Το μεταναστευτικό θα μπορούσε λειτουργήσει κατά τρόπο «διαλυτικό» σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προειδοποιεί ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, μέσω συνέντευξης που παραχώρησε στον Guardian, επικαλούμενος τις βαθιές πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών αλλά και τη μακροχρόνια αδυναμία τους να συμφωνήσουν μια κοινή πολιτική απέναντι στο συγκεκριμένο θέμα.
Σύμφωνα με τον Ισπανό πολιτικό, το γεγονός ότι ο εθνικισμός ενισχύεται στην Ευρώπη έχει να κάνει πιο πολύ με την πρόκληση της μετανάστευσης και λιγότερο με τον ευρωσκεπτικισμό. «Το Brexit στην πραγματικότητα δεν έγινε επιδημία», δήλωσε ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. «Ηταν ένα εμβόλιο. Κανείς δεν θέλει να ακολουθήσει τους Βρετανούς αποχωρώντας από την Ευρωπαϊκή Ενωση», προσέθεσε, υπογραμμίζοντας ότι το μεταναστευτικό ανοίγει «μεγαλύτερο ρήγμα» ενός της ΕΕ και ότι, σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε να έχει επίδραση «διαλυτική».
Παρά τη δημιουργία κοινών εξωτερικών συνόρων, «δεν μπορέσαμε μέχρι τώρα να συμφωνήσουμε σε μια κοινή μεταναστευτική πολιτική», δηλώνει στον Guardian ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, υποστηρίζοντας ότι για αυτό ευθύνονται οι βαθιές πολιτιστικές και πολιτικές διαφορές που εξακολουθούν να υπάρχουν εντός της ΕΕ.
Σύμφωνα με τον Μπορέλ, δεν είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία που τροφοδοτεί τις τρέχουσες διαμάχες σχετικά με τη μετανάστευση εντός της ΕΕ. «Το θέμα είναι ότι η μεταναστευτική πίεση έχει αυξηθεί, κυρίως λόγω πολέμων, όχι του πολέμου κατά της Ουκρανίας… Είναι ο πόλεμος της Συρίας, ο πόλεμος της Λιβύης, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα στο Σαχέλ», δηλώνει.
«Ζούμε σε έναν κύκλο αστάθειας από το Γιβραλτάρ μέχρι τον Καύκασο και αυτό συνέβη πριν από τον ουκρανικό πόλεμο και θα συνεχιστεί και ύστερα από αυτόν. Η μετανάστευση από την Αφρική δεν προκαλείται από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι βαθύτερες αιτίες της μετανάστευσης στην Αφρική είναι η έλλειψη οικονομικής ανάπτυξης και η κακή διακυβέρνηση», σημειώνει ο Ισπανός, αναφέροντας όμως ότι οι ευρωπαϊκές προσπάθειες να υπάρξει συνεργασία με ορισμένες αφρικανικές χώρες καθίστανται πιο δύσκολες λόγω της ύπαρξης εκεί στρατιωτικών καθεστώτων αλλά και της δράσης που αναπτύσσουν εντός των αφρικανικών συνόρων μισθοφορικές ομάδες όπως η ρωσική Wagner.
Με πληροφορίες από the Guardian
