Kathimerini.gr
Δήμητρα Τριανταφύλλου
Όταν ήταν μικρός, ο 46χρονος σήμερα Γιώργος Λευκόπουλος, πατέρας τριών παιδιών, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πτολεμαΐδα, ήθελε διακαώς να ασχοληθεί με την πληροφορική. Τελικά, ασχολήθηκε με την επιστήμη που αγαπά, όμως το όνειρο δεν «πέρασε» μέσα από τη φοίτηση στη σχολή που επιθυμούσε. Και έτσι, πάντα, κάτι έλειπε.
«Έδωσα πρώτη φορά Πανελλήνιες με το σύστημα των δεσμών. Δεν διάβασα πολύ, δεν είχα και την ωριμότητα εκείνη την περίοδο και δεν τα κατάφερα να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Τελικά σπούδασα πληροφορική σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ στη Θεσσαλονίκη», λέει ο ίδιος στην «Κ».
Όταν τελείωσε τις σπουδές του, εργάστηκε για πολλά χρόνια ως σελιδοποιός σε ένα τοπικό μέσο μαζικής ενημέρωσης στην Πτολεμαΐδα. Λίγο αργότερα, άνοιξε στην πόλη και μια σχολή εκμάθησης πληροφορικής στην οποία δίδασκε το αντικείμενο στα παιδιά της περιοχής. Η οικονομική κρίση όμως ανάγκασε τον κ. Λευκόπουλο να αναστείλει κάποια στιγμή τη λειτουργία της σχολής. Εν τω μεταξύ, είχε ήδη προλάβει να εμφυσήσει στον μεγάλο του γιο τη μεγάλη του αγάπη για την πληροφορική – ο κ. Λευκόπουλος έχει άλλον έναν γιο, 15 χρονών και μια κόρη, 19 ετών.
Όταν η σχολή έκλεισε, ζυγίζοντας εκ νέου τη ζωή του και τις επιλογές που είχε κάνει, ο δραστήριος κ. Λευκόπουλος αποφάσισε να προσπαθήσει εκ νέου να πετύχει την είσοδο του σε μια καλή σχολή, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του στις Πανελλαδικές εξετάσεις για δεύτερη φορά. Το πήρε απόφαση και έτσι, κάθισε ξανά στα θρανία, αυτή τη φορά σε αυτά του 2ου ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας, όπου φοιτούσε και ο γιος του. Ο πατέρας των τριών παιδιών έπρεπε να πιάσει ξανά το νήμα από τη Β’ Λυκείου μιας και για να μπορέσει κάποιος να δώσει Πανελλαδικές μέσω ΕΠΑΛ, προαπαιτούμενη είναι η διετής φοίτηση. Εκείνη τη χρονιά, ήταν στην ίδια τάξη με τον γιο του Μιλτιάδη.
Στην επόμενη τάξη στην Γ’ Λυκείου «χωρίστηκαν» μιας και ο κ. Λευκόπουλος επέλεξε την κατεύθυνση του Τεχνικού Δικτύων ενώ ο Μιλτιάδης, αυτή των Εφαρμογών Πληροφορικής. Αμφότεροι, σημείωσαν πολύ υψηλές επιδόσεις στις εξετάσεις- ο κ. Λευκόπουλος συγκέντρωσε 19.520 μόρια, ενώ ο Μιλτιάδης 18.800. Η είσοδος τους στο τμήμα Πληροφορικής του ΑΠΘ είναι πια εξασφαλισμένη.
«Για εμένα ο ρόλος του μαθητή είναι ισόβιος. Πάντα διάβαζα, πάντα προσπαθούσα να παραμένω ενημερωμένος για τις νέες εξελίξεις της επιστήμης που αγαπώ. Ειδικά την περίοδο που δίδασκα στη δική μου σχολή ένιωθα ακόμα πιο πολύ μαθητής».
«Ο πατέρας μου ήταν πάντοτε συνοδοιπόρος»
Εξίσου χαρούμενος με αυτή τη διπλή επιτυχία είναι και ο Μιλτιάδης Λευκόπουλος. Ο ίδιος λέει στην «Κ» πως η σχέση που έχει με τον πατέρα του είναι αυτή του συνοδοιπόρου. «Από όταν ήμουν πολύ μικρός, ο πατέρας μου μού έδειχνε όλα τα μυστικά της πληροφορικής. Στη συνέχεια έγινε το στήριγμά μου και στην πυγμαχία με την οποία ασχολούμαι σε επίπεδο πρωταθλητισμού, ενώ με βοηθούσε και με τη συμμετοχή μου στους διαγωνισμούς ρομποτικής, στους οποίους έχω επίσης πετύχει διακρίσεις. Συμμετείχα και σε πανελλήνιους διαγωνισμούς πληροφορικής. Διαβάζαμε ήδη μαζί από τότε».
Ο Μιλτιάδης λέει πως ακριβώς επειδή διάβαζε με τον πατέρα του από πολύ μικρός, όταν έφτασε η ώρα των Πανελλαδικών, ο ίδιος δεν χρειάστηκε πολλές ώρες διαβάσματος για να εξασφαλίσει τους καλούς βαθμούς που συγκέντρωσε. Ο κ. Λευκόπουλος, πάλι, λέει πως διάβασε κι εκείνος, αλλά με το βλέμμα του πάντα σταθερά στους γιους του. «Προσπαθούσα να βοηθήσω τον Μιλτιάδη αλλά και τον μικρότερο μας γιο, ο οποίος πηγαίνει Α’ Λυκείου και θέλει να περάσει σε σχολή Ηλεκτρολόγων Ηλεκτρονικών. Έχω πάθος για την πληροφορική, αλλά πιο πολύ απ’ όλα για την ανατροφή των παιδιών μου».
Και παρότι μπορεί σε αρκετούς να ακουστεί περίεργη η συνύπαρξη πατέρα και γιου στο σχολείο και μετά στο Πανεπιστήμιο, ο Μιλτιάδης λέει πως το έχει συνηθίσει και πως του φαίνεται πολύ φυσιολογικό. Άλλωστε όπως σημειώνει, «όταν τελειώνουν το διάβασμα κι οι υποχρεώσεις, αρχίζει η ζωή με τους φίλους του». Οπως για παράδειγμα τώρα που κάνει μαζί τους διακοπές στη Χαλκιδική. Κι αυτό δεν πρόκειται, όπως λέει, να αλλάξει επειδή σε λίγους μήνες θα καθίσει στο ίδιο αμφιθέατρο με τον μπαμπά του.
Από τη συζήτηση δεν έλειψε και η αναφορά του Γιώργου στη σύζυγό του και μητέρα των παιδιών τους. «Χωρίς την κατανόηση και τη φροντίδα της δεν θα πετυχαίναμε τίποτα», παραδέχονται πατέρας και γιος. Αυτή τη στιγμή, όλη η οικογένεια ετοιμάζεται να μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη- η κόρη του κ. Λευκόπουλου σπουδάζει ήδη στην πόλη, Τεχνικός Τροφίμων στο Διεθνές Πανεπιστήμιο. Η σύζυγος του κ. Λευκόπουλου έχει ήδη εξασφαλίσει μια νέα εργασία, ενώ ο ίδιος αναζητεί τώρα μία που θα του επιτρέπει παράλληλα να παρακολουθεί και τα μαθήματα στη σχολή.
