Του Ονασαγόρα
Σε προηγούμενες τους εκλογές οι Αμερικανοί είχαν κατηγορήσει τους Ρώσους για παρεμβολή και αλλοίωση του αποτελέσματος. Λες αυτή τη φορά να κατηγορήσουν τους κύπριους και αν χάσει ο Trump να ωρύεται πως αυτό έγινε εξαιτίας της επίσκεψης του νεαρού μας Νίκου στον Λευκό Οίκο;
Πριν λαλήσει ο πετεινός, τρεις φορές θα με απαρνηθείς, είπε ο Ιησούς στον Απόστολο Πέτρο. Πριν πλημμυρίσει το νοσοκομείο Πάφου, τρεις φορές θα παραιτηθείς, είπε ο Χριστοδουλίδης στον Μάκη Κεραυνό. Όπερ και εγένετο. Όσο για την ατάκα Μυλωνά, πώς διαφώνησε συχνά και έντονα τόσο με Νικόλα όσο και με Χριστοδουλίδη, τι να σχολιάσει κανείς; Όταν έχεις τέτοιους συμμάχους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;
Πριν αλέκτωρ φωνήσαι, τρις απαρνήση με. Ιησούς Χριστός
50 εκατομμύρια για το δημογραφικό (αυξάνεστε και πληθύνεστε παρακαλώ) και για συμφιλίωση της οικογενειακής με την επαγγελματική ζωή. Ωραίο ακούγεται. Αν το σχέδιο πετύχει να συμφιλιωθώ με τη γυναίκα μου και να μην τσακωνόμαστε όταν επιστρέφουμε σπίτι από τη δεύτερη μας δουλειά, θα είναι ακόμη καλύτερα. Μπας και με τόσα λεφτά θα μπορούσαμε να συμφιλιώσουμε ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους; Ή το ακόμη πιο δύσκολο Απολλωνίστες με Αελίστες;
Αν με άκουγαν η ομάδα θα πετούσε και δεν θα κινδύνευε με υποβιβασμό. Αυτό ήταν σε γενικές γραμμές το νόημα των πρόσφατων δηλώσεων του εθνικού μας πρίγκιπα, αναφορικά με τη συγκυβέρνηση, λίγο μετά που παρακολούθησε προβληματισμένος τους Ισπανούς να ρίχνουν λάσπες στο βασιλιά και τη βασίλισσά τους.
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες και γενικά για γαλαζοαίματους. Παρ όλα αυτά, ομολογώ πως τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τον Νικόλα και το πριγκιπάτο της Στράκκας. Και ίσως πρέπει να τον ακούνε λίγο περισσότερο. Απ την άλλη βέβαια, πόσο να σε ακούσουν οι υπόλοιποι όταν στο ίδιο σου το Κόμμα υπάρχουν αντάρτες που συνεχώς σε αμφισβητούν;
Το νοσοκομείο Πάφου που πλημμύρισε είναι αυτό στο οποίο εγκαινίασε ο εθνικός μας αξύριστος πριν λίγες βδομάδες τη Μονάδα Αιμοκάθαρσης, παίρνοντας εκεί, για να την εντυπωσιάσουμε, και την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Πρώτον, προφανώς όταν λέμε ότι «έξω πάμε καλά» δεν εννοούμε και την Πάφο. Και δεύτερο, ευτυχώς που δεν έβρεξε εκείνη τη μέρα. Ρεζίλι θα γινόμασταν στα ξένα τα πλάσματα.
Πάλι καλά βέβαια που δεν την είχαμε πάρει για εγκαίνια και κόψιμο κορδέλας στο γήπεδο της Λεμεσού (θα μπορούσαμε, μόνο 2-3 χρόνια έχει που λειτούργησε) γιατί όλοι θα της ρίχναμε το φταίξιμο ότι είναι κατσικοπόδαρη. Το γήπεδο στο Κολόσσι πρόκειται βέβαια για ένα κολοσσιαίο και μνημειώδες κυπριακό πρότζεκτ, όπου ήταν προϋπολογισμένο για 15 εκατομμύρια και 16.000 θεατές αλλά τελικά φούσκωσε το κόστος στα 45 εκατομμύρια και συρρικνώθηκε το γήπεδο στις 11.000 θεατές. Δεν ξέρουμε αν είχε προηγηθεί βροχή και το γήπεδο «έσυρε στο πλύμμαν». Σε κάθε περίπτωση έζησαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα.
