Του Ονασαγόρα
Ο Τζο Λόου δεν είναι πια συμπατριώτης μας, δεν είναι πια Κύπριος. Στο άκουσμα της είδησης οφείλω να ομολογήσω πως παραλίγο να βάλω τα κλάματα. Δεσμεύομαι -και εγώ το εννοώ- σε επόμενη στήλη να φιλοξενήσω συμμαθητές του Τζο αλλά και άτομα που ήταν μαζί του στο στρατό για να μας μιλήσουν για τον πιο γνωστό συμπατριώτη μας και πώς νιώθει τώρα που η πατρίδα Κύπρος τον απαρνήθηκε.
Ο Τζο Λόου έχασε το κυπριακό διαβατήριο που είχε αποκτήσει με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα. Εμείς χάσαμε ένα -ακατέργαστο έστω- διαμάντι. Ένα άνθρωπο ευσεβή και πιστό χριστιανό που είχε κάνει δωρεά εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στην Εκκλησία της Κύπρου για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του. Ένα κυπριόπουλο που στα πρώτα του βήματα, σαν βιοπαλαιστής, είχε φάει ψωμί και ελιές με τον Νίκαρο. Αξέχαστες εποχές, στα χρόνια της αθωότητας.
Ο Τζο Λόου έχασε το κυπριακό διαβατήριο που είχε αποκτήσει με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα.
Να μην ξεχνάμε όμως πως χθες είχαμε και σημαντικές εξελίξεις για τον άλλο λαϊκό ήρωα του τόπου, τον Οδυσσέα μας, με μια απόφαση που για πολλούς -εκτός από τον ίδιο και την ομάδα στήριξης προφανώς- ήταν αναμενόμενη.
Ο Γενικός Εισαγγελέας έχει λοιπόν την ευχέρεια να ζητήσει παύση οποιουδήποτε άλλου θεσμικού παράγοντα, του Γενικού Ελεγκτή συμπεριλαμβανομένου, χωρίς καν να χρειάζεται την έγκριση του Προέδρου. Παρόλο που αυτό ακούγεται λίγο υποτιμητικό για τον Πρόεδρο, εντούτοις η χθεσινή απόφαση έγινε δεκτή με χαμόγελα στο Προεδρικό, όπου υπάρχει αισιοδοξία ότι η Φιλίππα θα μπορεί σύντομα να προχωρήσει στη δεύτερη φάση της ανακαίνισης της κρεβατοκάμαρας του Προεδρικού χωρίς άγχος. Κάποιοι λένε ότι τώρα πια θα μπορέσει να αλλάξει και τις κουρτίνες.
Πέραν της πλάκας, η χθεσινή απόρριψη της ένστασης του Οδυσσέα, καθώς και ο τρόπος διατύπωσης της απόφασης -με αναφορά περί ευθυγράμμισης με τη θέση του Γενικό Εισαγγελέα- αποτέλεσε σίγουρα μια σοκαριστική εξέλιξη για τον Ελεγκτή και τη νομική ομάδα του, που άρχισαν ήδη να ετοιμάζονται για την επερχόμενη μάχη των μαχών, επί της ουσίας της υπόθεσης, που θα αρχίσει την ερχόμενη εβδομάδα.
Ο λόγος που η χθεσινή ετυμηγορία αποτέλεσε κρύο ντους για τον πολυμηχανο Οδυσσέα και τους υποστηρικτές του -και βέβαια ένα κρύο ντους σε μέρα καύσωνα δεν είναι κατ’ ανάγκην κακή εξέλιξη- ήταν πως είχαν όλοι παρασυρθεί από δημοσκοπήσεις δημοτικότητας, ξεχνώντας πως η δημοφιλία δεν νομιμοποιεί ενέργειες που ξεφεύγουν από το πλαίσιο αρμοδιοτήτων, ούτε αλλάζει την μεταξύ των Θεσμών σχέση στο κυπριακό Σύνταγμα, που έχει στο επίκεντρο την Εισαγγελία και όχι την Ελεγκτική Υπηρεσία.
Από τη στιγμή που αυτό έχει ξεκαθαρίσει, όποια και αν είναι η απόφαση επί της ουσίας, ο Οδυσσέας θα πρέπει στο μέλλον να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στις ενέργειές του. Αν τελικά παυτεί από τα καθήκοντά του, τότε μεγάλο μερίδιο ευθύνης πρέπει να καταλογιστεί στον περίγυρό του και ειδικά σε όσους -με την φανατικά οπαδική στήριξη- εξέθρεψαν ένα υπερτροφικό Εγώ με συχνά εμμονική και ναρκισσιστική συμπεριφορά αντί μια συνετή και για το δημόσιο συμφέρον άσκηση καθηκόντων. Και αυτό είναι κρίμα για όλους και για τον ίδιο τον Οδυσσέα που θα μπορούσε να ήταν λιγότερο δημοφιλής αλλά περισσότερο ωφέλιμος.
Ας ευχηθούμε πως στο τέλος αυτής της πρωτοφανούς και οδυνηρής για τον τόπο διαμάχης θα βγούμε όλοι -των θεσμών του Προέδρου, του Εισαγγελέα και του Ελεγκτή συμπεριλαμβανομένων- σοφότεροι και χρησιμότεροι για τον τόπο. Αλληλούια.
