Του Ονασαγόρα
Για πρώτη φορά ψες ο πολυχρονεμένος μας Πρόεδρος παραδέχθηκε λάθη, αλλά μόνο σε επίπεδο επιλογών και συμπεριφορών, όχι πολιτικά. Τι άραγε ήθελε να πει ο ποιητής; Οι λάθος πολιτικές επιλογές και οι λάθος πολιτικές συμπεριφορές δεν αποτελούν άραγε πολιτικά λάθη; Ήξεις, αφήξεις ου, εν πολέμω θνήξεις, που θα λέγε και η φίλη μας η Πυθία.
Η πρωτοφανής απαξίωση δεν χτύπησε καμπανάκι στο προεδρικό. Στέφανος Στεφάνου
Ο Νίκος μας χαρακτήρισε τον εαυτό του σαν κομματικά ορφανό, αλλά που δεν έχει παράπονο από την ορφάνια του. Βέβαια την ώρα που έλεγε πως δεν έχει παράπονο κόμπιασε λίγο από συγκίνηση φέρνοντας δάκρυα στα μάτια των πιο ευαίσθητων τηλεθεατών. Ο Δίπλαρος, που παρακολουθούσε επίσης συγκινημένος, πίνοντας ένα πολύ συμβολικό ποτό -ουίσκι με τριαντάφυλλο- εκείνη τη στιγμή του έστειλε μήνυμα να μην στενοχωριέται και πως οι προσπάθειες για να τον υιοθετήσει ο Συναγερμός συνεχίζονται. Κρίμα και άδικο εξάλλου τόσο νέος πολιτικός να είναι κομματικά ορφανός.
Όσον αφορά τις αντιδράσεις των δημοσιογράφων από Μέσα πλην της τηλεόρασης, για την μη πρόσκλησή τους στη διακαναλική, ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Προέδρου, Βίκτωρας Παπαδόπουλος, είπε πως πρακτικά θα ήταν πολύ δύσκολο σε μία ώρα και κάτι να υποβληθούν πολλές ερωτήσεις. Πόσο βολικό και how convenient, που λένε και στο χωριό μου. Απ την άλλη, τόσο έργο, τόσα επιτεύγματα, τόσες αστοχίες, πώς χώρεσαν άραγε σε τόσο λίγο χρόνο;
Η πρωτόγνωρη απαξίωση του Προέδρου σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται να μην χτύπησε κανένα καμπανάκι στο Προεδρικό. Business as usual. Αυτή ήταν η λακωνική, πλην καυστική, ανάρτηση του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ για τον ψεσινό απολογισμό του Νίκου από τη Γεροσκήπου. Και σίγουρα όταν αναφέρεται το ΑΚΕΛ σε μπίζνες κάτι ξέρει, καθότι κανένα κόμμα -ούτε τα πλέον καπιταλιστικά- δεν είχε ποτέ τόσες επιχειρήσεις κάτω από την ομπρέλα του.
Η αγαπημένη μας influencer σε ανάρτησή της χαρακτηρίζει τον Πρόεδρο εγκλωβισμένο σε αστοχίες και που ψάχνει για φανταστικούς εχθρούς στους οποίους να μεταθέσει την ευθύνη των δικών του λαθών. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως τον παρομοιάζει με ένα Δον Κιχώτη που όχι μόνο βλέπει τους ανεμόμυλους σαν εχθρούς, αλλά θέλει κιόλας να τους επιρρίψει την ευθύνη για τον καυγά που θα ακολουθήσει. Κι αν όντως ο Πρόεδρος μοιάζει λίγο με ένα ευθυνόφοβο Δον Κιχώτη, τότε είναι μήπως ο Νικόλας Παπαδόπουλος ο Σάντσο Πάντσο του;
Πάντως η προσπάθεια του Νικόλα Παπαδόπουλου για συντονισμό όμορων -ίσως και άμοιρων και κακόμοιρων- δυνάμεων στο θέμα του Κυπριακού δείχνει ξεκάθαρα πως είτε δεν έχει και μεγάλη εμπιστοσύνη στον Πρόεδρο και τους χειρισμούς του είτε θέλει να στείλει το μήνυμα πως αυτός είναι ο ηγετικός πυλώνας της συγκυβέρνησης, με όσα θετικά και αρνητικά αυτό συνεπάγεται.
Οι προσπάθειες πάντως για δημιουργία ανθρωπιστικού διαδρόμου από την Κύπρο στη Γάζα συνεχίζονται, ώστε να ανακουφιστούν και οι πληγέντες του πολέμου αλλά και η πληγείσα εικόνα του Προέδρου μας. Ξεκάθαρα.
