Kathimerini.gr
Η έναρξη της 10ης νομοθετικής περιόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αυτή την εβδομάδα στο Στρασβούργο επιφύλαξε μια μάλλον δυσάρεστη έκπληξη για την ελληνική αντιπροσωπεία, καθώς για πρώτη φορά δεν υπήρξε υποψήφιος Ελληνας ευρωβουλευτής για τη θέση αντιπροέδρου του Σώματος.
Από το 2002 έως και το 2024 η Ελλάδα διέθετε τουλάχιστον έναν αντιπρόεδρο στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ το 2022, στο ήμισυ του πενταετούς κύκλου –καθώς στα 2,5 χρόνια λήγει η θητεία του προεδρείου–, είχαν εκλεγεί δύο αντιπρόεδροι, η Εύα Καϊλή από το ΠΑΣΟΚ (που παρέμεινε έως την εμπλοκή της στο Qatargate) και ο Δημήτρης Παπαδημούλης από τον ΣΥΡΙΖΑ, με δεκαετή θητεία και έχοντας εκλεγεί συνολικά τέσσερις φορές.
Κοινοβουλευτική πηγή, πάντως, από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) ανέφερε ότι «οι υποψηφιότητες είναι και αποτέλεσμα πολιτικών συσχετισμών και δύναμης των κομμάτων εντός των ευρωομάδων». Η θέση του αντιπροέδρου είναι σημαντική, αφού μπορεί να αντικαταστήσει τον πρόεδρο του Σώματος, να προεδρεύσει σε συνεδριάσεις της ολομέλειας και να εκπροσωπεί γενικά το Κοινοβούλιο.
Υπάρχει, όμως, και δεύτερη «ανάγνωση» του ρόλου του αντιπροέδρου, αναφέρει στην «Κ» έμπειρη κοινοβουλευτική πηγή. «Εάν ήταν να επιλέξω ανάμεσα σε αντιπρόεδρο Κοινοβουλίου και ευρωομάδας, θα επέλεγα το δεύτερο, καθώς έχει μεγαλύτερη πολιτική επιρροή», λέει χαρακτηριστικά, ενώ σχολιάζοντας την αποτυχία της Νέας Δημοκρατίας να εκλέξει αντιπρόεδρο στο ΕΛΚ είπε ότι «κάτι δεν έγινε καλά».
Πράγματι, ο πρώην επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν εξελέγη –αυτή τη φορά– αντιπρόεδρος του ΕΛΚ, γεγονός που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως. Στην ομάδα των Σοσιαλιστών, ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ κέρδισε μία θέση αντιπροέδρου με τον νεοεκλεγέντα ευρωβουλευτή και επικεφαλής της ευρωομάδας Γιάννη Μανιάτη. Η εκλογή του οφείλεται στο ότι κινήθηκε «στρατηγικά», αποφεύγοντας δηλαδή να θέσει υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος στο Ευρωκοινοβούλιο –όπου υπήρξε αυξημένο ενδιαφέρον παλαιότερων ευρωβουλευτών–, ενώ εκτιμήθηκε ότι θα είχε καλύτερη τύχη στην ευρωομάδα, αναφέρει αρμόδια πηγή.
Στρατηγικά κινήθηκε –όπως φαίνεται– και ο Κώστας Αρβανίτης, που εξελέγη αντιπρόεδρος στην ομάδα της Αριστεράς (GUE), με στέλεχος του κόμματος να εξηγεί ότι «σταθμίστηκε η συμμετοχή του στο προεδρείο της ευρωομάδας με εκείνη του αντιπροέδρου στο Κοινοβούλιο». Επιλέχθηκε τελικά «η θέση κομματικής ευθύνης».
Το γεγονός, πάντως, ότι η ομάδα των 7 ευρωβουλευτών της Ν.Δ. δεν εξέφρασε ενδιαφέρον για κάποια από τις 4 θέσεις αντιπροέδρων του Ευρωκοινοβουλίου –που διεκδικούσε το ΕΛΚ– οφείλεται πιθανότατα στο ότι «θα ήθελαν να έχουν καλύτερες επιλογές σε ό,τι αφορά τις κοινοβουλευτικές επιτροπές», σχολιάζει στέλεχος του κόμματος. Πράγματι, και παρά το ότι σύμφωνα με τη μέθοδο Ντ’ Οντ, δηλαδή την κατανομή αξιωμάτων στο Ευρωκοινοβούλιο και στην πολιτική ομάδα ανάλογα με τη δύναμη κάθε κόμματος, η Ν.Δ. βρίσκεται στην 6η θέση από πλευράς αντιπροσωπείας στο ΕΛΚ, οι ευρωβουλευτές της διεκδικούν με αξιώσεις αρκετά σημαντικούς ρόλους.
Η Ελίζα Βόζενμπεργκ ακούγεται ότι θα αναλάβει πρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών, η Ελεονώρα Μελέτη έχει ήδη εκλεγεί συντονίστρια στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, ο Φρέντης Μπελέρης διεκδικεί θέση αντιπροέδρου στην Επιτροπή Αναφορών, ο Μανώλης Κεφαλογιάννης την προεδρία της μεικτής κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ε.Ε. – Τουρκίας και ο Δημήτρης Τσιόδρας θέση αντιπροέδρου στην αντίστοιχη με Σερβία. Μένει να επιβεβαιωθούν οι σχετικές πληροφορίες την ερχόμενη Τρίτη, όταν θα λάβει χώρα η σχετική διαδικασία εκλογής προέδρων και αντιπροέδρων επιτροπών.
