Του Ονασαγόρα
Η πολιτική είναι ένα αχανές τοπίο σπαρμένο με ψηλά βουνά και βαθιές χαράδρες. Πού νομίζετε ότι ακούστηκε αυτό; Σε λογοτεχνική βραδιά ή σε εκδήλωση του ΑΚΕΛ; Όσο και αν ακουστεί απίστευτο δεν ήταν σε παρουσίαση βιβλίου. Τώρα πού κολλάνε οι χαράδρες και τα ψηλά βουνά με το ΑΚΕΛ θα σας γελάσω. Είναι αυτό που λέμε “χ@σε ψηλά κι αγνάντευε.”
Ένα νέο λογότυπο παρουσίασε το ΑΚΕΛ σε χρώμα κεραμιδί και καθόλου τυχαία μόλις το είδα μου ήρθε κεραμίδα στο κεφάλι. Που χάθηκε σύντροφοι το σφυρί και πως έγινε έτσι το δρεπάνι; Δεν ξέρω τι γνώμη έχουν για το νέο λογότυπο οι νέες και οι ακόμη νεότερες δυνάμεις, ούτε αν ρωτήθηκε η Ειρήνη -στην Κύπρο- Χαραλαμπίδου. Το σίγουρο είναι πως τα παλαιάς κοπής σκληροπυρηνικά μέλη του κόμματος το σχολίασαν πολύ αρνητικά, αφού το είδαν σαν προσπάθεια απομάκρυνσης του ΑΚΕΛ από τις κομμουνιστικές καταβολές του.
Πέτρα βαριά το βλέμμα σου και μαχαιριά το αίμα σου. Βοσκόπουλος
Ε μα δεν γίνεται να τα έχετε όλα σύντροφοι. Διαλέξτε: σφυροδρέπανα και προσκόλληση στο παρελθόν ή προσπάθεια διεύρυνσης με άτομα από άλλους χώρους και ιδεολογίες. Το ερώτημα βέβαια είναι ρητορικό και το ΑΚΕΛ στην πραγματικότητα δεν έχει πολλές επιλογές και το γνωρίζει. Είτε θα εκσυγχρονισθεί -και όχι μόνο στο λογότυπο- είτε θα καταλήξει στα μονοψήφια νούμερα άλλων κομμουνιστικών κομμάτων της Ευρώπης.
Πριν λίγες μέρες πέφτω σε εκπομπή όπου φιλοξενούμενος είναι ο συμπαθής κατά τα άλλα υπουργός Άμυνας και τον ακούω να λέει “…για 50 χρόνια κανένας και καμιά κυβέρνηση δεν το τόλμησε αυτό. Στο υπουργείο μου όμως και με αυτή την κυβέρνηση είμαστε έτοιμοι να το τολμήσουμε και σας βεβαιώνω πώς δεν θα φοβηθούμε και θα το πράξουμε...” Ακούγοντας όλα αυτά περί τόλμης τα στήθια μου φούσκωσαν με εθνική υπερηφάνεια πιστεύοντας πώς ετοιμαζόμασταν να απελευθερώσουμε την Κωνσταντινούπολη ή τουλάχιστον την Κερύνεια.
Τελικά ακούω τον υπουργό να ολοκληρώνει την πρότασή του αναφορικά με αυτό που “κανείς προηγουμένως δεν τόλμησε” αλλά αυτή η -πολύ γενναία βεβαίως- κυβέρνηση είναι έτοιμη να πράξει: θα δώσει πιστοποιητικά ηρωισμού σε όσους πολέμησαν το 74. Μάλιστα κύριοι, μπορείτε πια να κοιμάστε ήσυχοι διότι -έστω κι αν είμαστε κοντά στο να χαθεί και επίσημα η μισή Κύπρος- το τολμηρό μας υπουργείο Άμυνας θα μοιράσει πιστοποιητικά ηρωισμού.
Το καλό βέβαια με αυτή την πρωτοβουλία του Υπουργείου είναι πως δεν θα υπάρξει ιδιαίτερο κόστος. Και ενώ υπάρχουν διαχρονικά σκιές για διαπλοκή και διασπάθιση εκατομμυρίων από τα κονδύλια της Άμυνας, στην προκειμένη περίπτωση θα την βγάλουμε φτηνά. Θα χρειαστούν μόνο μερικοί καλοί εκτυπωτές και αρκετές κόλλες Α4.
Νομίζω πως κάποια θέματα δεν προσφέρονται για τη συνήθη ψηφοθηρική προσέγγιση. Σεβασμός στους νεκρούς του 74 και αφήστε όσους πολέμησαν και έζησαν μακριά από πρακτικές λαϊκισμού.
Αν υπήρχε πάντως Ολυμπιάδα Λαϊκισμού θα παίρναμε σαρωτικά όλα τα χρυσά μετάλλια. Για την Κύπρο ρε γαμώτο.
