Του Ονασαγόρα
Η δημοσκόπηση του ΡΙΚ έδειξε την ψαλίδα να μικραίνει όχι όμως σε βαθμό που να αλλάζει έστω και στο ελάχιστο την αίσθηση ότι ο Χριστοδουλίδη παραμένει το απόλυτο φαβορί. Αυτό για τον προσφάτως διαγραφέντα συναγερμικό –αλλά νυν και αεί συναγερμικό κατά τον ίδιο- είναι θετικό, διότι κρατά κοντά του τη μερίδα ψηφοφόρων που πάντα ψηφίζουν το φαβορί, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να είναι και αρνητικό αν δημιουργήσει χαλάρωση και εφησυχασμό.
Να μην ξεχνάμε πως απόλυτο φαβορί ήταν και ο Γιώργος Βασιλείου στις εκλογές του 1993 απέναντι από τον Γλαύκο Κληρίδη.
Φίλος που τότε εργαζόταν στον τηλεοπτικό σταθμό «Ο Λόγος» -νυν και αεί, ή τουλάχιστον προς το παρόν, Ωμέγα- μου επεσήμανε μία φοβερή λεπτομέρεια: το στούντιο όπου την Τρίτη το βράδυ έγινε το περιβόητο μεγάλο debate στο οποίο ο Αβέρωφ είπε στον Χριστοδουλίδη την περιβόητη κυπριακή παροιμία «μεν σούζεις τα πόθκια σου πρηχού καβαλλητσιέψεις» ήταν ακριβώς το ίδιο στούντιο στο οποίο, ακριβώς 30 χρόνια πριν, ο Αλέξης Γαλανός είπε για το Γιώργο Βασιλείου την κλασική πια ατάκα «έλειψεν η πεζίνα του»!
Η πολιτική είναι η τέχνη να σε υπηρετούν οι άνθρωποι ενώ τους κάνεις να πιστεύουν πως τους υπηρετείς εσύ! Louis Dumur, Γάλλος συγγραφέας
Και, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, να αναφερθεί πως τότε ο Γιώργος Βασιλείου, έχοντας εξασφαλίσει στον πρώτο γύρο πέραν του 44%, είχε δηλώσει πως αν ήταν στη θέση του Γλαύκου Κληρίδη θα είχε ήδη αποσύρει την υποψηφιότητά του! Λίγο η αλαζονεία και χαλάρωση του κυρίου Βασιλείου, λίγο η συσπείρωση τελευταίας στιγμής γύρω από την υποψηφιότητα Κληρίδη, έφεραν μία από τις πιο απίστευτες ανατροπές που έγιναν ποτέ σε εκλογική αναμέτρηση
Το τι έγινε στο δεύτερο γύρο είναι γνωστό: ο Κληρίδης εκλέγηκε πανηγυρικά έστω και με μία ελάχιστη διαφορά της τάξης περίπου του μισού τοις εκατό!
Εκείνη λοιπόν τη βραδιά του Δεύτερου Γύρου των Προεδρικών εκλογών του 93, που ήταν ένα πραγματικό θρίλερ, διαδραματίστηκε λίγο έξω από ένα χωριό της επαρχίας Λευκωσίας μία πραγματικά κωμικοτραγική σκηνή: λίγη ώρα μετά το κλείσιμο των καλπών -και ενώ όλοι θεωρούσαν την εκλογή Βασιλείου δεδομένη- τέσσερα αυτοκίνητα υποστηρικτών του ξεκίνησαν από ένα μικρό χωριό της Λευκωσίας κατευθυνόμενοι προς την πρωτεύουσα για τους γνωστούς πανηγυρισμούς πού τότε γινόντουσαν στους δρόμους και θύμιζαν περίπου κατάκτηση πρωταθλήματος. Λίγο πριν φτάσουν όμως στην πρωτεύουσα τα νούμερα άρχισαν να αλλάζουν και να δείχνουν πλέον πώς ο επόμενος Πρόεδρος θα ήταν ο Γλαύκος Κληρίδης! Τα τέσσερα αυτοκίνητα που είχαν φύγει με σημαίες και κορναρίσματα βρήκαν το πρώτο roundabout και πήραν το δρόμο της επιστροφής. Στο δρόμο όμως συνάντησαν πέντε αλλά αυτοκίνητα με κορναρίσματα και διαφορετικές σημαίες πού τώρα κατευθυνόντουσαν προς Λευκωσία για τους δικούς τους πανηγυρισμούς. Ήταν ένα contrast συναισθημάτων που δεν το βίωσαν ούτε οι Αργεντίνοι στον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου! Το ηθικόν δίδαγμα είναι πως σε κάθε περίπτωση πρέπει να περιμένουμε το σφύριγμα της λήξης από το διαιτητή, δηλαδή την πλήρη καταμέτρηση των ψήφων στο δεύτερο γύρο, προτού πανηγυρίσουμε!
