Του Ονασαγόρα
Μπήκαμε στην καυτή εβδομάδα των εκλογών με το πολιτικό θερμόμετρο να ανεβαίνει παράλληλα με τους βαθμούς κελσίου. Βοήθειά μας. Θα ψηθούμε -όπως και όσα εγκεφαλικά κύτταρα μας έχουν απομείνει- τόσο απ τον ζεματιστό ήλιο όσο και απ'τις «καμένες» δηλώσεις εγχώριων πολιτικών αστέρων. Όπως εύστοχα σημείωσε και ο μεγάλος ποιητής, «καρτερούμεν μέρα νύχτα να φυσήσει ένας αέρας, σ τούντον τόπον πον καμένος τζε εν θωρεί ποττέ δροσιάν»!
Κάποιοι θέλουν να χάσω για να φάνε την Αννίτα. Νίκος Τορναρίτης, υποψήφιος Δήμαρχος Λευκωσίας
Ο Νίκος Τορναρίτης αφήνει υπονοούμενα πως κάποιοι θέλουν να χάσει τη δημαρχία Λευκωσίας ώστε να μπορέσουν πιο εύκολα να ροκανίσουν την καρέκλα της Αννίτας. Ωχ, πάμε για νέα παιχνίδια των θρόνων (άλλως Games of Thrones a la Cyprus). Άραγε θα παίξουν ρόλο και οι θρονικοί επίτροποι;
Ο αδερφός του Χριστόφορος πάντως (άλλως Νέβερ Σαρρέντερ) δηλώνει ευθέως πως πίσω από την πολεμική αυτή βρίσκεται ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Λέτε η γνωστή παροιμία -για τον πελλόν τζε τον μιτσήν- να είναι στην προκειμένη περίπτωση βάσιμη;
Σε κάθε περίπτωση, αν πούμε πως ο Συναγερμός μπαίνει στην τελική ευθεία των εκλογών με σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα -ειδικά στην πρωτεύουσα- θα ήταν το understatement of the century.
Στις επίμαχες αναρτήσεις των αδερφών Τορναρίτη μερικοί σχολίασαν ότι η όλη κατάσταση αποτελεί καρμική εκδίκηση, αφού -όπως ισχυρίζονται- ο νυν υποψήφιος δήμαρχος στις προεδρικές εκλογές δούλεψε πιο έντονα για τον Χριστοδουλίδη παρά για τον τότε πρόεδρο του κόμματος. Ο ίδιος πάντως απέρριψε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο αυτές τις κατηγορίες, γράφοντας πως τέτοιες κουβέντες είναι ντροπή ακόμη και να αιωρούνται σαν υπονοούμενα. Τι ντροπή, αν το μάθει ο κόσμος τι θα πει, τραγουδούσε κάποτε ο Δάκης.
Το γεγονός όμως παραμένει πως ο Φούλης, με τις διάφορες περίεργες και αμφιλεγόμενες δηλώσεις του, δημιουργεί έντονα ερωτηματικά ως προς το τι ακριβώς επιδιώκει και επιθυμεί σε αυτές τις εκλογές. Αλγεινή εντύπωση προξενεί επίσης η προσπάθειά του να υποβαθμίσει την πρόεδρο του Συναγερμού για να πάρει τα εύσημα o ίδιος για την εκλογή της.
Διότι, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να σημειώσουμε πως η Αννίτα ούτε τοποθετήθηκε στη θέση ούτε παρέμεινε εκεί διότι -κατόπιν μυστηριωδών πιέσεων- αποχωρούσαν οι ανθυποψήφιοί της. Αντιθέτως, κέρδισε την προεδρία του ΔΗΣΥ μέσα από πρωτοφανώς τεταμένες εσωκομματικές εκλογές -τεταμένες όχι εξ υπαιτιότητας της- ενώ διατηρεί αποδεδειγμένα ψηλή δημοφιλία στο σύνολο των πολιτών ανεξαρτήτως κομματικού χώρου.
Αν λοιπόν οι επερχόμενες εκλογές καταλήξουν σε απογοητευτικό αποτέλεσμα για το Συναγερμό, πόση θα είναι η ευθύνη της παρούσας ηγεσίας, πόση της προηγούμενης και πόσο θα βαραίνει αυτούς που ακόμη και σήμερα -ενώ εξακολουθούν να είναι προβεβλημένα στελέχη του ΔΗΣΥ- αντί να συστρατευτούν βάζουν τρικλοποδιές; Ρητορική η ερώτηση βέβαια.
