ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Στήριξη της ξενοδοχειακής βιομηχανίας με credit vouchers για προκρατήσεις

Στη Βουλή το τελικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών που ρυθμίζει τις ακυρώσεις οργανωμένου ταξιδιού λόγω της πανδημίας

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Μέσω νομοθετικής ρύθμισης, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προσφέρει στήριξη στη ξενοδοχειακή βιομηχανία σε ένα θέμα το οποίο χαρακτηρίζεται από τα καυτά, στην παρούσα περίοδο. Πρόκειται για τις ακυρώσεις οργανωμένων ταξιδιών λόγω κορωνοϊού, είτε από ταξιδιωτικά γραφεία είτε απευθείας με ξενοδοχειακές μονάδες. Ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί τους επιχειρηματίες τουριστικών καταλυμάτων και είχε τεθεί στο Υφυπουργείο Τουρισμού από τον ΠΑΣΥΞΕ, με υπόμνημα τέλη Απριλίου το οποίο περιλάμβανε τα σημεία πολιτικής που εισηγούνται οι ξενοδόχοι για επανεκκίνηση της τουριστικής βιομηχανίας. Στο υπόμνημα ο ΠΑΣΥΞΕ, μεταξύ άλλων, ζητούσε την «Παροχή κυβερνητικών εγγυήσεων για προπληρωμές που έγιναν προς τα ξενοδοχεία, τόσο από διοργανωτές ταξιδίων και ΟΤΑs όσο και από μεμονωμένους πελάτες, αντί επιστροφών ή και ακυρώσεων, μέσω της έκδοσης προς όφελος τους credit vouchers, με δυνατότητα αξιοποίησης μέχρι και την 31/12/2021». Αίτημα που ικανοποιείται από την κυβέρνηση.

Το νομοσχέδιο

Υπό τον τίτλο «Ο περί λήψης έκτακτων μέτρων στο τομέα του τουρισμού νόμος του 2020», το νομοσχέδιο ρυθμίζει περιπτώσεις ακυρώσεων προκρατήσεων δίνοντας, ουσιαστικά, οικονομική ανάσα στις ξενοδοχειακές μονάδες εκείνες, οι οποίες είχαν πωλήσει τουριστικά πακέτα την περίοδο της πανδημίας ή μετά από αυτή. Το νομοσχέδιο καλύπτει ταξιδιωτικά γραφεία, ξενοδοχεία-επιχειρήσεις καθώς και τον τομέα της κρουαζιέρας «με αποκλειστικό σκοπό τη θαλάσσια αναψυχή και την περιήγηση των μεταφερόμενων επιβατών από πλοία άνω των 500 κόρων» όπως αναφέρεται στα άρθρα του νομοσχεδίου. Με βάση το κυβερνητικό νομοσχέδιο στην περίπτωση ακύρωσης σύμβασης οργανωμένου ταξιδιού από τον διοργανωτή ή καταναλωτή, λόγω της πανδημίας «ο διοργανωτής δύναται να προσφέρει σε κάθε καταναλωτή που κατέβαλε μερική ή ολική πληρωμή για συμμετοχή σε οργανωμένο ταξίδι που ακυρώθηκε, πιστωτική σημείωση, αντί επιστροφής χρημάτων (credit vouchers).

Όχι σε πέναλτι

Η πιστωτική σημείωση - credit vouchers εκδίδεται στο όνομα του καταναλωτή με τον οποίο ο διοργανωτής υπέγραψε τη σύμβαση του ταξιδιού, θα λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2021 και ο διοργανωτής απαλλάσσεται από την «καταβολή πρόσθετης αποζημίωσης στον καταναλωτή σε σχέση με την ακύρωση της σχετικής σύμβασης». Μέχρι την ημερομηνία λήξης της πιστωτικής σημείωσης, ο καταναλωτής θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσει ακόμα και για οργανωμένο ταξίδι που θα πραγματοποιηθεί μετά την ημερομηνία αυτή (31 Δεκεμβρίου 2021).

Ο καταναλωτής στο όνομα του οποίου έχει εκδοθεί η πιστωτική σημείωση έχει το δικαίωνα «εάν έτσι επιλέξει, να εκχωρήσει το δικαίωμα εξαργύρωσης της πιστωτικής σημείωσης σε άλλον καταναλωτή»

Επιστροφή χρημάτων

Το νομοσχέδιο δεν αποκλείει την επιστροφή χρημάτων η οποία πραγματοποιείται κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο «σε περίπτωση που καταναλωτής στο όνομα του οποίου έχει εκδοθεί πιστωτική σημείωση σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), δεν προχωρήσει σε εξαργύρωσή της πιστωτικής σημείωσης μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, ο διοργανωτής οφείλει να επιστρέψει στον εν λόγω καταναλωτή κάθε ποσό που έχει καταβληθεί από ή εκ μέρους του καταναλωτή για το οργανωμένο ταξίδι το αργότερο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2022». Σε περίπτωση που ο διοργανωτής καταστεί αφερέγγυος ως προβλέπουν τα άρθρα 16 έως 18 του περί του Οργανωμένων Ταξιδιών και Συνδεδεμένων Ταξιδιωτικών Διακανονισμών Νόμου, πριν την εκπνοή της ημερομηνίας λήξης της πιστωτικής σημείωσης, το οφειλόμενο χρηματικό ποσό θα καταβληθεί στον κάτοχο της πιστωτικής σημείωσης μέσω των ασφαλειών ή των τραπεζικών εγγυήσεων. Στην περίπτωση που η επιστροφή των χρημάτων σε δικαιούχο καταναλωτή είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί μέσω ασφαλιστικής κάλυψης ή/και τραπεζικής εγγύησης ως , τότε ο εν λόγω καταναλωτής θα αποζημιωθεί από το κράτος.

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ Ο ΠΕΡΙ ΛΗΨΗΣ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ 2020

Προοίμιο. ΕΠΕΙΔΗ, η έξαρση της πανδημίας COVID-19 έχει δημιουργήσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της δημόσιας υγείας, η οποία πλήττει τους πολίτες και την κοινωνία ευρύτερα και προκαλεί κλυδωνισμούς στην παγκόσμια και εθνική οικονομία, και

ΕΠΕΙΔΗ, τα διάφορα μέτρα ανάσχεσης της εξάπλωσης του COVID-19 που έχουν ληφθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία, σε πλήρη συνάφεια με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, όπως είναι τα μέτρα κοινωνικού περιορισμού, κλείσιμο ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, απαγόρευση ταξιδιών από και προς την Κύπρο έχουν ως στόχο τη διασφάλιση της προστασίας της δημοσίας υγείας, και ότι ο κλυδωνισμός θα είναι όσο το δυνατόν πιο σύντομος και περιορισμένος, και

ΕΠΕΙΔΗ ως αποτέλεσμα των προαναφερόμενων έκτακτων μέτρων ο τομέας του τουρισμού επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό με ακυρώσεις οργανωμένων ταξιδιών από την Κύπρο προς το εξωτερικό καθώς και ταξιδιών από το εξωτερικό προς την Κύπρο σε ξενοδοχεία ή/και τουριστικά καταλύματα μέσω Οργανωτών Ταξιδίων ή/ και ιδιωτικών κρατήσεων απευθείας με τα ξενοδοχεία ή/και τουριστικά καταλύματα, και

ΕΠΕΙΔΗ ως αποτέλεσμα εκτάκτων μέτρων που λήφθηκαν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της πανδημίας διοργανωτές που εδρεύουν στην και λειτουργούν από την Κύπρο στον τομέα της κρουαζιέρας επηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό με ακυρώσεις κρουαζιέρων και/ή πακέτων οργανωμένων ταξιδίων ή /και καταναλωτών, και

ΕΠΕΙΔΗ η μη λήψη άμεσων και αποτελεσματικών μέτρων θα οδηγήσει τις επιχειρήσεις που ασχολούνται με διοργανώσεις ή που εκπροσωπούν διοργανωτές ταξιδιών και τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που έχουν πληγεί σε δυσανάλογο βαθμό από την έξαρση της πανδημίας COVID-19 σε ακόμα πιο δυσχερή θέση, με κίνδυνο τον επηρεασμό τους ακόμη περισσότερο, και

ΕΠΕΙΔΗ, κρίνεται συνακόλουθα αναγκαία η λήψη έκτακτων μέτρων για σκοπούς στήριξης του τομέα του τουρισμού, ο οποίος έχει νευραλγική σημασία για την κυπριακή οικονομία κατά τη διάρκεια της έξαρσης της πανδημίας COVID-19,

Η Βουλή των Αντιπροσώπων ψηφίζει ως ακολούθως:

Συνοπτικός
τίτλος. 1. Ο παρών Νόμος θα αναφέρεται ως ο περί της Λήψης Έκτακτων Μέτρων στον Τομέα του Τουρισμού Νόμος του 2020.

Ερμηνεία.
2. Στον παρόντα Νόμο, εκτός εάν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια-

«αφερεγγυότητα» σημαίνει την κατάσταση κατά την οποία επιχείρηση αδυνατεί να αποπληρώσει όλα της τα χρέη όπως αυτά προκύπτουν·

Επίσημη Εφημερίδα της Ε.Ε.: L 326 της 11.12.2015, σ. 1 έως 33. «διοργανωτής» σημαίνει τον έμπορο που συνδυάζει και πωλεί ή προσφέρει προς πώληση πακέτα, είτε απευθείας είτε μέσω άλλου εμπόρου είτε από κοινού με άλλον έμπορο ή ο έμπορος ο οποίος διαβιβάζει τα στοιχεία του ταξιδιώτη σε άλλον έμπορο σύμφωνα με το σημείο 2) στοιχείο β) σημείο v)· της Οδηγίας (EE) 2015/2302 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015·

«κρουαζιέρα» έχει την έννοια της εκτέλεσης περιηγητικών ταξιδίων από εταιρεία κρουαζιέρας με αποκλειστικό σκοπό τη θαλάσσια αναψυχή και την περιήγηση των μεταφερόμενων επιβατών από πλοία άνω των 500 κόρων .
Νοείται ότι εξαιρούνται τα σκάφη αναψυχής·

195(Ι) του 2012
162(I) του 2013 9(I) του2016. «κυβερνητική εγγύηση» έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό στο άρθρο 2 του περί της Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους Νόμου·

30(I)/2001
122(I)/2001
139(I)/2002
10(I)/2003
80(I)/2003
144(I)/2004
117(I)/2005
9(I)/2007
82(I)/2007
108(I)/2009. «επιχείρηση» σημαίνει επιχείρηση, κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό στο άρθρο 2 του περί Ελέγχου των Δημόσιων Ενισχύσεων Νόμου·

«εταιρεία κρουαζιέρας» έχει την έννοα της επιχείρησης που δραστηριοποιείται στον τομέα του τουρισμού και έχει ως αντικείμενο την προώθηση και πώληση κρουαζιέρων, κατά την έννοια που αποδίδεται ανωτέρω και περιλαμβάνει τον διοργανωτή κρουαζιέρας που εδρεύει στην και λειτουργεί από την Κύπρο.


156(Ι) του 2013. «εκμίσθωση οχήματος χωρίς οδηγό» έχει την έννοια της εκμίσθωσης όπως καθορίζεται στον περί ο περί της Εκμίσθωσης Οχημάτων Χωρίς Οδηγό Νόμο·

«καταναλωτής» σημαίνει κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για σκοπούς που δεν εμπίπτουν στην εμπορική, επιχειρηματική, βιοτεχνική ή επαγγελματική του δραστηριότητα·

34(I) του 2019
9(I) του 2020.
«ξενοδοχειακή επιχείρηση» σημαίνει ξενοδοχείο ή τουριστικό κατάλυμα σύμφωνα με τις διατάξεις του περί της Ρύθμισης της Ίδρυσης και Λειτουργίας Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμο·

«Οδηγία (EE) 2015/2302 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015» σημαίνει την Οδηγία (EE) 2015/2302 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τα οργανωμένα ταξίδια και τους συνδεδεμένους ταξιδιωτικούς διακανονισμούς, η οποία τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 και την οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και καταργεί την οδηγία 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου·

66(Ι) του 1997
74(Ι) του 1999
94(Ι) του 2000
119(Ι) του 2003
4(Ι) του 2004
151(Ι) του 2004
231(Ι) του 2004
235(Ι) του 2004
20(Ι) του 2005
80(Ι) του 2008
100(Ι) του 2009
123(Ι) του 2009
27(Ι) του 2011
104(Ι) του 2011
107(Ι) του 2012
14(Ι) του 2013
87(Ι) του 2013
102(I) του 2013
141(Ι) του 2013
5(Ι) του 2015
26(Ι) του 2015
35(Ι) του 2015
71(Ι) του 2015
93(Ι) του 2015
109(Ι) του 2015
152(Ι) του 2015
168(Ι) του 2015
21(Ι) του 2016
5(Ι) του 2017
38(Ι) του 2017
169(Ι) του 2017
28(Ι) του 2018
89(Ι) του 2018
153(Ι) του 2018
80(Ι) του 2019
149(Ι) του 2019
21(Ι) του 2020. «πιστωτικό ίδρυμα» σημαίνει αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 2 του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου, περιλαμβανομένου και υποκαταστήματος πιστωτικού ιδρύματος που κατέχει άδεια λειτουργίας από εποπτικές αρχές άλλων κρατών μελών για το οποίο η Κεντρική Τράπεζα ενεργεί ως αρμόδια αρχή κράτους-μέλους υποδοχής, εξαιρουμένου υποκαταστήματος ιδρύματος τρίτων χωρών.

ΚΕΦ.149
22(I) του 1995
ΑΝΑΚ.3374
99(I) του 2013.
«σύμβαση» όπου στον παρόντα νόμο αναφέρεται ο όρος καλύπτει μόνο συμβάσεις οι οποίες έχουν συναφθεί ή/και διέπονται με τον περί Συμβάσεων Νόμο·

«τουριστική επιχείρηση» σημαίνει γραφείο τουρισμού και ταξιδίων, όπως καθορίζεται στην Οδηγία (EE) 2015/2302 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015·

«Υπουργός» σημαίνει τον Υπουργό Οικονομικών.

Έκδοση πιστωτικών σημειώσεων για ακύρωση οργανωμένου ταξιδιού αντί επιστροφής χρημάτων. 3. (1) Σε περίπτωση κατά την οποία διοργανωτής ή καταναλωτής προχωρεί στην ακύρωση σύμβασης οργανωμένου ταξιδιού λόγω της πανδημίας του Covid-19, ο διοργανωτής δύναται να προσφέρει σε κάθε καταναλωτή που κατέβαλε μερική ή ολική πληρωμή για συμμετοχή σε οργανωμένο ταξίδι που ακυρώθηκε, πιστωτική σημείωση.

Νοείται ότι, τηρουμένων των προνοιών του εδαφίου (3), ο διοργανωτής δεν θα έχει οποιαδήποτε υποχρέωση για καταβολή πρόσθετης αποζημίωσης στον καταναλωτή σε σχέση με την ακύρωση της σχετικής σύμβασης.

(2) Πιστωτική σημείωση που εκδίδεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), εκδίδεται στο όνομα του καταναλωτή με τον οποίο ο διοργανωτής σύναψε τη σύμβαση του οργανωμένου ταξιδίου, και θα λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2021: 

Νοείται ότι ο διοργανωτής οφείλει να κοινοποιήσει στον καταναλωτή σε σταθερό μέσο τους όρους της πιστωτικής σημείωσης τόσο κατά την στιγμή της προσφοράς της όσο και κατά την στιγμή της έκδοσής της:

Νοείται περαιτέρω, ότι το βάρος της απόδειξης για την ενημέρωση του καταναλωτή σχετικά με τους όρους της πιστωτικής σημείωσης βαραίνει τον διοργανωτή:

Νοείται περαιτέρω ότι καταναλωτής στο όνομα του οποίου έχει εκδοθεί πιστωτική σημείωση σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), δύναται να χρησιμοποιήσει την πιστωτική σημείωση μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, για οργανωμένο ταξίδι που θα πραγματοποιηθεί και μετά την ημερομηνία αυτή:

Νοείται περαιτέρω ότι καταναλωτής στο όνομα του οποίου έχει εκδοθεί πιστωτική σημείωση σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), δύναται εάν έτσι επιλέξει, να εκχωρήσει το δικαίωμα εξαργύρωσης της πιστωτικής σημείωσης σε άλλον καταναλωτή.

Νοείται περαιτέρω ότι σε περίπτωση που καταναλωτής στο όνομα του οποίου έχει εκδοθεί πιστωτική σημείωση σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), δεν προχωρήσει σε εξαργύρωσή της πιστωτικής σημείωσης μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, ο διοργανωτής οφείλει να επιστρέψει στον εν λόγω καταναλωτή κάθε ποσό που έχει καταβληθεί από ή εκ μέρους του καταναλωτή για το οργανωμένο ταξίδι το αργότερο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2022.

186(I) του 2017. (3)(α) Τηρουμένων των διατάξεων του περί Οργανωμένων Ταξιδίων και Συνδεδεμένων Ταξιδιωτικών Διακανονισμών Νόμου, οι διοργανωτές οφείλουν να διαθέτουν ασφαλιστική κάλυψη ή/και να έχουν εξασφαλίσει τραπεζικές εγγυήσεις για ποσό τουλάχιστον ίσο με το συνολικό ποσό των πιστωτικών σημειώσεων που θα έχουν εκδώσει σε δικαιούχους, αποκλειστικά για αποπληρωμή όλων των δικαιούχων.

(β) Οι υποχρεώσεις των διοργανωτών για παροχή ασφαλιστικής κάλυψης για πιστωτικές σημειώσεις ισχύουν κατ’ αντιστοιχία με τις υποχρεώσεις του άρθρου 17 του περί του Οργανωμένων Ταξιδιών και Συνδεδεμένων Ταξιδιωτικών Διακανονισμών Νόμου.

(γ) Οι υποχρεώσεις των διοργανωτών για παροχή τραπεζικής εγγύησης για πιστωτικές σημειώσεις ισχύουν κατ’ αντιστοιχία με τις υποχρεώσεις του άρθρου 18 του περί του Οργανωμένων Ταξιδιών και Συνδεδεμένων Ταξιδιωτικών Διακανονισμών Νόμου.

(4) Σε περίπτωση που ο διοργανωτής καταστεί αφερέγγυος ως προβλέπουν τα άρθρα 16 έως 18 του περί του Οργανωμένων Ταξιδιών και Συνδεδεμένων Ταξιδιωτικών Διακανονισμών Νόμου, πριν την εκπνοή της ημερομηνίας λήξης της πιστωτικής σημείωσης, το οφειλόμενο χρηματικό ποσό θα καταβληθεί στον κάτοχο της πιστωτικής σημείωσης μέσω των ασφαλειών ή των τραπεζικών εγγυήσεων του εδαφίου (3).

(5) Στην περίπτωση που η επιστροφή των χρημάτων σε δικαιούχο καταναλωτή είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί μέσω ασφαλιστικής κάλυψης ή/και τραπεζικής εγγύησης ως οι πιο πάνω πρόνοιες, τότε ο εν λόγω καταναλωτής θα αποζημιωθεί από το κράτος ως προβλέπεται στο άρθρο 7.

Έκδοση πιστωτικών σημειώσεων από ξενοδοχειακή επιχείρηση για απευθείας ιδιωτική κράτηση αντί αποζημίωσης. 4. (1) Σε περίπτωση κατά την οποία ξενοδοχειακή επιχείρηση ή καταναλωτής, λόγω της πανδημίας του Covid-19, προχωρεί στην ακύρωση σύμβασης για διαμονή σε ξενοδοχείο ή/και τουριστικό κατάλυμα που έχει πραγματοποιηθεί μέσω ιδιωτικής κράτησης απευθείας με το ξενοδοχείο ή/και τουριστικό κατάλυμα, τέτοια ξενοδοχειακή επιχείρηση δύναται να εκδώσει και παραδώσει στον καταναλωτή πιστωτική σημείωση για διαμονή στο ίδιο ξενοδοχείο/ ή τουριστικό κατάλυμα ίδιας αξίας με το ποσό που ο καταναλωτής πλήρωσε δυνάμει των προνοιών της σύμβασης μεταξύ τους και σε τέτοια περίπτωση, τηρουμένων των προνοιών του εδαφίου (3), η ξενοδοχειακή επιχείρηση θεωρείται ότι έχει εκπληρώσει την υποχρέωσή της για αποζημίωση του καταναλωτή.

(2) Πιστωτική σημείωση που εκδίδεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), είναι ονομαστική χωρίς δικαίωμα μεταβίβασης ή εκχώρησης της, θα λήγει δε στις 31 Δεκεμβρίου 2021:

Νοείται ότι ο καταναλωτής ο οποίος θα χρησιμοποιήσει την πιστωτική σημείωση μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, μπορεί να διαμείνει στο σχετικό ξενοδοχείο ή τουριστικό κατάλυμα και μετά την ημερομηνία αυτή.

(3) Σε περίπτωση που ο καταναλωτής δεν χρησιμοποιήσει την πιστωτική σημείωση μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, η ξενοδοχειακή επιχείρηση η οποία έχει εκδώσει την πιστωτική σημείωση υποχρεούται να καταβάλει στον καταναλωτή ποσό σε μετρητά ίσο με την αξία της διαμονής που δικαιούτο νοουμένου ότι ο καταναλωτής υποβάλει στη ξενοδοχειακή επιχείρηση απαίτηση για πληρωμή όχι αργότερα από τις 31 Ιανουαρίου 2022.

Έκδοση πιστωτικών σημειώσεων από ξενοδοχειακή επιχείρηση ή εταιρεία κρουαζιέρας προς διοργανωτή αντί αποζημίωσης. 5. (1) Σε περίπτωση κατά την οποία, λόγω της πανδημίας Covid-19, ακυρώνεται σύμβαση για διαμονή σε ξενοδοχείο ή/και τουριστικό κατάλυμα με διοργανωτή ή συμμετοχή σε κρουαζιέρα, το ξενοδοχείο ή/και το τουριστικό κατάλυμα ή εταιρεία κρουαζιέρας δικαιούται να εκδώσει και παραδώσει στον διοργανωτή πιστωτική σημείωση για διαμονή στο ίδιο ξενοδοχείο ή τουριστικό κατάλυμα ή συμμετοχή σε κρουαζιέρα ίδιας αξίας με το ποσό που καταβλήθηκε από το διοργανωτή δυνάμει των προνοιών της σύμβασης μεταξύ τους και σε τέτοια περίπτωση το ξενοδοχείο ή/και το τουριστικό κατάλυμα ή η εταιρεία κρουαζιέρας δεν θα έχει οποιαδήποτε υποχρέωση για αποζημίωση του διοργανωτή ταξιδίων.

(2) Πιστωτική σημείωση που εκδίδεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), είναι ονομαστική χωρίς δικαίωμα μεταβίβασης ή εκχώρησης της, θα αφορά προπληρωμές που λήφθησαν ήδη για το 2020 και η διαμονή στο σχετικό ξενοδοχείο ή τουριστικό κατάλυμα ή κρουαζιέρα πρέπει να πραγματοποιηθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2021.

(3) Σε περίπτωση κατά την οποία ο διοργανωτής δεν χρησιμοποιήσει ολόκληρο το ποσό της πιστωτικής σημείωσης μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, τότε η υποχρέωση για κρατική εγγύηση που προβλέπεται δυνάμει του άρθρου 7(1) (γ) παύει να ισχύει και η ξενοδοχειακή επιχείρηση ή εταιρεία κρουαζιέρας οφείλει να επιστρέψει στο διοργανωτή το υπόλοιπο ποσό που του οφείλει, το αργότερο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2022.

Έκδοση πιστωτικών σημειώσεων από επιχείρηση εκμίσθωσης οχημάτων χωρίς οδηγό προς τον καταναλωτή αντί αποζημίωσης. 6. (1) Σε περίπτωση κατά την οποία επιχείρηση εκμίσθωσης οχημάτων χωρίς οδηγών ή καταναλωτής προχωρεί, λόγω της πανδημίας του Covid-19, στην ακύρωση σύμβασης για τέτοια εκμίσθωση, η επιχείρηση δύναται να εκδώσει και παραδώσει στον καταναλωτή πιστωτική σημείωση για εκμίσθωση οχήματος χωρίς οδηγό σε άλλη χρονική περίοδο που θα συμφωνηθεί μεταξύ των μερών ίδιας αξίας με το ποσό που ο καταναλωτής πλήρωσε δυνάμει των προνοιών της σύμβασης μεταξύ τους και σε τέτοια περίπτωση, τηρουμένων των προνοιών του εδαφίου (3), η επιχείρηση θεωρείται ότι έχει εκπληρώσει την υποχρέωσή της για αποζημίωση του καταναλωτή.

(2) Πιστωτική σημείωση που εκδίδεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1), είναι ονομαστική χωρίς δικαίωμα μεταβίβασης ή εκχώρησης της, θα λήγει δε στις 31 Δεκεμβρίου 2021:

Νοείται ότι ο καταναλωτής ο οποίος θα χρησιμοποιήσει την πιστωτική σημείωση μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, μπορεί να εκμισθώνει το όχημα και μετά την ημερομηνία αυτή.

(3) Σε περίπτωση που ο καταναλωτής δεν χρησιμοποιήσει την πιστωτική σημείωση μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, η επιχείρηση η οποία έχει εκδώσει την πιστωτική σημείωση υποχρεούται να καταβάλει στον καταναλωτή ποσό σε μετρητά ίσο με την αξία της σύμβασης που δικαιούτο νοουμένου ότι ο καταναλωτής υποβάλει στη επιχείρηση απαίτηση για πληρωμή όχι αργότερα από τις 31 Ιανουαρίου 2022.

Κρατική εγγύηση.
Επίσημη Εφημερίδα της Ε.Ε.:C 91 της 20.3.2020 Ι/Ι. 7. (1) Τηρουμένων των προνοιών της Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το Προσωρινό πλαίσιο για τη λήψη μέτρων κρατικής ενίσχυσης με σκοπό να στηριχθεί η οικονομία κατά τη διάρκεια της τρέχουσας έξαρσης της νόσου COVID-19 και Ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τροποποίηση του προσωρινού πλαισίου για τη λήψη μέτρων κρατικής ενίσχυσης με σκοπό να στηριχθεί η οικονομία κατά τη διάρκεια της τρέχουσας έξαρσης της νόσου COVID-19, ο Υπουργός, δύναται:

(α) Να προβαίνει στην παραχώρηση κυβερνητικών εγγυήσεων συνολικού ποσού ύψους ενός εκατομμυρίου και πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ (€1.500.000) σε καταναλωτές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 3 με σκοπό την εγγύηση προς τους εν λόγω καταναλωτές την καταβολή του ποσού που αναφέρεται στη σχετική πιστωτική σημείωση σε περίπτωση αφερεγγυότητας του παρόχου και νοουμένου ότι η προκαταβολή που καταβλήθηκε από τον καταναλωτή αφορά το 2020.

(β) Να προβαίνει στην έκδοση κυβερνητικών εγγυήσεων συνολικού ποσού ύψους πέντε εκατομμυρίων ευρώ (€5.000.000) σε καταναλωτές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 4 με σκοπό την εγγύηση προς τους εν λόγω καταναλωτές την καταβολή του ποσού που αναφέρεται στη σχετική πιστωτική σημείωση σε περίπτωση αφερεγγυότητας του παρόχου και νοουμένου ότι η προκαταβολή που καταβλήθηκε από τον καταναλωτή αφορά το 2020.

(γ) Τηρουμένων των προνοιών του εδαφίου (3) του άρθρου 5, να προβαίνει στην έκδοση κυβερνητικών εγγυήσεων συνολικού ποσού ύψους ογδόντα εκατομμυρίων ευρώ (€80.000.000) σε διοργανωτές ταξιδιών που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 5 με σκοπό την εγγύηση προς τους διοργανωτές την καταβολή του ποσού που αναφέρεται στις σχετικές πιστωτικές σημειώσεις σε περίπτωση αφερεγγυότητας του παρόχου και νοουμένου ότι η προκαταβολή που καταβλήθηκε από τον οργανωτή ταξιδίων αφορά το 2020.

(δ) Να προβαίνει στην παραχώρηση κυβερνητικών εγγυήσεων συνολικού ποσού ύψους εκατό χιλιάδων ευρώ (€100.000) σε καταναλωτές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 6 με σκοπό την εγγύηση προς τους εν λόγω καταναλωτές την καταβολή του ποσού που αναφέρεται στη σχετική πιστωτική σημείωση σε περίπτωση αφερεγγυότητας του παρόχου και νοουμένου ότι η προκαταβολή που καταβλήθηκε από τον καταναλωτή αφορά το 2020.

(2) Ουδεμία κυβερνητική εγγύηση εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου σε σχέση με επιχείρηση που ήταν προβληματική σύμφωνα με τον ορισμό που δίνεται στον Κανονισμό (ΕΕ) 651/2014 και αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες κατά την 31η Δεκεμβρίου 2019 και η οποία κατά τη ρηθείσα ημερομηνία παρουσίαζε καθυστερήσεις στην καταβολή οποιασδήποτε δόσης υφιστάμενου δανείου που της έχει παραχωρηθεί από πιστωτικό ίδρυμα πέραν των τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία που προνοείται στις υφιστάμενες συμβατικές της υποχρεώσεις, ανεξάρτητα αν κατά την ψήφιση του παρόντος νόμου αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες και ως αποτέλεσμα των επιπτώσεων της πανδημίας του Covid-19.

(3) Ουδεμία κυβερνητική εγγύηση εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου σε σχέση με προκαταβολές που έχουν καταβληθεί για λόγους πέραν της διαμονής, διατροφής και ναύλου ή σε σχέση με προκαταβολές που έχουν καταβληθεί μετά την 1η Οκτωβρίου, 2020.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Οικονομία: Τελευταία Ενημέρωση

X