Kathimerini.gr
Μερόπη Παπαδοπούλου
Καθαρά και ξάστερα πρέπει να δηλώσω ότι η Καθαρά Δευτέρα έχει για μένα μια μελαγχολία, που ίσως πηγάζει από το ότι ποτέ δεν κατάφερα να πετάξω τόσο ψηλά τον χαρταετό μου και να στείλω γράμμα στους ουρανούς! Τη βρίσκω επίσης μια ημέρα κοπιαστικής προετοιμασίας μεζέδων επί μεζέδων, που απαιτεί πολύωρη παραμονή στην κουζίνα. Δύσκολη ημέρα και για οινικά ταιριάσματα, γιατί πώς να συνταιριάξεις σε ένα ποτήρι τόσες ετερόκλητες γεύσεις;
Ας μη μνημονεύσω την παραδοσιακή λαγάνα που έχει αντικατασταθεί στην πλειονότητα των φούρνων από ένα άνοστο και ελαφρώς αφράτο αρτοσκεύασμα. Όμως δεν θέλω να κλείσω τα μάτια και να γυρίσω την πλάτη στην παράδοση φουρνίζοντας ένα κατσικάκι με πατάτες. Κρατάω μόνο τις πατάτες, μικρές, με τη φλούδα τους, ψημένες στον φούρνο με αλάτι και δεντρολίβανο, ανοιγμένες στα δύο, με λίγο λαδολέμονο, άνηθο κι ένα κομμάτι ρέγκας. Είναι ιδανικές για να συνοδεύσουν ένα vodkatini: Σε ένα τριγωνικό ποτήρι του μαρτίνι ρίξτε μερικές σταγόνες λευκό, πολύ ξηρό βερμούτ και στριφογυρίστε το ώστε να καλυφθούν καλά τα τοιχώματα. Στραγγίζετε όσο περίσσεψε. Ρίξτε στο ποτήρι 75 ml παγωμένη βότκα και προσθέστε μία μεγάλη, ωραία πράσινη ελιά με το κουκούτσι της. Ξεκινώντας έτσι ας προσαρμόσουμε τα έθιμα στα γούστα μας, σχεδιάζοντας μια αστική Καθαρή Δευτέρα στο μπαλκόνι, στη βεράντα, στην ταράτσα και, αν κάνει κρύο και έχει συννεφιά, μέσα στο σπίτι. Η πρότασή μου είναι ένα παιχνίδι: κάθε μεζές κι ένα διαφορετικό ποτήρι. Τι λέτε;
Ανοίγω μια ξηρή μη χρονολογημένη σαμπάνια για να συνοδεύσει μια ultra premium luxury ταραμοσαλάτα από τον καλύτερο λευκό ταραμά, δουλεμένο μόνο με παρθένο ελαιόλαδο και λεμόνι, σερβιρισμένο με φρυγανισμένο ψωμί μπριός.
Αν όπως κι εγώ αγαπάτε τα στρείδια, τα σερβίρετε ωμά, παγωμένα, με μια κρύα μαύρη Irish stout μπίρα. Αν πάλι δεν είμαστε τόσο τολμηροί, συνεχίζουμε με τη σαμπάνια μας και ανοίγουμε μια πιο εύκολη μπίρα, μια σταρένια με επαναζύμωση στη φιάλη (ανακινήστε πριν σερβίρετε), με μια σαλάτα φακής με φρέσκο κρεμμυδάκι, άφθονο, φρέσκο επίσης, κόλιανδρο, λάδι και λάιμ, που φτιάχνω κάθε Καθαρή Δευτέρα. Αν έχετε τη δυνατότητα να ψήσετε χταπόδι, ξεροψήστε την πέτσα του και αφήστε ζουμερή τη σάρκα. Ανοίξτε ένα ξηρό Μοσχάτο με οξύτητα, αφήνοντας τη γλύκα του να δέσει με το καπνιστό.
Φρέσκο αυγοτάραχο, αντί για μπρικ, με πολύσπορο ψωμάκι και ιωδιούχα malt σκωτσέζικα ουίσκι από το Άιλα και το Σκάι.
Δεν ξέρω αν είναι πολιτικώς ορθή η επόμενη πρότασή μου και μπορεί κάποιοι να ανατριχιάσουν, αλλά προτείνω σούσι και ρετσίνα! Η εθνική μας ρετσίνα, καλοφτιαγμένη, εμφιαλωμένη και επώνυμη φυσικά, τα πάει περίφημα με την επίπεδη γεύση του ρυζιού, αλλά και με τις επιθετικές συνοδευτικές γεύσεις της σόγιας, του γουασάμπι και του τζίντζερ. Κομψές και όχι ρουστίκ ρετσίνες προτιμούν τα έντονα αρώματα, τα ψάρια και όχι τις γαρίδες, και δίνουν έναν κοσμοπολίτικο αέρα στο ταπεινό μέχρι πρότινος κρασί μας. Αν παραλείψω το σούσι, θα σερβίρω χοχλιούς μπουμπουριστούς και ένα τροφαντό καπνιστό σκουμπρί με τη ρετσίνα μου.
Τέλος, για επιδόρπιο ταιριαστό με την ημέρα, χαλβάς του μπακάλη, μαστιχωτός και τρυφερός, με ένα παγωμένο γλυκό Viognier ή μια γλυκιά Μαλαγουζιά. Καλή Σαρακοστή, φίλοι μου.
