ΠΗΓΗ: ΒΒC
«Η μουσική είναι ζωή. Όταν η μουσική σιγεί, όλα μπορούν να συμβούν. Η μουσική είναι ένας τρόπος να προστατεύσουμε το μυαλό μας», τόνισε ο κριτικός μουσικής, Αλεξάντρ Προλετάρσκι, σε ένα σκοτεινό κελάρι κοντά στο κέντρο της πόλης.
Η πρόσφατη επαναλειτουργία παραλιακών εστιατορίων, κλαμπ και κομμωτηρίων στην Οδησσό δεν αποτελεί απλώς μια έκφραση περιφρόνησης απέναντι στους Ρώσους ή οικονομική αναγκαιότητα. Αντανακλά επίσης την αυξανόμενη εμπιστοσύνη των κατοίκων της πόλης στην ουκρανική αντίσταση, τουλάχιστον στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας.
«Νιώθω ότι η πόλη ζωντανεύει. Νομίζω ότι ο φόβος λίγο απομακρύνεται. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον στρατό μας που μας προστατεύει και νιώθουν άνετα, νιώθουν ασφάλεια. Δεν νομίζω ότι ο ρωσικός στρατός κερδίζει» τόνισε ο ντράμερ Αλεξάντρ Χοντόσεβιτς, ο οποίος κάθεται με μια παρέα φίλων, έχοντας μόλις ολοκληρώσει με την μπάντα του μια εμφάνισης μιας ώρας στο More Music Club.
Ο χώρος έχει ανοίξει ξανά και φιλοξενεί συναυλίες μέχρι το απόγευμα, ώστε οι θαμώνες να έχουν χρόνο να επιστρέφουν σπίτι τους πριν από την απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Βόρεια της πόλης, σε μια ανεμοδαρμένη παραλία, η οποία τα καλοκαίρια πλημμυρίζει από τουρίστες, συρματοπλέγματα, νάρκες και σάκοι με άμμο εμποδίζουν την πρόσβαση στη θάλασσα.
«Έχω δει ρωσικά πλοία. Αλλά απομακρύνθηκαν. Ξέρουν ότι αποτελούμε απειλή. Έχουμε δεχθεί πυρά. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη έριξαν βόμβες. Αλλά δεν θα κερδίσουν εδώ. Αν προσπαθήσουν να προσγειωθούν, θα πληρώσουν βαρύ τίμημα», τόνισε ο 27χρονος Ανατολίι, που υπηρετεί στον ουκρανικό στρατό.
Υπάρχει μια λογική πίσω από την αυξανόμενη αυτοπεποίθηση των κατοίκων της Οδησσού.
Η προέλαση της Ρωσίας κατά μήκος της ακτής της Μαύρης Θάλασσας έχει σταματήσει. Τα ουκρανικά στρατεύματα στην πόλη Μικολάιβ όχι μόνο προστάτευσαν μια στρατηγικής σημασίας γέφυρα, αλλά υπάρχουν αναφορές πως πιέζουν τις ρωσικές δυνάμεις προς τα ανατολικά.
Στη Χερσώνα, την πρώτη πόλη που καταλήφθηκε από ρωσικά στρατεύματα πριν από έναν μήνα, οι Ρώσοι κατηγορούνται για χρήση υπερβολικής βίας εναντίον αμάχων διαδηλωτών και για απαγωγή ή σύλληψη τοπικών ηγετών, προκειμένου να προσπαθήσουν να συγκρατήσουν τη λαϊκή αναταραχή.
«Όταν άρχισαν να χρησιμοποιούν αέριο, κροτίδες καπνού και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, άρχισα να τρέχω. Ήταν πραγματικά τρομακτικό», δήλωσε η Λάντα Ντάνικ, λέκτορας στο πανεπιστήμιο της Χερσώνας.
«Οι Ρώσοι ξεκίνησαν να απαγάγουν ανθρώπους, να πηγαίνουν στα διαμερίσματα και στα μέρη που ζουν διαδηλωτές και ακτιβιστές. Φαίνεται ότι χρησιμοποιούν πιο απειλητικές τεχνικές και τακτικές. Νομίζω πως βρίσκονται σε πανικό», είπε.
Η Οδησσός ευγνωμονεί τους Ουκρανούς στρατιώτες για τις επιτυχίες τους στο Μικολάιβ και το Βοζνεσένσκ, καθώς εμπόδισαν τις ρωσικές δυνάμεις να κινηθούν πιο δυτικά. Τι γίνεται όμως σε περίπτωση αμφίβιας επίθεσης;
Η μικρή πόλη που μπλόκαρε τα μεγάλα σχέδια της Ρωσίας
Η αναλύτρια ασφαλείας Χάνα Σελέστ εκτιμά ότι η Οδησσός θα μπορούσε να είχε περάσει στον έλεγχο της Ρωσίας, εάν οι ηγέτες που στηρίζουν τη Ρωσία είχαν οργανώσει την παράδοσή της τις πρώτες ημέρες του πολέμου.
Τονίζει επίσης ότι τα ρωσικά στρατεύματα θα δυσκολευτούν να επιτεθούν από τη θάλασσα χωρίς πρώτα να δημιουργήσουν μια βάση στην ξηρά. «Μου φαίνεται αδύνατο. Η ιστορία έχει αποδείξει πολλάκις ότι η Οδησσός δεν μπορεί να καταληφθεί εύκολα μόνο από τη θάλασσα», υπογραμμίζει.
Εν τω μεταξύ, οι κατακόμβες της πόλης – υπόγειες σήραγγες μήκους έως και 2.500 χιλιομέτρων που έχουν διανοιχθεί κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων – αναμένεται να αποτελέσουν για ακόμα μία φορά καταφύγια αεροπορικών επιδρομών.
Σε διαφορα σημεία του υπόγειου δικτύου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από αμάχους και αντάρτες κατά τους παγκόσμιους πολέμους και τον ρωσικό εμφύλιο, βρίσκονται στρώματα και οι προμήθειες τροφίμων.
«Στις κατακόμβες υπάρχουν γκράφιτι από τη δεκαετία του 1940. Το “Θάνατος στους φασίστες” είναι ένα από αυτά», τόνισε ο σπηλαιολόγος και ιστορικός Μαξίμ Μπερανέτσκι. Η Οδησσός ελπίζει ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί και ότι η προέλαση της Ρωσίας προς τα δυτικά κατά μήκος της ακτής θα μείνει στα χαρτιά.
