Του Ονασαγόρα
Δεν πρόλαβαν να συνέλθουν στην ΕΔΕΚ από τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν το συγκυβερνών κόμμα σε σημαντική πτώση, έχουμε τώρα και νέα φάση αναζωπύρωσης του πολέμου ανάμεσα στον Πρόεδρο Μαρίνο Σιζόπουλο και τον αποβληθέντα ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδάκη. Σαν άχρηστη πληροφορία της ημέρας θα αναφέρω πως συμπωματικά Δημήτρης (Παπαμιχαήλ) λεγόταν και ο συμπρωταγωνιστής της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην κλασσική ελληνική ταινία Η κόρη μου η σοσιαλίστρια.
Στο δικό μας έργο τώρα, που θα μπορούσε κάλλιστα να τιτλοφορείται Ο γιος μου ο «σοσια-ληστής», ο δικός μας Δημήτρης Παπαμιχαήλ Παπαδάκης προσομοιάζει την ΕΔΕΚ με εγκληματική οργάνωση. Ακόμη λίγο θα μας πει ότι έχει και γιάφκες στις οποίες φυλάσσονται ακόμη τα όπλα του εφεδρικού. Ολίγον υπερβολικό βρίσκω τον χαρακτηρισμό και ο γιατρός μάλλον στριφογυρίζει στον τάφο του.
Καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ενώ σοσιαλισμός είναι ακριβώς το αντίθετο!
Οι δύο σοσιαλιστές λοιπόν αλληλοκατηγορούνται για ηχογράφηση και διαρροή μεταξύ τους συνομιλίας στην οποία ο Σιζόπουλος ζητά από τον Παπαδάκη να καταθέσει μέρος του κονδυλίου που λάμβανε από την Ευρωβουλή ώστε να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του κόμματος, κάτι που ο ευρωβουλευτής αρνείται να πράξει, παρόλο που αυτή η -παράνομη- πρακτική φαίνεται να ίσχυε σε άγραφες συμφωνίες μεταξύ μερικών κομμάτων και των ευρωβουλευτών τους.
Προς το τέλος της συνομιλίας που διέρρευσε ο Σιζόπουλος προειδοποιεί τον Παπαδάκη να προσέξει να μην γίνει Λιλλήκας (!) ότι κι αν σήμαινε αυτή η προτροπή. Εδώ έχουμε τη δεύτερη μεγάλη σύμπτωση σε σχέση με την ταινία Η κόρη μου η σοσιαλίστρια διότι ο πρωταγωνιστής (Παπαμιχαήλ) στην ταινία ονομαζόταν Γιώργος και Γιώργος είναι το μικρό όνομα του Λιλλήκα. Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι καυτά: Ποιος διέρρευσε τη συνομιλία; Γιατί ειδικά τώρα; Θα μηνύσουν ο ένας τον άλλο για την παράνομη ηχογράφηση και διαρροή, κάτι πρωτοφανές που θα μας έβαζε στο ρεκόρ Γκίνες; Θα προχωρήσει τελικά ο Παπαδάκης σε ίδρυση νέου Κινήματος; Ποια θα είναι άραγε η αντίδραση του Λιλλήκα που ενώ ήταν αμέριμνος -διαφημίζοντας το βιβλίο του περί κομματοκρατίας- βρέθηκε γρονθοκοπημένος από καυγά άλλων;
Το πρόβλημα με το Σοσιαλισμό είναι πως σε κάποια φάση σου τελειώνουν τα λεφτά των άλλων, είπε σε ένα από τα πιο κλασσικά γνωμικά της η Μάργκαρετ Θάτσερ. Που να ήξερε πως κάποτε στην Κύπρο θα είχαμε και πρόβλημα με λεφτά άλλων χωρών και στην προκειμένη περίπτωση κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο καυγάς τελικά ήταν για το πάπλωμα.
Και εκεί που ο πρόεδρος των Οικολόγων ήταν 99,99% σίγουρος πως η Ατταλίδου θα παρέμενε -το ποσοστό βεβαιότητας του θύμιζε τιμή αθλητικών παπουτσιών- στο τέλος τα βρόντηξε και ο ίδιος και μάλιστα η παραίτησή του έχει άμεση ισχύ.
Προφανώς κάποιο περδίκι, συμπεριφερόμενο σαν γεράκι, δεν άφηνε το περιστέρι της ειρήνης να επικρατήσει στο κόμμα, το οποίο παρεμπιπτόντως έχει τόση σχέση με την Πράσινη ιδεολογία, όση έχει η ΕΔΕΚ με τη σοσιαλιστική, δηλαδή σχεδόν καθόλου.
