Του Απόστολου Κουρουπάκη
«Πάντα ξεκινάμε με τους στόχους του φεστιβάλ που είναι η ανάπτυξη της οπτικοακουστικής κουλτούρας της χώρας και η προβολή της εθνικής παραγωγής» λένε στην «Κ» οι καλλιτεχνικοί επιμελητές του προγράμματος του διεθνούς φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου Αλεξία Ρόιτερ και Ιωακείμ Μυλωνάς. Σχετικά με τις κυπριακές συμμετοχές, που φέτος είναι 15 οι επιμελητές λένε πως είναι ένας πολύ καλός αριθμός για μια μικρή χώρα που δεν έχει κινηματογραφική σχολή, αναφέροντας επίσης πως οι Κύπριοι δημιουργοί είναι επίκαιροι και διαπραγματεύονται πολλά θέματα της καθημερινότητας και δεν φοβούνται να ακουμπήσουν και θέματα ταμπού για τη χώρα. Το 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου σηκώνει αυλαία στο Θέατρο Ριάλτο στις 8 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Οκτωβρίου.
–Τα ξαναλέμε και με τους δυο σας και για τη 12η έκδοση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, πού βρισκόμαστε;
–Βρισκόμαστε μια ανάσα πριν από τη 12η έκδοση. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή όλος ο οργανισμός βρίσκεται στον πυρετό της προετοιμασίας. Όλοι οι συνεργάτες εργάζονται εντατικά για να προσφέρουμε μία όσο πιο ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία.
–Στη φετινή διοργάνωση θα έχουμε κάτι καινοτόμο... κάποια έκπληξη;
–Πέραν της έναρξης –κάθε χρόνο προσπαθούμε να ξεπεράσουμε την προηγούμενη, στη φετινή έκδοση θα φιλοξενήσουμε και το Torino Short Film Market. Οκτώ συμμετέχοντες δημιουργοί από Κύπρο, Ισραήλ, Λίβανο και Ελλάδα θα έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις δημιουργικές τους ιδέες με μέντορες από το εξωτερικό. Ένας θα επιλεχθεί για να παρουσιάσει την ιδέα του στο Τορίνο αργότερα μέσα στη χρονιά. Είναι μία πρώτη συνεργασία η οποία ελπίζουμε να έχει επιτυχία και να καθιερωθεί.
«Προσπάθειά μας είναι να προσφέρουμε στο κοινό ένα πρόγραμμα με γκάμα θεματικών, τεχνικών αφήγησης και φυσικά γεωγραφικά να καλύψουμε σχεδόν όλο τον πλανήτη» λένε στην «Κ» οι καλλιτεχνικοί επιμελητές του προγράμματος του διεθνούς φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου Αλεξία Ρόιτερ και Ιωακείμ Μυλωνάς.
–Δύσκολη υπόθεση η επιλογή, ποια είναι τα κριτήριά σας;
–Πάντα ξεκινάμε με τους στόχους του φεστιβάλ που είναι η ανάπτυξη της οπτικοακουστικής κουλτούρας της χώρας και η προβολή της εθνικής παραγωγής. Φυσικά, για το εθνικό πρόγραμμα υπάρχει προκριματική επιτροπή, η οποία επιλέγει τις ταινίες. Όσο αφορά στο διεθνές διαγωνιστικό, είναι μια διαδικασία η οποία διαρκεί πολλούς μήνες, αφού παρακολουθούμε ταινίες από άλλα φεστιβάλ και αγορές σε όλη την Ευρώπη, καθώς και μέσω συνεργασιών με εταιρείες διανομής. Φέτος, κατέφθασαν στις πλατφόρμες μας 2300 ταινίες τις οποίες τις είδαμε όλες. Τα κριτήρια είναι πολλά και θα θέλαμε μια ολόκληρη μέρα να τα συζητήσουμε. Προσπάθειά μας είναι να προσφέρουμε στο κοινό ένα πρόγραμμα με γκάμα θεματικών, τεχνικών αφήγησης και φυσικά γεωγραφικά να καλύψουμε σχεδόν όλο τον πλανήτη. Να πούμε ότι ένας λόγος που βρισκόμαστε στα φεστιβάλ της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου είναι η ποιότητα του προγράμματος.
–Στο φετινό Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα συμμετέχουν 15 ταινίες, πολλές ή λίγες για το κινηματογραφικό μας μέγεθος;
–Πολύ καλός αριθμός για μια μικρή χώρα που δεν έχει κινηματογραφική σχολή. Σε μεγάλες χώρες με παράδοση και κινηματογραφικές σχολές τα εθνικά προγράμματα είναι αναλογικά στα ίδια επίπεδα όσο αφορά στον όγκο εργασίας.
Ο κυπριακός κινηματογράφος άρχισε να γίνεται εξωστρεφής. Δημιουργοί προβάλλουν με επιτυχία το έργο τους σε μεγάλα φεστιβάλ και αγορές με επιτυχία και βραβεύσεις, ακόμα και με διανομή. (ΠΑΥΛΟΣ ΒΡΥΩΝΙΔΗΣ)
–Σε τι άξονες κινείται η δημιουργία των Κύπριων σκηνοθετών; Αφουγκράζονται τις διεθνείς τάσεις, διαφοροποιούνται...;
–Οι Κύπριοι δημιουργοί είναι επίκαιροι. Διαπραγματεύονται πολλά θέματα της καθημερινότητας και δεν φοβούνται να ακουμπήσουν και θέματα ταμπού για τη χώρα. Μας χαροποιεί το ότι βγαίνουν προς τα έξω και ορισμένοι έχουν καταφέρει με επιτυχία να προβάλουν το προϊόν τους εκτός συνόρων.
–Λέγεται πως είναι πιο δύσκολο να φτιάξεις κάτι μικρό, ένα ποίημα π.χ. από ένα μυθιστόρημα, ισχύει αυτό και για τις μικρού μήκους;
–Κάθε μορφή τέχνης έχει τη δυσκολία της. Ο κινηματογράφος είναι ακριβό σπορ και κάθε καρέ κοστίζει, οπότε πρέπει ο δημιουργός πρέπει να είναι μεθοδικός και προσεκτικός σε κάθε βήμα της διαδικασίας, ακόμα και όταν γράφεται το σενάριο. Φυσικά, η μικρού μήκους σού παρέχει μια δημιουργική ελευθερία, μεγαλύτερη από τη μεγάλου μήκους, όπου μπαίνουν και τα εμπορικά κριτήρια. Είναι δύσκολο επιχείρημα, αφού σαν ένα αυτόνομο κομμάτι τέχνης έχει τους δικούς του κανόνες και οικονομία. Είναι πολύ σημαντικό ο δημιουργός σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να διυλίσει την ουσία και να την παρουσιάσει.
–Σίγουρα και ο κινηματογράφος ακολουθεί το κοινωνικό συγκείμενο, φαίνεται αυτό στις ταινίες που έχετε επιλέξει;
–Βεβαίως. Οι δημιουργοί είναι άνθρωποι με προβληματισμούς που προκύπτουν μέσα από την καθημερινότητά τους. Είναι φυσικό να επηρεάζονται και να προσπαθούν να το διαπραγματευτούν μέσα από το έργο τους. Όσοι παρακολουθούν το φεστιβάλ γνωρίζουν ότι κάθε χρόνο θα δουν ταινίες επίκαιρες.
–Πόσο διαδεδομένη είναι η ταινία μικρού μήκους στην Κύπρο, εκτός από τη δική σας κοινότητα;
–Όχι τόσο όσο θα άξιζε. Σαν οργανισμός έχουμε κάνει προσπάθειες και στο παρελθόν είχαμε εξασφαλίσει για δύο χρονιές την προβολή ταινιών μικρού μήκους στην κρατική τηλεόραση. Παραδόξως δεν υπήρξε συνέχεια παρ’ όλο που ο κόσμος, όπου και αν προβάλλονται μικρού μήκους, γεμίζει την αίθουσα. Ευτυχώς υπάρχουν και άλλοι οργανισμοί και φεστιβάλ που προβάλλουν και στηρίζουν το είδος.
–Πάντως, έξω θα έλεγα πως πάμε καλά, δεν ξέρω αν συμφωνείτε, τι λείπει όμως από τον κινηματογραφικό μας πολιτισμό... σίγουρα η χρηματοδότηση θα μου πείτε...
–Προτιμάμε να μιλάμε μόνο για τα θετικά. Ο κυπριακός κινηματογράφος άρχισε να γίνεται εξωστρεφής. Δημιουργοί προβάλλουν με επιτυχία το έργο τους σε μεγάλα φεστιβάλ και αγορές με επιτυχία και βραβεύσεις, ακόμα και με διανομή. Εμείς εκεί στεκόμαστε και θα στηρίζουμε όλους τους δημιουργούς όπως μπορούμε. Γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε με περίπτερο στη μεγαλύτερη αγορά ταινιών στο Clermont-Ferrand, έχουμε συνεργασία με το Euroconnection και φιλοξενούμε το Torino Short Film Market.
–Ως δημιουργοί και οι δύο, ποια είναι η χάρη μιας ταινίας μικρού μήκους;
–Ελευθερία!
