Την άρση ασυλίας των ευρωβουλευτριών Εύας Καϊλή και Μαρίας Σπυράκη ζητά η Ευρωπαία Γενικός Εισαγγελέας.
Σύμφωνα με την ερευνητική έκθεση που ελήφθη από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), υφίστανται υποψίες για απάτη εις βάρος του προϋπολογισμού της ΕΕ, αναφορικά με τη διαχείριση της κοινοβουλευτικής αποζημίωσης και ιδίως όσον αφορά την αμοιβή των διαπιστευμένων κοινοβουλευτικών βοηθών.
Βάσει του εφαρμοστέου εθνικού δικαίου, οι δύο ευρωβουλεύτριες δικαιούνται το τεκμήριο της αθωότητας.
Υπογραμμίζεται ότι η πρόκειται για άλλη υπόθεση, διαφορετική από εκείνη που αφορά στο Κατάρ.
Δήλωση Σπυράκη
Η ευρωβουλευτής της ΝΔ Μαρία Σπυράκη έκανε την εξής δήλωση για το αίτημα του Ευρωπαίου Γενικού Εισαγγελέα για άρση της ασυλίας της:
«Ευχαρίστως αποδέχομαι το αίτημα άρσης της ασυλίας μου προκειμένου να διαφανεί ότι δεν έχω ούτε ένα ευρώ οικονομική διαφορά με το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Το θέμα αφορά το επίδομα αλλοδαπής πρώην συνεργάτη μου, που αντιμετώπισε σοβαρό προσωπικό πρόβλημα και είχε ορισμένες απουσίες από το χώρο συνεδριάσεων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Δεν έχω καμία σχέση με το Qatargate, δεν έχω καμία σχέση με οποιαδήποτε άλλη υπόθεση».
Τι είναι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία άρχισε να λειτουργεί την 1η Ιουνίου του 2021, ως «ανεξάρτητο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στον ιστότοπο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είναι «αρμόδια να ερευνά, να διώκει και να παραπέμπει ενώπιον της δικαιοσύνης εγκλήματα σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ, όπως: απάτη, διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος, διασυνοριακή απάτη στον τομέα του ΦΠΑ».
Στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας βρίσκεται από την πρώτη στιγμή η Λόρα Κοβέσι.
Στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας μπαίνουν υποθέσεις διακρατικής απάτης, κατάχρησης ευρωπαϊκών κονδυλίων κ.ά. πέρα από τις υποθέσεις παραβίασης των ευρωπαϊκών κυρώσεων.
Ωστόσο, από τα 27 κράτη – μέλη της ΕΕ, στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχουν προσχωρήσει μέχρι στιγμής μόνο τα 22: η Αυστρία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Εσθονία, η Ισπανία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Κροατία, η Κύπρος, η Λετονία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Φινλανδία. Στον αντίποδα, χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία απορρίπτουν κάθε μορφή συνεργασίας.
