Έναν χρόνο μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, το Ισραήλ έχει πια εξοντώσει την ηγεσία της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, ενώ έχει παράλληλα καταφέρει και σαρωτικά πλήγματα ενάντια στη Χαμάς στη Γάζα, αν και με τεράστιες παράπλευρες απώλειες μεταξύ των αμάχων Παλαιστινίων και Λιβανέζων.
Μέσα στο ίδιο διάστημα ωστόσο, το Ισραήλ δέχθηκε δύο πρωτοφανείς άμεσες πυραυλικές επιθέσεις από το Ιράν τις οποίες απέκρουσε, αρχικά τον περασμένο Απρίλιο και έπειτα στις αρχές Οκτωβρίου.
Πλέον, δέκα ημέρες έπειτα από την τελευταία ιρανική επίθεση με τους περίπου 180 βαλλιστικούς πυραύλους κατά της ισραηλινής επικράτειας, μια επίθεση που ήταν σαφώς ισχυρότερη από εκείνη του Απριλίου, όλοι διερωτώνται ποια ακριβώς θα είναι η επαπειλούμενη απάντηση των Ισραηλινών οι οποίοι έχουν άλλωστε καταστήσει σαφές ότι, κάποια στιγμή, θα χτυπήσουν το Ιράν ή σχετικούς με το Ιράν στόχους σε αντίποινα.
Τα σενάρια που έχουν ακουστεί μέχρι στιγμής περιστρέφονται γύρω από πιθανά ισραηλινά πλήγματα κατά ιρανικών πυρηνικών ή πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, ιρανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, ιρανικών αμυντικών βιομηχανιών ή Ιρανών αξιωματούχων.
Ο Φρεντ Κεμπ, πρόεδρος της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης Atlantic Council, γράφει χαρακτηριστικά σε σχετική ανάλυσή του: «Η οικονομία του Ιράν είναι αδύναμη, ο αγιατολάχ (σ.σ. ο 85χρονος Αλί Χαμενεΐ) γερνάει, ο επικεφαλής της Δύναμης Κουντς (σ.σ. ο Ισμαήλ Καανί) μπορεί να μην είναι καν ζωντανός πια, και η Χεζμπολάχ έχει αποδυναμωθεί σημαντικά […] Ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ζητά από το Ισραήλ να μην απαντήσει κατά τρόπο δυσανάλογο στην ιρανική επίθεση, ο Νετανιάχου αντιθέτως εξετάζει εάν έχει τώρα μια ιστορική ευκαιρία να κάνει πολύ περισσότερα. Οι στόχοι που σκέφτεται πιθανώς περιλαμβάνουν ιρανικές πετρελαϊκές υποδομές, πλήγματα ενάντια στην ήδη ταλαιπωρημένη οικονομία του Ιράν ή ενάντια σε εργοστάσια παραγωγής πυραύλων […] Ο πιο σημαντικός από όλους τους στόχους ωστόσο, που είναι εν προκειμένω εκείνος των πυρηνικών υποδομών του Ιράν, θα ήταν δυσκολότερο να καταστραφεί. Το Ισραήλ γνωρίζει ότι αυτοί οι στόχοι θα ήταν πιο δύσκολο να χτυπηθούν, καθώς απέχουν σχεδόν χίλια μίλια από το Ισραήλ και είναι διαμορφωμένοι ώστε να αντέχουν τις όποιες επιθέσεις».
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, υπάρχουν πια φωνές στο Ισραήλ αλλά και στη Δύση που υποστηρίζουν ότι η ηγεσία Νετανιάχου έχει τώρα την «ευκαιρία» να καταφέρει σαρωτικά πλήγματα κατά των Ιρανών και των πυρηνικών τους φιλοδοξιών. Με βάση τη συγκεκριμένη προσέγγιση, εάν το Ιράν δεν πληγεί τώρα σημαντικά και συνεχίσει απτόητο να αναπτύσσει το πυρηνικό του πρόγραμμα, τότε κάποια στιγμή στο μέλλον θα μπορούσε να αναπτύξει πυρηνικά όπλα και να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη συνεργασία του με δυνάμεις όπως είναι εκείνες της Κίνας, της Ρωσίας και της Βόρειας Κορέας.
Παράλληλα ωστόσο, υπάρχει και η άλλη άποψη που λέει ότι μια δυσανάλογη επίθεση εκ μέρους των Ισραηλινών θα μπορούσε τώρα να οδηγήσει σε έναν πραγματικό περιφερειακό πόλεμο, κάτι το οποίο έχει μέχρι στιγμής αποφευχθεί. Στο ίδιο πλαίσιο, κάποιοι προειδοποιούν ότι τα ισραηλινά αντίποινα θα μπορούσαν να έχουν το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα: ότι θα μπορούσαν δηλαδή να μην αποθαρρύνουν τους Ιρανούς αλλά αντιθέτως να πείσουν ακόμη και όσους εξ αυτών είχαν αμφιβολίες ότι η χώρα τους όντως χρειάζεται τα πυρηνικά όπλα ως μέσο αποτροπής.
Η ίδια η Τεχεράνη πάντως προειδοποιεί ότι θα μπορούσε να αναθεωρήσει το πυρηνικό της δόγμα, ανάλογα με την επίθεση που θα δεχθεί το προσεχές διάστημα από το Ισραήλ.
Οσο για την ισραηλινή ηγεσία, εκείνη ακόμη φέρεται να εξετάζει το πώς θα προχωρήσει (οι χθεσινές συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Ισραήλ μεταξύ των επικεφαλής ασφαλείας λέγεται πως σημαδεύτηκαν από διαφωνίες) ενώ παράλληλα συνεχίζονται και οι συνομιλίες μεταξύ Ισραηλινών και Αμερικανών.
