Kathimerini.gr
Σταύρος Παπαντωνίου
Η ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών έχει ήδη περάσει στην Ιστορία και με 175 ψήφους υπέρ αποτελεί νόμο του κράτους. Η κυβέρνηση κάνει ήδη τον απολογισμό της νομοθετικής πρωτοβουλίας, έχοντας προσθέσει το νομοσχέδιο στην «προοδευτική φαρέτρα» της, κάτι που θα το χρησιμοποιήσει στον δρόμο προς τις κάλπες. Δεν είναι τυχαίο πως μετά την ψήφιση κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. υπερψήφισε το νομοσχέδιο σε ποσοστό 68% έναντι 66% του ΠΑΣΟΚ, που θέλει να εμφανίζεται ως προοδευτικό κόμμα. Είναι σαφές ότι στον δρόμο προς τις κάλπες το νομοσχέδιο για την ισότητα του γάμου θα αποτελέσει –μαζί με άλλα– όχημα για τη συσπείρωση του κεντρώου κοινού, που αποτελεί τη δύναμη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τι γίνεται όμως στα δεξιά;
Η κυβέρνηση δεν βλέπει ρήξη με την Εκκλησία, αλλά μια πληγή που «εν καιρώ θα κλείσει».
Το νομοσχέδιο άνοιξε τρία μέτωπα. Το πρώτο με τον Αντώνη Σαμαρά και ό,τι εκφράζει σε επίπεδο Κ.Ο. και εκλογικής βάσης. Το δεύτερο με ένα διόλου αμελητέο κομμάτι της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, καθώς 52 βουλευτές επέλεξαν να απόσχουν ή να καταψηφίσουν. Και το τρίτο μέτωπο, στο οποίο δεν έχει δοθεί η βαρύτητα που θα έπρεπε, έχει να κάνει με την Εκκλησία. Ολα τα παραπάνω έχουν διαμορφώσει ένα κλίμα που φαίνεται πως ευνοεί τον Κυριάκο Βελόπουλο, με την Ελληνική Λύση σε όλες τις δημοσκοπήσεις να έχει ιδιαίτερα ανοδικές τάσεις.
Η απάντηση
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα σχεδιάζει να προτάξει τρία θέματα, τα οποία θα αποκαταστήσουν το ισοζύγιο με το πιο συντηρητικό κοινό που δυσανασχέτησε με το θέμα του γάμου. Το πρώτο είναι το δόγμα «νόμος και τάξη». Η ασφάλεια εξακολουθεί να αποτελεί μείζον πρόβλημα και να ιεραρχείται πολύ ψηλά στις δημοσκοπήσεις. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει έμφαση στο θέμα, επιχειρώντας να καταστήσει σαφές πως η ασφάλεια είναι άμεση προτεραιότητά της στις γειτονιές και στις πόλεις. Το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ είναι το δεύτερο θέμα που θα προτάξει, μια και προσφέρεται για επανασυσπείρωση της εκλογικής της βάσης, καθώς η μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ενώνει όλες τις φυλές της Κεντροδεξιάς έναντι της «ανομίας στα πανεπιστήμια». Οι ίδιες πηγές λένε πως δεν αποκλείεται η κυβέρνηση, ανάλογα και με τις εξελίξεις, να σκληρύνει τη στάση της στα πανεπιστήμια, αφού το 41% που την ψήφισε είναι σε αυτή τη λογική, όπως δείχνουν όλες οι μετρήσεις που φτάνουν στο Μαξίμου. Τέλος, η κυβέρνηση, δίνοντας έμμεση απάντηση σε όσους λένε ότι το νομοσχέδιο βάλλει εναντίον της πυρηνικής οικογένειας, θα δώσει μεγάλη έμφαση στα μέτρα στήριξης των νέων οικογενειών. Το θέμα ήδη επεξεργάζεται η αρμόδια υπουργός Σοφία Ζαχαράκη και το σχέδιο είναι πριν από τις εκλογές, τον ερχόμενο Μάιο, να παρουσιαστεί ένα νέο εθνικό σχέδιο για το δημογραφικό, που θα ενισχύει τις νέες οικογένειες ώστε να κάνουν παιδιά.
Και ποια είναι η στρατηγική στόχευση από όλα τα παραπάνω; Στη Ν.Δ. δεν νιώθουν πως «απειλούνται» από τον Κυριάκο Βελόπουλο, με τις μετρήσεις έως τώρα να το επιβεβαιώνουν, καθώς αυτή τη στιγμή η Ν.Δ. έχει διαρροές της τάξεως του 1% με 1,5% προς την Ελληνική Λύση. Η βούλησή τους είναι μέσω της στρατηγικής που προαναφέρθηκε να μην έχουν μεγαλύτερες διαρροές είτε προς τα δεξιά είτε προς τη ζώνη της αποχής. Στο πλαίσιο αυτό, η στρατηγική έναντι του Αντώνη Σαμαρά, των βουλευτών που βρέθηκαν απέναντι στην ψηφοφορία, αλλά και της Εκκλησίας, είναι κοινή: ο καθένας έχει τις απόψεις του και «πάμε παρακάτω», όπως είπε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός το βράδυ της Πέμπτης μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Στο παρασκήνιο, ωστόσο, τα τρία αυτά μέτωπα είναι διαφορετικά. Για τον πρώην πρωθυπουργό υπάρχει ενόχληση στο Μαξίμου, μια και δεν περίμεναν την ένταση με την οποία μίλησε κατά της κυβέρνησης. Η αίσθηση είναι πλέον πως ο κ. Σαμαράς «έχει περάσει στην αντιπολίτευση». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός απέφυγε να ρίξει λάδι στη φωτιά και ερωτηθείς για τον κ. Σαμαρά αρκέστηκε στο να πει ότι «ο καθένας έχει τις απόψεις του». Εάν όμως οι επιθέσεις του κ. Σαμαρά συνεχιστούν, τότε δεν αποκλείεται καθόλου το Μαξίμου να απαντήσει σε επόμενη φάση. Οσον αφορά τους βουλευτές που καταψήφισαν ή επέλεξαν την αποχή, δεν κρίνονται ενιαία, καθώς είναι διαφορετικές περιπτώσεις και ως τέτοιες θα κριθούν στο μέλλον. Στο άλλο μέτωπο, αυτό της Εκκλησίας, αρμόδια πηγή λέει πως «ο χρόνος λύνει όλα τα θέματα». Στο Μαξίμου πάντως θεωρούν – και μάλλον δικαιολογημένα– πως οι αντιδράσεις της Εκκλησίας ήταν εντός πλαισίου. Συνεπώς, η κυβέρνηση δεν βλέπει ρήξη με την Εκκλησία, αλλά μια πληγή που «εν καιρώ θα κλείσει». Κυρίως, όμως, είναι κάτι που η ίδια θα το επιδιώξει. Αμεσα ωστόσο δεν προβλέπεται κάποια επαφή μεταξύ των δύο πλευρών, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις ο χρόνος λειτουργεί εκτονωτικά. Μία πρώτη κίνηση επαναπροσέγγισης θα γίνει μέσω του ευρωψηφοδελτίου, όπου η Ν.Δ. θα επιχειρήσει να συμπεριλάβει πρόσωπα που έχουν στενούς δεσμούς με την Εκκλησία. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση θα πορευτεί προς τις ευρωεκλογές με την ίδια συνταγή που την έφερε έως εδώ και της έδωσε μέχρι τώρα τρεις εκλογικές νίκες, «ισορροπώντας» διαρκώς μεταξύ του προοδευτικού Κέντρου και του πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού και της παραδοσιακής Δεξιάς, αποφεύγοντας τις εντάσεις.
Οι «κομμένοι», οι θυμωμένοι και οι ευλογημένοι
Αλλοι για λόγους συνείδησης, άλλοι επειδή ούτως ή άλλως δεν είχαν καμία πιθανότητα ένταξης στην κυβέρνηση, άλλοι γιατί έλαβαν τέτοια «εντολή» από τον πνευματικό τους και άλλοι με κριτήρια εσωκομματικά. Τα κίνητρα των 52 βουλευτών που καταψήφισαν ή απείχαν από την ψηφοφορία είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους και γι’ αυτό τον λόγο δεν συγκροτούν ενιαία ομάδα, όπως σπεύδουν πολλοί να προκαταβάλουν. Η διαφοροποίηση ωστόσο του 1/3 της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όσο και αν δεν υπήρχε κομματική πειθαρχία, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, καθώς είναι η μεγαλύτερη διαφοροποίηση που καταγράφεται σε κόμμα από την περίοδο των μνημονίων έως σήμερα.
Συνολικά 21 βουλευτές της Ν.Δ. επέλεξαν να καταψηφίσουν «εντελώς κόντρα» στη γραμμή Μητσοτάκη, που είχε ζητήσει όποιος διαφωνεί να κινηθεί προς την αποχή. Πλην του κ. Σαμαρά, το νομοσχέδιο καταψήφισαν οι θεωρούμενοι «σαμαρικοί» Χαράλαμπος Αθανασίου, Μ. Χρυσομάλλης, Κ. Καραγκούνης, Ανδρ. Κατσανιώτης, οι «καραμανλικοί» Κώστας Γκιουλέκας και Ευ. Στυλιανίδης, οι δύο βουλευτές Σερρών Φωτεινή Αραμπατζή και Θ. Λεονταρίδης, αλλά και οι Β. Γιόγιακας, Στ. Γκίκας, Α. Καραμανλή, Θ. Δαβάκης, Α. Δημοσχάκης, Δ. Κυριαζίδης, ο οποίος είναι προσωπικός φίλος του Μάκη Βορίδη, Φ. Μπαραλιάκος, Μ. Σαλμάς, Γ. Πασχαλίδης, Μ. Χαρακόπουλος με πολύ στενούς δεσμούς με την Εκκλησία, ενώ την καταψήφιση επέλεξε τελικά και ο Θ. Καράογλου παρά τις εκτιμήσεις πως θα κινηθεί προς την αποχή. Οσοι γνωρίζουν καλά την ανθρωπογεωγραφία, λένε πως από τα παραπάνω ονόματα κανείς δεν ήταν ποτέ στο μπλοκάκι του κ. Μητσοτάκη για πιθανή υπουργοποίηση. Συνεπώς, η επιλογή τους να καταψηφίσουν ούτε ξάφνιασε κανέναν ούτε άλλαξε τις ισορροπίες. Το ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι πως, όπως έλεγαν στην «Κ» κυβερνητικές πηγές, τέσσερα από τα παραπάνω πρόσωπα έχουν συζητηθεί ως υποψήφια για χαρτοφυλάκια. Το ότι καταψήφισαν δεν τους βγάζει από τη λίστα. Οι υπόλοιποι ήταν, ούτως ή άλλως, στην black list.
Δύο νέες γυναίκες, μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αγκαλιάζονται με φόντο τη Βουλή στο άκουσμα του αποτελέσματος της ψηφοφορίας, στη Βουλή. Τα 175 «Ναι» άλλαξαν για πάντα τη ζωή τους. [ΙΝΤΙΜΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΑΚΟΣ]
«Χωρίς μπούλινγκ»
Συνολικά 31 βουλευτές επέλεξαν την αποχή, αριθμός μεγαλύτερος από αυτόν που υπολογιζόταν αρχικά. Ενδιαφέρον έχει πως οι Θάνος Πλεύρης, Κώστας Βλάσσης και Περικλής Μαντάς, αλλά και Νότης Μηταράκης που «χρεώνονταν» άλλοτε στον Αντώνη Σαμαρά, ακολούθησαν διαφορετική γραμμή. Ειδικά στην περίπτωση του Θάνου Πλεύρη αλλά και του Κώστα Βλάσση η επιλογή της αποχής αποτυπώνει και μία πρόθεση να κοπεί ο λώρος με τον πολιτικό τους πατέρα. Από εκεί και πέρα, ενδιαφέρον έχει η αποχή δύο πρώην κυβερνητικών εκπροσώπων, του Γιάννη Οικονόμου, που προσφάτως ανασχηματίστηκε, και του Στέλιου Πέτσα, που δεν μπήκε στην κυβέρνηση. Ο Οικονόμου έβαλε και ιδεολογικό πρόσημο στην απόφασή του, λέγοντας ότι το νομοσχέδιο δεν είναι στο DΝΑ της παράταξης, μια απόφαση την οποία σίγουρα δεν περίμενε το Μαξίμου. Από την άλλη, στην απόφαση του Στέλιου Πέτσα έπαιξε σίγουρα ρόλο το γεγονός πως ο εσωκομματικός του αντίπαλος Μάκης Βορίδης εκλέγεται στην ίδια περιφέρεια. Ο κ. Πέτσας, άλλωστε, στοιχειοθέτησε την αποχή του με μία ομιλία με επίκεντρο την τεκνοθεσία, που όπως είπε έχει πολλά κενά. Στην «ενδιάμεση» ζώνη της αποχής κινήθηκαν ακόμη οι «καραμανλικοί» Γιώργος Βλάχος και Γιάννης Ανδριανός, ο Διονύσης Ακτύπης, ο Λάκης Βασιλειάδης, ο πρώην υφυπουργός Γιώργος Γεωργαντάς, ο Γιάννης Γιάτσιος, ο Ανδρέας Ζεμπίλης, ο Θανάσης Καββαδάς, ο Γιάννης Καλλιάνος, που έχει στενές σχέσεις με την Εκκλησία, ο Μάρκος Καφούρος, ο Μάνος Κονσόλας, ο Γιώργος Κοτρωνιάς, ο «μητσοτακικός» αλλά και πολύ συντηρητικός Δημήτρης Κούβελας, ο Σπύρος Κουλκουδίνας και ο Γιάννης Λαμπρόπουλος, για τον οποίο οι κακές γλώσσες λένε πως λόγω της «αιώνιας» κόντρας του με τον Αντώνη Σαμαρά δεν θα μπορούσε να ψηφίσει το ίδιο με τον άσπονδο φίλο του. Τέλος, στην αποχή κινήθηκαν η Κατερίνα Μονογιού, η οποία αρχικά έλεγε πως θα υπερψηφίσει, αλλά τελικά πιέστηκε από τον πνευματικό της, ο Χρήστος Μπουκώρος, ο Γιώργος Παπασωτηρίου, ο καθηγητής Χριστόδουλος Στεφανάδης και ο πρώην υφυπουργός Αγγελος Συρίγος, ο οποίος έχει παρόμοιο εκλογικό κοινό με τον Θάνο Πλεύρη στην Α΄ Αθηνών. Εκπληξη αποτέλεσε η απουσία του νεοεκλεγέντος Δημήτρη Καλογερόπουλου, ο οποίος δεν εμφανίστηκε ποτέ. Το Μαξίμου ωστόσο απαντά στις κατηγορίες περί «μπούλινγκ» που προσήψε ο Αντώνης Σαμαράς, πως από τους 31 βουλευτές που κινήθηκαν στην αποχή, αν είχε γίνει μπούλινγκ τουλάχιστον οι μισοί θα είχαν ψηφίσει υπέρ.
Τα «Ναι» της ύστατης ώρας
Ενδιαφέρουσα κατηγορία βουλευτών είναι όσοι μετεστράφησαν από την αρχική τους άρνηση. Ο Γιάννης Μπρατάκος, μεταφέροντας τη βούληση του Κυριάκου Μητσοτάκη, επικοινώνησε με αρκετούς βουλευτές, ενώ ρόλο σε αυτό είχε και η Ντόρα Μπακογιάννη. Μεταξύ αυτών που είχαν σοβαρές ενστάσεις και τελικά ψήφισαν «Ναι» ήταν ο Μακάριος Λαζαρίδης και ο Χρήστος Κέλλας. Ενδιαφέρον έχει και η περίπτωση του Στράτου Σιμόπουλου, επίσης βουλευτή που θεωρείται επιρροής Σαμαρά, ο οποίος ψήφισε υπέρ. Τέλος, Κώστας Κατσαφάδος και Δημήτρης Μαρκόπουλος ήταν δύο από τις εκπλήξεις που κινήθηκαν τελικά στο «Ναι». Η σημασία που είχαν για το τελικό αποτέλεσμα όσοι μετακινήθηκαν είναι κομβική, καθώς χωρίς αυτούς η Ν.Δ. πιθανόν να μην είχε περάσει το φράγμα του τριψήφιου.
