Kathimerini.gr
Για «ώρα µεταρρυθµίσεων» κάνουν λόγο στο Μέγαρο Μαξίμου, με το φορολογικό νομοσχέδιο που προωθεί ο Κ. Χατζηδάκης να προγραμματίζεται να έχει ψηφιστεί μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου, ενώ στα σκαριά βρίσκεται από τον Μ. Χρυσοχοΐδη και η κυβερνητική παρέμβαση στον χώρο της Υγείας. Η Ν.Δ. ευλόγως θέλει να αξιοποιήσει τη δυναμική που της δίνει η πρόσφατη ανανέωση της λαϊκής εντολής, αλλά και το γεγονός ότι, όπως προκύπτει και από το τελευταίο κύμα δημοσκοπήσεων, δεν απειλείται ουσιαστικά από την αντιπολίτευση. Πάντως, θα πρέπει να επισημανθεί πως από τις έρευνες της κοινής γνώμης που διενεργεί το υπουργείο Οικονομικών για το φορολογικό νομοσχέδιο προκύπτει «μεικτή» εικόνα: είναι προφανές πως οι ελεύθεροι επαγγελματίες που θίγονται από τα μέτρα αντιδρούν, ενώ η «ευρύτερη κοινωνία» τοποθετείται θετικά στη λογική πως «πρέπει και εκείνοι να πληρώσουν». Ομως, διατυπώνονται επιφυλάξεις για τον βαθμό στον οποίο πρόκειται να αντιμετωπιστεί και η μεγάλη φοροδιαφυγή. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί με σημειακές και μόνον αλλαγές, όπως μεταδίδεται τόσο από το Μέγαρο Μαξίμου, όσο και από το υπουργείο Οικονομικών. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως παρά την περί του αντιθέτου φιλολογία, δεν πρόκειται να μπουν στο τραπέζι μεγαλύτερες «εκπτώσεις» στο τέλος επιτηδεύματος από εκείνες που ήδη προβλέπονται στο νομοσχέδιο. Παράλληλα, όπως προαναφέρθηκε, προτετοιμάζονται και αλλαγές στο ΕΣΥ, που θα έχουν μεγάλο εύρος, καθώς, το σύστημα έχει φτάσει προ πολλού στα όριά του, με προφανείς τις συνέπειες για τους πολίτες. Σημεία «κλειδιά» για τη βελτίωση της κατάστασης είναι η προσαρμογή στα νέα οικονομικά δεδομένα που διαμορφώνουν η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και της νοσηρότητας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δημιουργούνται συνεχώς νέα και πολύ ακριβότερα φάρμακα και θεραπείες. Και, βεβαίως, η αντιμετώπιση της μεγάλης ανισορροπίας στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα και στο εξωτερικό σε σχέση με εκείνους του δημόσιου συστήματος, ώστε το τελευταίο να γίνει εκ νέου ελκυστικό για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Μητσοτάκης προανήγγειλε μέτρα περιστολής της σπατάλης στον χώρο της Υγείας και αύξηση των αμοιβών για τις εφημερίες και μάλιστα άμεσα.
Το δίλημμα του ΠΑΣΟΚ
Η περιδίνηση διαρκείας του ΣΥΡΙΖΑ και η διαφαινόμενη περαιτέρω πτώση των ποσοστών του επαναφέρει στην ατζέντα τη συζήτηση για το μείγμα της αντιπολιτευτικής στρατηγικής που θα πρέπει να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ. Κατά πόσον, δηλαδή, οφείλει να επενδύσει σε μια «αριστερόστροφη» ρητορική προκειμένου να επαναπατρίσει παλιούς ψηφοφόρους του που είχαν από τη μνημονιακή περίοδο στραφεί προς την Κουμουνδούρου ή είναι προτιμότερο να στοχεύσει προς το κέντρο. Εάν κεντρική επιδίωξη είναι στην παρούσα φάση η κυριαρχία στον χώρο της Κεντροαριστεράς, είναι προφανές πως η πρώτη γραμμή πλεύσης είναι η ενδεδειγμένη. Εάν, όμως, η Χαριλάου Τρικούπη φιλοδοξεί να αμφισβητήσει την πολιτική ηγεμονία του Κυρ. Μητσοτάκη, η δεύτερη επιλογή ίσως αποτελεί μονόδρομο.
Οπως επισημαίνεται, η «απορρόφηση» του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να οδηγήσει στην καλύτερη περίπτωση το ΠΑΣΟΚ σε ποσοστά στην περιοχή του 30% (17% και 13% είχαν λάβει τα δύο κόμματα στις εκλογές του Ιουνίου). Προκειμένου, όμως η Χαριλάου Τρικούπη να έχει κυβερνητικές βλέψεις, χρειάζεται ποσοστά της τάξης του 35% τουλάχιστον και άρα επιβάλλεται να διεκδικήσει κεντρώους ή ακόμη και κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, επιτυγχάνοντας και απευθείας μετακινήσεις από τη Ν.Δ. προς το ΠΑΣΟΚ, κάτι που μέχρι στιγμής αδυνατεί να πράξει: σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣΚΑΪ, στα τέλη του προηγούμενου μήνα, η Ν.Δ. με συσπείρωση της τάξης του 86% έχανε μόνο 3% προς το ΠΑΣΟΚ – και 2% προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, είχε και η ίδια εισροές της τάξης του 2% από το ΠΑΣΟΚ. Ενώ, παράλληλα, και στη δημοσκόπηση Opinion Poll της περασμένης Πέμπτης (ACTION 24), παρότι το ΠΑΣΟΚ περνάει τον ΣΥΡΙΖΑ και με 16% στην εκτίμηση ψήφου ανεβαίνει στη δεύτερη θέση, τα κέρδη από τη Ν.Δ. είναι μηδαμινά, καθώς το κυβερνών κόμμα παραμένει στο 38,5%. Είναι σαφές ως εκ τούτου, ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει «περιχαρακώσει» τον χώρο του κέντρου που αποτελεί «κλειδί» για την κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό, με μερίδα στελεχών του ΠΑΣΟΚ να σημειώνει πως αυτή δεν μπορεί να «σπάσει» εάν από τη Χαριλάου Τρικούπη επιλέγεται η πλήρης άρνηση και όχι η κατάθεση συμπληρωματικών – θετικών αντιπροτάσεων σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες, όπως το φορολογικό νομοσχέδιο. Εξάλλου, η πρώτη συνταγή, όπως ακολουθήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη τετραετία, απέτυχε παταγωδώς.
Το ανάχωμα των «έξι»
Δεν ήταν συγκυριακή, αλλά πιθανώς θα προσλάβει μονιμότερα χαρακτηριστικά η συμπόρευση των Ολγας Γεροβασίλη, Αλ. Φλαμπουράρη, Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, Γ. Ραγκούση, Κ. Ζαχαριάδη και Θ. Θεοχαρόπουλου, που στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, το περασμένο Σαββατοκύριακο, κατέθεσαν κοινή τροπολογία με την οποία ζήτησαν να μην τίθενται σε δημοψήφισμα ζητήματα πειθαρχικών κυρώσεων, αποστέλλοντας σαφές μήνυμα αποστασιοποίησης από τις κινήσεις Κασσελάκη. Εάν όντως η συνεργασία των «έξι» μορφοποιηθεί, θα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στην εσωκομματική σκακιέρα του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά εάν η παρασκηνιακή αλλά εμφανής προσπάθεια Τσίπρα να αποτραπεί η περαιτέρω διάσπαση αποτύχει και επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η ομάδα Αχτσιόγλου οδεύει προς την έξοδο: Πρώτον, διότι θα αποτελεί εκ των πραγμάτων το μόνο συντεταγμένο «ανάχωμα» στη νεοπροεδρική πλειοψηφία και δεύτερον επειδή δύο μέλη του –η κ. Ολγα Γεροβασίλη και ο Αλ. Φλαμπουράρης– διατηρούν σχέσεις απόλυτης πολιτικής εμπιστοσύνης με τον Αλ. Τσίπρα και φέρονται να είχαν επικοινωνήσει μαζί του πριν ζητήσουν να μπει φρένο στο σχέδιο για διαγραφές. Μάλιστα, ορισμένοι θεωρούν πως η έντονα επικριτική αναφορά Κασσελάκη στο δημοσιονομικό «μαξιλάρι» των 37 δισ., που επί της ουσίας συνιστούσε αμφισβήτηση μιας κορυφαίας επιλογής της πρωθυπουργικής θητείας του Τσίπρα, συνιστούσε σε ένα βαθμό και «απάντηση» στην πρωτοβουλία κατάθεσης της επίμαχης τροπολογίας από ένα μπλοκ που μέχρι την περασμένη εβδομάδα ήταν πολύ πιο προσεκτικό από την εσωκομματική αντιπολίτευση στις τοποθετήσεις για τις επιλογές του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
