Kathimerini.com.cy
Ο Αντρέ Γκουανταμούζ είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ, διδάσκει νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τα τελευταία χρόνια ερευνά τα νομικά ζητήματα που εγείρει η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στις τέχνες. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, η δουλειά του έχει αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς έχουν κάνει την εμφάνισή τους κάποια πολύ αποτελεσματικά εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, τα οποία μπορούν, μέσω μιας γραπτής υπόδειξης, να δημιουργούν αυτόματα τις δικές τους πρωτότυπες εικόνες.
Μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε, ξεκινώντας από το πιο απλό εργαλείο, το Dall-Ε Mini (που μετονομάστηκε σε Craiyon): σκεφτείτε μια πρόταση, γράψτε τη στο ειδικό πεδίο και αναμείνατε για λίγο. Είναι βέβαιο ότι το αποτέλεσμα θα σας εκπλήξει, ενώ υπάρχει περίπτωση να κολλήσετε, όπως εγώ, παίζοντας με τις ώρες. Η τέχνη που παράγει η τεχνητή νοημοσύνη είναι εντυπωσιακή. Ο Γκουανταμούζ, ωστόσο, σκέφτηκε να κάνει κάτι πολύ διαφορετικό. Πήγε σε ένα άλλο εργαλείο, συγκεκριμένα στο Midjourney, και ζήτησε από τη μηχανή να του φτιάξει μια εικόνα στο στιλ του γνωστού για τα μετα-αποκαλυπτικά τοπία ζωγράφου Σάιμον Στάλεναγκ. Έπειτα ανάρτησε την εικόνα στο Twitter και ακολούθησε αυτό που συμβαίνει συνήθως στο Twitter όταν ανεβαίνει κάτι που ερεθίζει το δημόσιο αίσθημα: θόρυβος. Αρκετοί έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Γκουανταμούζ ότι γίνεται προκλητικός. Εκείνος αμύνθηκε, απαντώντας ότι έκανε απλώς ένα πείραμα. Διάλεξε το έργο του Στάλεναγκ γιατί ήταν πολύ αναγνωρίσιμο και γιατί ο δημιουργός του έχει ταχθεί ξεκάθαρα εναντίον αυτών των εργαλείων. Ο στόχος του, όπως είπε, ήταν να αναδείξει ένα σοβαρό πρόβλημα που εγείρουν αυτά τα εργαλεία: ποιος έχει τα πνευματικά δικαιώματα του έργου που παρήγαγε η τεχνητή νοημοσύνη;
Ο Στάλεναγκ δεν έδειξε να πείθεται από τις εξηγήσεις του καθηγητή και μεταξύ άλλων έγραψε στο Twitter: «Έτσι κι αλλιώς, πιστεύω ότι η τέχνη τεχνητής νοημοσύνης, όπως και τα NFTs, είναι μια τεχνολογία που ενισχύει όλα τα απαίσια που μισώ ως ένας καλλιτέχνης που ζει σε αυτή τη φεουδαρχική καπιταλιστική δυστοπία, όπου κάθε υποσχόμενο νέο εργαλείο καταλήγει πάντοτε στα χέρια των λιγότερο ευφάνταστων και των πιο άπληστων και αδίστακτων ανθρώπων». Η συζήτηση για τα πνευματικά δικαιώματα των έργων της τεχνητής νοημοσύνης, αν και πολύ σοβαρή, αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Τώρα έχουμε άλλα, ακόμα πιο σκοτεινά ζητήματα να μας απασχολούν
Μαζί Β. PEOPLE, ΝΕW YORK TIMES και ΕΞΟΔΟΣ Τ. 11.
