Kathimerini.gr
Του Αιμίλιου Χαρμπή
Το τέλειο αφεντικό ★★★
ΚΟΜΕΝΤΙ (2021)
Σκηνοθεσία: Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα
Ερµηνείες: Χαβιέ Μπαρδέµ, Μανόλο Σόλο, Αλµουδένα Αµόρ
Βραβευμένο με έξι Γκόγια, το ισπανικό φιλμ του Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα έχει στο κέντρο του ένα σίφουνα Χαβιέ Μπαρδέμ, ο οποίος σηκώνει (λογικά) και το μεγαλύτερο βάρος. Ο οσκαρικός ηθοποιός υποδύεται εδώ τον Μπλάνκο, ιδιοκτήτη μιας πρότυπης οικογενειακής επιχείρησης, η οποία κατασκευάζει ζυγαριές. Καθώς, ωστόσο, η εταιρεία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας σημαντικής βράβευσης, ξεσπά το… χάος. Ενας απολυμένος υπάλληλος μοιάζει αποφασισμένος να εκδικηθεί με κάθε κόστος, ο διευθυντής παραγωγής έχει οικογενειακά προβλήματα, ενώ και ο ίδιος ο Μπλάνκο ξεμυαλίζεται από μια όμορφη νεαρή μαθητευόμενη.
Η ταινία του Λεόν βρίσκει έναν έξυπνο τρόπο να σχολιάσει τα ευτράπελα αλλά και τα σοβαρά της εργασιακής πραγματικότητας, εκεί όπου η πρώτη ματιά σπάνια ανταποκρίνεται σε όσα αλήθεια συμβαίνουν. Το εργοστάσιο του Μπλάνκο, για παράδειγμα, διαφημίζεται ως οικογενειακό περιβάλλον, όπου ο εργοδότης ασχολείται προσωπικά με τα προβλήματα των υπαλλήλων του και είναι γενναιόδωρος μαζί τους. Και αυτό εν μέρει ισχύει, τουλάχιστον στον βαθμό που εξυπηρετούνται τα δικά του συμφέροντα. Τούτο, πάντως, δεν σημαίνει πως έχουμε απλώς μια ταινία για «κακά αφεντικά» και «καλούς εργαζομένους», αλλά μάλλον μια απολαυστική σάτιρα πάνω στις ανθρώπινες αδυναμίες και στα πάθη που συχνά κυβερνούν (και) τις επαγγελματικές σχέσεις. Ο Μπαρδέμ, από την πλευρά του, πάντα εξαιρετικός όταν χειρίζεται τη μητρική του γλώσσα, ερμηνεύει εδώ ιδανικά το πληθωρικό αφεντικό, σε ένα σύνολο που πάντως θα μπορούσε να έχει και κάπως μικρότερη διάρκεια.
Υψηλή ραπτική ★★★
∆ΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Σιλβί Οχαγιόν
Ερµηνείες: Ναταλί Μπάιγ, Λινά Κουντρί, Κλοντ Περόν
Από τη Γαλλία και με τη συνδρομή του οίκου Dior μάς έρχεται ένα σικάτο δράμα το οποίο κρύβει μέσα του αρκετά περισσότερα από δαντέλες και μεταξωτά φορέματα. Η Ναταλί Μπάιγ υποδύεται την Εσθερ, αρχιράφτρα σε ένα παρισινό παράρτημα του Dior, η οποία ετοιμάζεται για συνταξιοδότηση. Οταν ωστόσο η Ζαντ, μια νεαρή κοπέλα από τα προάστια, της κλέβει την τσάντα και την επιστρέφει μετανιωμένη, εκείνη αποφασίζει να την «υιοθετήσει» επαγγελματικά, προσφέροντάς της μια θέση στη δημιουργική της ομάδα. Η τελευταία προετοιμάζεται πυρετωδώς για μια σημαντική επίδειξη, με τις δύο γυναίκες να αναπτύσσουν μια πολύ ιδιαίτερη σχέση μάνας – κόρης, μέσα από εντάσεις και συγκρούσεις.
Οι δύο εξαιρετικές πρωταγωνίστριες καταφέρνουν να συνθέσουν αποτελεσματικά αυτό το δίπολο που αποτελεί και το πρώτο επίπεδο της ταινίας, δεν είναι όμως το μόνο. Πίσω τους υπάρχουν δύο διαφορετικοί κόσμοι: από τη μια, αυτός της λάμψης και του μπουρζουά Παρισιού και από την άλλη, εκείνος των υποβαθμισμένων προαστίων, με τους κατοίκους τους να μη νιώθουν «κανονικοί Γάλλοι». Τα παραπάνω, βέβαια, δεν σημαίνουν πως δεν υπάρχει σημείο επαφής, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις. Καθώς η Ζαντ γίνεται όλο και καλύτερη με τις κλωστές, τις βελόνες και τα ψαλίδια, ταυτόχρονα αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως ο κόσμος είναι πολύ μεγαλύτερος και πιο περίπλοκος απ’ όσο νόμιζε αρχικά.
Καλή τύχη Λίο Γκράντε ★★½
ΚΟΜΕΝΤΙ (2021)
Σκηνοθεσία: Σόφι Χάιντ
Ερµηνείες: Εµα Τόµσον, Ντάριλ Μακόρµακ
Να καταφέρει ένα πλήγμα στα στερεότυπα που κυριαρχούν ακόμα γύρω από τη σεξουαλικότητα επιχειρεί το φιλμ της Σόφι Χάιντ, με τη σπουδαία Εμα Τόμσον να αγκαλιάζει το πρότζεκτ και να δίνει μια γενναία ερμηνεία. Η Νάνσι είναι μια συνταξιούχος εκπαιδευτικός, η οποία αγαπά τον σύζυγό της, Ρόμπερτ, ωστόσο δεν ικανοποιήθηκε ποτέ ερωτικά από εκείνον. Πλέον αναζητάει λίγη… δράση, κανονίζοντας ένα ραντεβού με τον Λίο Γκράντε, έναν νεαρό εργάτη του σεξ· η συνάντησή τους, ωστόσο, θα εξελιχθεί σε κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον από την απλή συνεύρεση. Ο Ντάριλ Μακόρμακ ερμηνεύει τον ρόλο του γοητευτικού νεαρού, ο οποίος αναλαμβάνει την ιδιότυπη «ψυχοθεραπεία» της Νάνσι. Απελευθερωμένος από ταμπού και δισταγμούς ο ίδιος, θα της δείξει πως η ευχαρίστηση δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από ενοχές. Συνολικά η ταινία της Χάιντ, που περιορίζει τη δράση της σχεδόν εξ ολοκλήρου στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, διαθέτει αρκετές ευφυείς και αστείες στιγμές, ωστόσο είναι μάλλον μονοδιάστατη και δεν δικαιολογεί εύκολα την ταμπέλα της μεγάλου μήκους παραγωγής.
Lightyear ★★★
ANIMATION (2022)
Σκηνοθεσία: Ανγκους Μακλέιν
Ακούγονται: Ορφέας Αυγουστίδης, Ξένια Ντάνια
Ενας από τους πιο αγαπημένους ήρωες του θρυλικού «Toy Story» της Pixar αποκτά τη δική του ξεχωριστή ταινία, η οποία αφηγείται και την ιστορία γύρω από το παρελθόν του χαρακτήρα. Πριν περάσει στη συλλογή παιχνιδιών του Αντι, ο Μπαζ Λάιτγιαρ ήταν κανονικός αστροναύτης με το δικό του πολυπληθές πλήρωμα, το οποίο ωστόσο καταλήγει εγκλωβισμένο σε έναν αφιλόξενο πλανήτη. Πλέον ο Μπαζ προσπαθεί να βρει τρόπο διαφυγής, οι αποστολές όμως που διοργανώνει καταλήγουν να αφήσουν τον ίδιο ολόκληρα χρόνια πίσω από τους συνοδοιπόρους του. Η Pixar «κλέβει» μια σελίδα από τις σημειώσεις του Κρίστοφερ Νόλαν («Interstellar») προκειμένου να αφηγηθεί μια διαστημική περιπέτεια με φιλοσοφικές προεκτάσεις, συγκίνηση και, φυσικά, μπόλικο χιούμορ.
Μερικοί το προτιµούν καυτό ★★★★
ΚΩΜΩ∆ΙΑ (1959)
Σκηνοθεσία: Μπίλι Γουάιλντερ
Ερµηνείες: Τζακ Λέµον, Τόνι Κέρτις, Μέριλιν Μονρόε
Μία από τις πιο γνωστές και δημοφιλείς κωμωδίες όλων των εποχών κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα σε ψηφιακά αποκατεστημένη επανέκδοση. Δύο μουσικοί της τζαζ, ο Τζο και ο Τζέρι, γίνονται μάρτυρες ενός πολύνεκρου μαφιόζικου χτυπήματος και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το Σικάγο. Μεταμφιεσμένοι πια σε γυναίκες, γίνονται μέλη ενός συγκροτήματος στο οποίο τραγουδά η πανέμορφη Σούγκαρ Κέιν, με τον Τζο να την ερωτεύεται σφόδρα και να ψάχνει τρόπο να την κατακτήσει. Απολαυστικές κωμικές καταστάσεις, αξέχαστες ατάκες, φοβερές ερμηνείες από το δίδυμο Λέμον – Κέρτις και μια Μέριλιν πιο λαμπερή από ποτέ. Η συνταγή της επιτυχίας εκτελείται εδώ σχεδόν άψογα από τον Μπίλι Γουάιλντερ σε μια ταινία-σύμβολο του κλασικού Χόλιγουντ.
