Του Ονασαγόρα
Κάποιοι από τους αντιδημάρχους ζητούν την ανάκληση των 209 προσφάτως διορισθέντων από τον Πρόεδρο κοινοταρχών. Πιθανόν –και πολύ λογικά– να σκέφτονται πως έχουμε ήδη αρκετές εκατοντάδες αργόσχολων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε) οπότε ποιος ο λόγος να προσθέσουμε και άλλους με τα ίδια ακριβώς ανύπαρκτα καθήκοντα; Η δε κυβέρνηση, μετά που κατάλαβε τι πατάτα έκανε με τους κοινοτάρχες (καμία σχέση με τις πατάτες που δείξαμε στη βασίλισσα) δηλώνει πως είναι πρόθυμη να συζητήσει το θέμα αλλά μετά τις προεδρικές του 2028! Άστε, ρε πονηροί.
Οργανώθηκαν πάντως οι αντιδήμαρχοι για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Ακόμη λίγο θα κάνουν και συντεχνία. Και φανταστείτε πως ακόμη δεν έχουν καν καθήκοντα. Τρέμω στη σκέψη τι μπορεί να ζητήσουν αν κάνουν και καμιά δουλειά. Φυσικά τώρα τρέχουμε (όπως πάντα εκ των υστέρων) να καθορίσουμε με νομοσχέδιο τις αρμοδιότητες των αντιδημάρχων. Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που πρώτα εκλέγει αξιωματούχους και μετά κάθεται να σκεφθεί τι θα μπορούσαν να κάνουν. Επικό.
Κάποιοι πολυμήχανοι κρατούμενοι προσπάθησαν να περάσουν κινητά τηλέφωνα στις φυλακές, κρύβοντάς τα σε μικρό ψυγείο. Ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη η ιδέα τους, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τον κρατούμενο που είχε περάσει κινητά τηλέφωνα στις φυλακές κρύβοντάς τα στον πρωκτό του και με ρύθμιση στο silent.
Μας λένε τώρα πως θα μπορούσαμε να αποφύγουμε τις πράσινες φορολογίες (που θα κάνουν δυσχερέστερη τη θέση πολιτών και επιχειρήσεων) αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υποχρέωνε στην εφαρμογή τους πριν από το 2027. Το διάβασα και βίωσα όλα τα χρώματα του Ουράνιου Τόξου, αφού ενώ περίμενα να δω μια άσπρη μέρα ήρθαν οι πράσινες φορολογίες για να μου κάνουν μαύρη την ψυχή. Όπως περίπου λέει και το τραγούδι, τα όνειρά μου κόκκινα, οι φόροι σου πράσινοι, ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ροζ. Πράσινα άλογα, ή όπως είναι το σωστό «πράσσειν άλογα».
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο εμφανίστηκε σε τηλεοπτική συνέντευξή του με ζωγραφισμένο σταυρό στο μέτωπο. «Ου Γριστός, θαύμα» αναφώνησε θρησκευόμενη θεία μου μόλις είδε το σχετικό βίντεο στο δελτίο ειδήσεων. Πάντως, όπως πάει η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν αποκλείω σύντομα να δούμε και τον Ελον Μασκ με σταυρό, εκείνο της Κου Κλουξ Κλαν. Δείξαμε τις πατάτες μας στο βασιλικό ζεύγος αλλά παραλείψαμε να δείξουμε το εθνικό φρούτο της Μπανανίας μας, που είναι φυσικά οι μπανάνες Πάφου, ενώ κάποιοι επιμένουν πως θα τους εντυπωσιάζαμε ακόμη περισσότερο αν τους δείχναμε τα φημισμένα μας διεθνώς αγγούρια Χλώρακας.
Στην προχθεσινή έκτακτη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι Ευρωπαίοι συζήτησαν το Ουκρανικό –που υποτίθεται ήταν και ο λόγος της σύσκεψης– για 15 μόνο λεπτά. Διαβάζω πως ο Ζελένσκι πήρε αγκαλιές, παχιά λόγια και χαμόγελα, μα τίποτα πιο ουσιαστικό. Όπως τραγούδησε προφητικά κάποτε και η Μαντώ «Αγκαλίτσες και φιλάκια και χαρούλες και λόγια γλυκά, αγκαλίτσες και φιλάκια κι απ’ την άλλη μου κάνεις νερά…».
Η υπόθεση με τη θέση του διευθυντή Ειδήσεων στο ΡΙΚ έχει γράψει ιστορία που θα μπορούσε εύκολα να μπει και στο ρεκόρ Γκίνες. Έχουμε διορισμούς, προσφυγές, ενστάσεις, δίκες, ακυρώσεις διορισμού, επαναδιορισμούς και πάλι απ’ την αρχή! Θα μπορούσε να γίνει σενάριο για την πιο κωμική σειρά όλων των εποχών. Το ΡΙΚ είναι σίγουρα το κωμικοτραγικό ίδρυμα που μας αξίζει και σαφέστατα μια μικρογραφία της φαιδρότητας της κοινωνίας μας. Όσοι έχετε γερό στομάχι μελετήστε λίγο αυτή την ιστορία. Θα πάθετε την πλάκα σας.
