Kathimerini.gr
Σοφία Χρήστου
Η δολοφονική επίθεση και ο μαρτυρικός θάνατος του Μιχάλη Κατσουρή στη Νέα Φιλαδέλφεια επανέφερε στους περισσότερους μνήμες από τη δολοφονία του Αλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο από το 1983 μέχρι και σήμερα 13 ζωές έχουν χαθεί στην Ελλάδα εξαιτίας της οπαδικής βίας, συμπεριλαμβανομένου του 29χρονου Μιχάλη.
Για τους γονείς των αδικοχαμένων από οπαδική βία Κώστα Κατσούλη, Aλκη Καμπανού και Νάσου Κωνσταντίνου ο φόρος αίματος του χουλιγκανισμού γίνεται όλο και πιο βαρύς και οι αναμνήσεις επιστρέφουν κάθε φορά όλο και πιο έντονες. Το ίδιο και η οργή.
Ο Βασίλης Κατσούλης, πατέρας του 46χρονου Κώστα, ο οποίος χτυπήθηκε μέχρι θανάτου το 2014 κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Ηροδότου – Εθνικού στην Κρήτη. Φωτ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΟΥ
«Αντί να ξεχνάμε, οι μνήμες μας κάθε φορά γίνονται όλο και πιο έντονες. Κι αυτό διότι όλοι το έχουμε βιώσει. Γνωρίζουμε το σοκ της απώλειας, γνωρίζουμε τον πόνο που ακολουθεί. Ξέρουμε πως με την αφόρητη δυστυχία έρχεται και ο δικαστικός Γολγοθάς καθώς και η συναισθηματική εξουθένωση που σε ακολουθεί χρόνια», αναφέρει στην «Κ» ο Κώστας Κατσούλης, πατέρας του Βασίλη Κατσούλη, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 14/9/2014 εξαιτίας τραυματισμών στο κεφάλι και το σώμα που υπέστη, κατά τη διάρκεια συμπλοκών μετά το παιχνίδι Εθνικού Πειραιώς και Ηροδότου στο γήπεδο της Νέας Αλικαρνασσού στην Κρήτη.
Είχα προβλέψει πως το παιδί μας δεν θα είναι το τελευταίο θύμα
Για τον κ. Κώστα η σκέψη αυτή τη στιγμή είναι στους γονείς του Μιχάλη Κατσουρή.
«Εύχομαι να βρουν τον τρόπο να απαλύνουν με τον καιρό τον αβάσταχτο αυτόν πόνο. Δυστυχώς γνωρίζω από πρώτο χέρι πως αυτό δεν θα είναι καθόλου εύκολο, καθώς στη συνέχεια θα ακολουθήσει και για εκείνους ένας ακόμη Γολγοθάς, αυτός του δικαστηρίου. Εγώ τότε έζησα τα μύρια όσα», αναφέρει ο ίδιος, τονίζοντας πως η πρόβλεψη που έκανε μετά την απώλεια του γιου του βγαίνει αληθινή ξανά και ξανά.
«Ειχα προβλέψει πως το παιδί μας δεν θα είναι το τελευταίο θύμα οπαδικής βίας και δυστυχώς δικαιώνομαι συνεχώς. Αυτό που θέλω να πω σε όλα τα παιδιά εκεί έξω είναι πως όσοι αγαπούν τον αθλητισμό, μπορούν να τον παρακολουθούν, αλλά ας αποστασιοποιηθούν από αυτή την “βρωμιά που αναβλύζει” από τους πυρήνες των χούλιγκαν».
Ο κ. Κατσούλης επισημαίνει πως ο ίδιος είναι στη διάθεση της οικογένειας του Μιχάλη Κατσουρή για οτιδήποτε τον χρειαστούν και είναι διατεθειμένος να τους βοηθήσει ειδικά κατά τη διάρκεια του δικαστικού τους αγώνα. «Θα ήθελα να τους βοηθήσω με ό,τι έχω στα χέρια μου καθώς εκτός από το ότι συμπάσχω, διότι το έχω ζήσει και εγώ, γνωρίζω πόσο δύσκολο θα είναι το επόμενο διάστημα», καταλήγει ο ίδιος.
Γιατί η Πολιτεία επιτρέπει να χύνεται αίμα στον βωμό της οπαδικής βίας;
Από την πλευρά του ο πατέρας του Νάσου Κωνσταντίνου, ο οποίος στις 4/5/2017 παρασύρθηκε από αυτοκίνητο στην οδό Αγίου Δημητρίου, ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει από οπαδούς του Ηρακλή μετά τον αγώνα του ΠΑΟΚ εναντίον του Παναθηναϊκού στη Θεσσαλονίκη και άφησε την τελευταία του πνοή λίγες μέρες αργότερα, αναφέρει στην «Κ» ότι δεν μπορεί να καταλάβει γιατί το ελληνικό κράτος επιτρέπει ακόμη να συμβαίνουν δολοφονικές επιθέσεις από χούλιγκαν.
«Προχτές ακόμη ένα σπίτι “έκλεισε”. Έχουν περάσει έξι χρόνια από τον θάνατο του γιου μου. Πώς η Πολιτεία επιτρέπει να χύνεται αίμα στον βωμό της οπαδικής βίας; Δεν υπάρχουν τρόποι να καταστείλουν τα βίαια επεισόδια από τους χούλιγκαν; Δεν υπάρχουν τρόποι να προφυλάξουν νεαρά παιδιά, όπως ήταν ο γιος μου, από ανθρώπους που στόχο έχουν να σκοτώνουν; Δεν γνωρίζουν πως να βάλουν ένα τέλος στα ραντεβού θανάτου;», αναρωτιέται ο κ. Νίκος Κωνσταντίνου.
Για τον ίδιο τα ερωτήματα αυτά όμως είναι ρητορικά, καθώς όπως επισημαίνει μετά τον τόσο άδικο θάνατο του Αλκη και τώρα του Μιχάλη, αποδεικνύεται πως ούτε η Πολιτεία, ούτε η αστυνομία, ούτε οι ομάδες, ούτε η κοινωνία μπορούν να αποτρέψουν αυτές τις προδιαγεγραμμένες επιθέσεις.
Η σκέψη τόσο του κ. Κωνσταντίνου, όσο και του πατέρα του Αλκη, Αρη Καμπανού βρίσκεται επίσης στους γονείς του Μιχάλη.
Πλέον η βία δεν γνωρίζει σύνορα και χιλιόμετρα
«Πιστεύαμε πως το παιδί μας, ο Αλκης, θα ήταν το τελευταίο θύμα. Ωστόσο βλέπουμε πως ο κύκλος της βίας συνεχίζεται και πως ζωές εξακολουθούν να χάνονται», τονίζει στην «Κ» ο κ. Άρης Καμπανός προσθέτοντας πως πλέον η βία δεν γνωρίζει ούτε σύνορα, ούτε χιλιόμετρα.
«Πιστεύαμε πως το παιδί μας, ο Άλκης, θα ήταν το τελευταίο θύμα», αναφέρει στην «Κ» ο πατέρας του. Φωτογραφία: ΙΝΤΙΜΕ
Ο κ. Καμπανός γνωστοποίησε πως εκείνος και η σύζυγός του τηλεφώνησαν σήμερα στους γονείς του Μιχάλη Κατσουρή προκειμένου να εκφράσουν τη θλίψη τους για τον χαμό του γιου τους αλλά και την ηθική τους συμπαράσταση.
«Από εδώ και στο εξής ο αγώνας για δικαίωση αλλά και για να μπει ένα τέλος στον φανατισμό, τη βία και τον χουλιγκανισμό είναι κοινός. Ολοι είμαστε στο πλευρό της οικογένειας του Μιχάλη, ενώ όλοι οι αρμόδιοι αλλά και ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί ώστε να μην ξαναχυθεί αίμα έξω από το γήπεδο κάποια ομάδας», καταλήγει ο κ. Καμπανός.
