαν δημοσίως κάτι εξαιρετικά σπάνιο για την κινεζική πραγματικότητα, τα μέτρα ως αντισυνταγματικά, καλώντας την κινεζική ηγεσία να επανεξετάσει τη στρατηγική μηδενικής ανοχής στην COVID-19 που εφαρμόζει. Καμία, όμως, από αυτές τις λαϊκές αντιδράσεις δεν εξελίχθηκε σε κάτι μαζικότερο. Τι πραγματικά επιφυλάσσει το μέλλον για τους κάτοικους της Σαγκάης δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς.
Μαραθώνιος…
Παρά τις ενθουσιώδεις ανακοινώσεις των Αρχών περί άρσης του απαγορευτικού στη Σαγκάη, εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι παραμένουν κλεισμένοι στα διαμερίσματά τους εξαιτίας της ύπαρξης λίγων κρουσμάτων στις γειτονιές τους. Ακόμη όμως και εκείνοι που μπορούν να μετακινηθούν ελεύθερα, αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Οφείλουν να υποβάλλονται σε διαγνωστικά τεστ όποτε θέλουν να εισέλθουν σε δημόσια κτίρια ή να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αυτές οι συνθήκες προβληματίζουν ιδιαίτερα τους εμπόρους και τον επιχειρηματικό κόσμο καθώς θεωρούν πρακτικά αδύνατη την αποκατάσταση της πλήρους λειτουργίας καταστημάτων και επιχειρήσεων όταν παραμένουν τα εμπόδια στην ελεύθερη μετακίνηση των εργαζομένων και των αγαθών, τόσο μέσα στην πόλη όσο και έξω από αυτήν. Οπως λέει ο Γιανγκ Μπεν Λι, ιδιοκτήτης αλυσίδας καφέ, «νιώθουμε ότι τρέχουμε ένα μαραθώνιο. Πλησιάζουμε στον τερματισμό και αιφνίδια ανακαλύπτουμε ένα ακόμη βουνό μπροστά μας. Οι προμηθευτές μας δεν μπορούν να παραδώσουν τα προϊόντα που χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε. Για ποια κανονικότητα μιλάμε;».
Πηγή: New York Times
