Του Ονασαγόρα
Αβέρωφ και Αννίτα διασταύρωσαν ακόμη μία φορά τα ξίφη τους, αυτή τη φορά με αφορμή το υποθαλάσσιο καλώδιο που θα ενώσει Κύπρο με Ελλάδα. Η πρώην αλεπού της Αργάκας είναι (εσχάτως) εναντίον του εγχειρήματος –στην ίδια γραμμή με τον βουλευτή του κόμματος Χατζηγιάννη– αλλά η αγαπημένη μας ινφλουένσερ, εκφράζοντας την επίσημη θέση του ΔΗΣΥ, νιώθει πως το έργο πρέπει να γίνει και οι αποφάσεις να παρθούν όσο πιο σύντομα γίνεται.
Όσο για τον αξύριστο μικρό Νίκο; Oh well, ως γνωστόν όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια και έτσι προφανώς αντιλαμβάνεται πως είναι ένα ζήτημα στο οποίο ο ίδιος θα πρέπει να λάβει την τελική απόφαση χωρίς πολλές καθυστερήσεις. Και βγήκε και η Αμερικανίδα πρέσβειρα στην Κύπρο σε ελληνικό φόρουμ να πει πως «στηρίζει το έργο, αν και δεν έχει αμερικανικές εταιρείες, αυτές οι ευκαιρίες για γεωστρατηγικό παιχνίδι δεν επιστρέφουν εύκολα για την Κύπρο». Ο πατέρας μου, όταν το άκουσε αυτό θυμήθηκε την τελευταία φορά που μας το είπαν αυτό οι Αμερικανοί, το 1964 με το σχέδιο Άτσεσον. Χμ.
Πάντως, η πρώην αλεπού ήταν ξεκάθαρη. Να έχουμε ακριβό ρεύμα από τον νέο σταθμού του Χρυσοχού και τα φωτοβολταϊκά του Ζορπά μέχρι να λυθεί το Κυπριακό. Επίσης ζήτησε από την Ελλάδα με εξεζητημένη έκφραση οξφορδικής διπλωματικής γλώσσας, «να αναλάβει το γεωπολιτικό ρίσκο», δηλαδή να κάνει πόλεμο με Τουρκία, αν αυτή παρέμβει στην τοποθέτηση του καλωδίου. Ο δε βουλευτής Αμμοχώστου της λαϊκής δεξιάς Χατζηγιάννης είπε πως είναι «καιρός να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο με Ελλάδα». Βγάζετε νόημα εσείς;
Όλα λοιπόν αναμένεται να ξεκαθαρίσουν εντός της εβδομάδας. Ας ελπίσουμε να είναι κοντά η ευλογημένη εκείνη ημέρα όπου ο λογαριασμός του ρεύματος δεν θα μας προξενεί αλλεπάλληλα εγκεφαλικά. Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και μείωση του ρεύματος, αμήν.
Έντονες οι αντιδράσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας στην πρόθεση της κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις, αλλά στους περισσότερους ακούγεται λογική η απάντηση του νεαρού Νίκου, ότι δεν μπορεί το Κράτος εν έτει 2024 να λειτουργεί με όρους του 1960.
Βέβαια, Πρόεδρε, είναι πολλοί οι μηχανισμοί και οι νοοτροπίες σε αυτό τον τόπο που βρίσκονται στο 1960, μην σου πω και στο 1821, αλλά ας γίνει από κάπου η αρχή. Στύλλον στύλλον άνεσην.
Ο Πρίγκιπας πάντως, καθώς και μέλη του Στέμματος, όπως ο Χρύσης (χρυσό παιδί κατά τα άλλα) διατηρούν επιφυλάξεις για τις μεταρρυθμίσεις, δίνοντας έμμεσα στήριξη στην Ελεγκτική Υπηρεσία. Έχουμε λοιπόν διπλό μπιφ αυτή τη βδομάδα: Αννίτα Vs Φούλης και νεαρός αξύριστος Vs εθνικός πρίγκιπας. Σε καλό να μας βγει.
Είδαμε και τους καταλόγους με τους κοινοβουλευτικούς συμβούλους των κομμάτων. Εντύπωση έκαναν οι απολαβές κάποιων και κυρίως το γεγονός ότι οι συνεργάτες του ΑΚΕΛ έχουν σε γενικές γραμμές ψηλότερους μισθούς από τους συνεργάτες άλλων κομμάτων. Τελικά ο κομμουνισμός έχει και τα καλά του, αφού ως γνωστόν όλοι είμαστε ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους.
Δύο είναι τα κόμματα που κυοφορούνται αυτή την περίοδο με εκτίμηση πως θα γεννηθούν λίγο μετά τη γέννηση του Χριστούλη, τα Χριστούγεννα. Το ένα θα ανήκει στον Χριστόφορο Τορναρίτη, που εδώ και μήνες προσπαθεί να μεταφράσει το Never Surrender στα ελληνικά. Το άλλο, που στήνεται με μεγαλύτερη μυστικότητα ακόμη και από τη Φιλική Εταιρεία, θα κινείται στον χώρο της σύγχρονης Αριστεράς (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), έστω και χωρίς Κύπριο Τσίπρα ή Κασσελάκη. Δεν αποκλείεται βέβαια, αν διώξουν τον Κασσελάκη από την Ελλάδα, να τον κάνει εισαγωγή η κυπριακή έκδοση του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ΑΚΕΛ, πάντως, μέσω της ελαφρώς κοιμώμενης επαγρύπνησης, παρακολουθούν διακριτικά τα τεκταινόμενα. «Στις παλιές καλές εποχές θα τους στέλναμε στη Σιβηρία», μου είπε με νοσταλγία ακελικός φίλος. Τώρα υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία, του απάντησα. Στείλτε τους στην ΕΔΕΚ.
