Του Ονασαγόρα
Η ΕΔΕΚ δεν έπρεπε να έχει Πρόεδρο δερματολόγο αλλά ψυχολόγο, ειδικά αυτές τις μέρες, όπου πρέπει να εκθειάζει την επίσκεψη Χριστοδουλίδη στον Λευκό Οίκο και παράλληλα να χαιρετίζει τις δηλώσεις Μπάιντεν για λύση του κυπριακού στα πλαίσια της ΔΔΟ, την οποία ΔΔΟ ο λογαριασμός του Κόμματος στο Χ δεν χάνει ευκαιρία να κατακρίνει με σφοδρότητα. Τί ακριβώς είπαμε πως σημαίνει το τρικυμία εν κρανίω;
Πέραν της πλάκας και χωρίς να ξέρουμε ακόμη ποια θα είναι τα απτά αποτελέσματα της επίσκεψης στον Λευκό Οίκο, το σίγουρο είναι πως ο Χριστοδουλίδης, αλλά και η χώρα μας, έχουν κερδίσει κάποιους πόντους στη διεθνή πολιτική σκηνή, ενώ υπάρχει μια αισιοδοξία πως στην πορεία θα υπάρξουν -πέραν των εθιμοτυπικών και αορίστων δηλώσεων στήριξης- πιο συγκεκριμένες θετικές εξελίξεις που θα ξεκινούν από τα μικρά, όπως είναι η κατάργηση της βίζας και θα φτάνουν στα μεγάλα, όπως είναι το ξεκλείδωμα του βαλτωμένου κυπριακού.
Ήλθε η Λύση. Στον Λευκό Οίκο μπήκε η ταφόπλακα της Κύπρου. Ελένη Θεοχάρους
Στο X γίνεται πάντως γίνεται της τρελής: στη δήλωση Κυριάκου Μητσοτάκη “έφτασε η ώρα να λύσουμε το Κυπριακό” ο Αβέρωφ Νεοφύτου σχολίασε “λύση τώρα ή ποτέ” και η Ελένη Θεοχάρους, με μια άκρως αντίθετη διάθεση, έγραψε: “Ήρθε λύση. Στον Λευκό Οίκο μπήκε η ταφόπλακα της Κύπρου”. Σώπα όπου να ναι θα σημάνουν οι καμπάνες!
Θα παίξουμε λοιπόν σίγουρα τις καμπάνες, αλλά δεν ξέρουμε αν θα είναι χαρμόσυνα -όπως το 76 με τον Κάρτερ για όσους θυμούνται- ή αν θα είναι πένθιμα για την κηδεία. Πως τα καταφέρνουμε να διαβάζουμε τις ίδιες εξελίξεις με τόσο αντίθετες εκτιμήσεις είναι πάντως άξιον απορίας.
Βέβαια την εκτίμηση της -συμπαθέστατης κατά τα άλλα- Θεοχάρους συμμερίζονται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό οι ηγεσίες σε ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, όσο και αν δημόσια προσπαθούν να μην εκφράσουν τόσο έντονα τις φοβίες τους για μια επερχόμενη λύση. Φαίνεται όμως πως πλησιάζει η στιγμή που ο κάθε κατεργάρης -εκτός από το να πάει στον πάγκο του- πρέπει επιτέλους να τοποθετηθεί χωρίς υπεκφυγές και “ναι μεν αλλά”. Και βέβαια χωρίς τις κουτοπονηριές των σωστών περιεχομένων και των μνημάτων του Νεοφύτου (όχι του Αβέρωφ, του Αγίου) όπου όλοι οι καλοί χωράνε αφού ο τάφος προσαρμόζεται αναλόγως του πως μας βολεύει.
Και η απορία παραμένει: είναι τα κόμματα της συγκυβέρνησης που έχασαν ψηφοφόρους εξαιτίας των αστοχιών του εθνικού μας αξύριστου ή μήπως ο νεαρός μας Νίκος έχασε πόντους δημοτικότητας εξαιτίας των αντιφατικών θέσεων των κομμάτων που τον στηρίζουν; Μια ερώτηση εξίσου δύσκολη όσο αυτή που ψάχνει να μάθει αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα.
Το δημοσιονομικό συμβούλιο εντοπίζει λίπος έως και 20% στα λειτουργικά κόστη της ΑΗΚ και κατ’ επέκταση στην τιμή του ηλεκτρισμού που πληρώνει ο καταναλωτής. Ο δε Πρόεδρος της παραδέχεται πως δεν έχουν την τεχνογνωσία ώστε να αξιοποιούν τις συγκυρίες για να παρέχουν φτηνότερο κόστος ενέργειας. Wait, what? Seriously now?
Δεν ξέρουμε τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε να πιάσει κάποιος αρμόδιος από το αυτί την ΑΗΚ -αφού ο Υπουργός δεν τα κατάφερε- και να της θυμίσει πώς η αποστολή της δεν είναι πρώτιστα το κέρδος. Πως είναι οργανισμός κοινής ωφέλειας και όχι -όπως είναι σήμερα- οργανισμός οικονομικής ασφυξίας του πολίτη. Κάποιος επιτέλους ας δει το θέμα σοβαρά.
