Της Μαρίνας Οικονομίδου
Το πότε θα εξήγγειλε υποψηφιότητα ο Νίκος Χριστοδουλίδης ήταν το κύριο ερώτημα που εγείρετο τις τελευταίες μέρες στα κομματικά πηγαδάκια, καθώς το γεγονός ότι καθυστερούσε δυσκόλευε αφενός το ΔΗΚΟ στο να λάβει τις τελικές του αποφάσεις και κρατούσε αφετέρου τον Συναγερμό στο μετέωρο βήμα. Στο μετέωρο βήμα δεδομένου ότι η εξαγγελία Αβέρωφ είχε κατατεθεί πολύ νωρίς ακριβώς γιατί ήθελε να πιέσει τον Νίκο Χριστοδουλίδη να «αποκαλυφθεί» και -γιατί όχι- να κτυπηθεί από τον κομματικό οδοστρωτήρα. Όσο όμως κι αν ο Μάιος θεωρείτο ο μήνας εξαγγελίας, η Πέμπτη έπιασε πολλούς στον ύπνο, καθώς δεδομένη θεωρείτο η εξαγγελία την επόμενη βδομάδα. Το 25λεπτο μήνυμά του είχε μαγνητοσκοπηθεί από την περασμένη Κυριακή με στόχο να δημοσιοποιηθεί στις αρχές της βδομάδας. Η καθυστέρηση ωστόσο άρχισε να προκαλεί ανησυχίες στο επιτελείο του, ότι μπορεί να «καεί» από την Πινδάρου και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο αποφασίστηκε αργά το βράδυ της Τετάρτης να γίνει την επομένη το πρωί.
Το ομιχλώδες του κυπριακού
Μία μεγάλης διάρκειας εξαγγελία, καλά προετοιμασμένη, με τη συμμετοχή κόσμου που έστελνε το μήνυμα ενός υποψηφίου από την κοινωνία των πολιτών. Ενδεικτικό και το προεκλογικό σύνθημα «Δύναμη που μας ενώνει». Άνοιξε βεβαίως επιφανειακά όλα τα θέματα και δεν εξήγησε επαρκώς για ποιο λόγο κατέρχεται ο ίδιος ως ανεξάρτητος απορρίπτοντας τον υποψήφιο του κόμματός του. Δεν εξήγησε για ποιο λόγο ως μέλος της κυβέρνησης για εννέα χρόνια και στενότατος συνεργάτης του Νίκου Αναστασιάδη δεν υλοποίησε κάποια από αυτά τα οράματά που ανέπτυξε. Δεν εξήγησε επαρκώς για ποιο λόγο μπορούν να γίνουν σήμερα επί δικής του προεδρίας και όχι τότε.
Σημαντική βεβαίως είναι η αναφορά του ότι στηρίζει αναφανδόν την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, ιδιαίτερα όταν διαρρέεται πως ΕΔΕΚ αλλά και άλλες αντιομοσπονδιακές δυνάμεις βλέπουν θετικά την υποψηφιότητά του. Με δεδομένο όμως ότι ήταν υπουργός εξωτερικών για τέσσερα χρόνια, θα ανέμενε κάποιος μία πιο συγκεκριμένη αναφορά γύρω από το κυπριακό, την εξωτερική πολιτική, τη θέση μας στην Ε.Ε τις τριμερείς. Η σύντομη αναφορά του επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Ότι σε μία εξαγγελία δε μπορείς να ξεδιπλώσεις επαρκώς τις θέσεις σου, ότι το κυπριακό υποχωρεί από τις προτεραιότητες των Κύπριων ψηφοφόρων ή ότι ο ίδιος θέλει να αποφύγει πτυχές του κυπριακού που ενδεχομένως να στείλουν το μήνυμα της δικής του ευθύνης για την τροπή των πραγμάτων.
Ο Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ
Δεν πέρασε απαρατήρητη η παραδοχή του ότι προέρχεται από τον χώρο του Δημοκρατικού Συναγερμού και η ευγνωμοσύνη του προς τον Νίκο Αναστασιάδη. Μία δήλωση που σίγουρα θα φέρει σε δύσκολη θέση το ΔΗΚΟ. Και λέμε το ΔΗΚΟ καθώς θα πρέπει να εξηγήσει για ποιο λόγο στηρίζει τον στενό συνεργάτη της «πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης» όπως άλλωστε διακήρυττε μέχρι πρόσφατα. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως σύμφωνα με έγκυρες πηγές, η σύντομη αναφορά Χριστοδουλίδη στον Νίκο Αναστασιάδη και το «τσουβάλιασμα» αναγνώρισης του έργου των προηγούμενων προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενόχλησε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Σε αυτό το πλαίσιο και η αναφορά του ότι στηρίζει τον Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος με τη σειρά του ενοχλήθηκε την προηγούμενη μέρα, όταν ο Νίκος Αναστασιάδης έλεγε πως δεν θα έρθει σε αντιπαράθεση με τους στενούς του συνεργάτες (περιλαμβάνοντας τον Νίκο Χριστοδουλίδη σε αυτούς).
Οι «κατάλληλοι»
Καθόλου απαρατήρητη βεβαίως δεν πέρασε και η αναφορά Χριστοδουλίδη πως η κυβέρνηση που θα σχηματίσει «θα περιλαμβάνει τους πιο ικανούς, ανεξάρτητα πολιτικής, ιδεολογικής και κοινωνικής προέλευσης» ασχέτως του αν θα τον ψηφίσουν ή όχι. Ήταν μία απάντηση σε όσα διαρρέονται το τελευταίο διάστημα ότι το υπουργικό του θα απαρτίζεται κυρίως από στελέχη του ΔΗΚΟ. Μία κίνηση που όπως λέγεται διασκεδάζει τις ανησυχίες των Συναγερμικών ψηφοφόρων που τον στηρίζουν ήδη. Πάντως τη δική του σημασία έχει η αναφορά Νίκου Χριστοδουλίδη πως δεν πρόκειται να κάνει κόμμα, την οποία αξιοποίησαν πλήρως στον ΔΗΣΥ για να του προσδώσουν συνδιαλλαγή με το ΔΗΚΟ. Άλλωστε ο μεγάλος φόβος του ενδιάμεσου χώρου είναι η επανάληψη του σεναρίου Λιλλήκα και η δημιουργία ενός άλλου κόμματος που θα ρημάξει το ΔΗΚΟ.
«Το φράγμα του φόβου έσπασε. Το κύμα της υποστήριξης μεγαλώνει» ανέφερε ο Νίκος Χριστοδουλίδης με πολλούς να το ερμηνεύουν ως μήνυμα προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου ο οποίος βρίσκεται σε επαφή με όσους Συναγερμικούς δηλώνουν πως θα υποστηρίξουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Καθόλου τυχαία και η αναφορά του ότι δεν θα μπει σε μία διαδικασία σύγκρουσης. «Έχω πλήρη συνείδηση, φίλες και φίλοι, ότι η ανεξάρτητη υποψηφιότητά μου προσκρούει σε κατεστημένες συνήθειες και την πεπατημένη. Δεν ήταν, δεν είναι για μένα ο εύκολος δρόμος. Δεν θα ασχοληθούμε με άσκοπους διαξιφισμούς και αλληλοκατηγορίες» ανέφερε χαρακτηριστικά και αυτό ακριβώς αφορά τον ΔΗΣΥ.
Το ζήτημα βεβαίως είναι πόσο μπορεί να ακολουθήσει μία μη συγκρουσιακή πολιτική. Ήδη ο ΔΗΣΥ έχει βγει ανοικτά εναντίον του. Ενδεικτική η αναφορά του εκπροσώπου τύπου του ΔΗΣΥ Δημήτρη Δημητρίου ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης βρίσκεται πλέον απέναντι από την παράταξη που τον ανέδειξε και τον εμπιστεύτηκε. Σε αυτό το πλαίσιο αναμένεται να κινηθεί το επιτελείο Αβέρωφ Νεοφύτου, στον δούρειο ίππο που πρόκειται να πλήξει τον Δημοκρατικό Συναγερμό και στην απουσία πολιτικών. Το ερώτημα βεβαίως είναι αν ο κομματικός πατριωτισμός στον οποίο στοχεύουν με τον χαρακτηρισμό του ως διασπαστή μπορεί να πείσει τους σημερινούς ψηφοφόρους. Και βεβαίως σε ο,τι αφορά την απουσία θέσεων θα πρέπει να απαντήσουν για ποιο λόγο τον ανέδειξαν και τον κράτησαν στο κρισιμότερο πόστο που έχει διαχειριστεί το κυπριακό.
