Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΑΡΜΠΗ
Έρηµη χώρα ★★★½
ΔΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Αχµάντ Μπαχραµί
Ερμηνείες: Τουράζ Αλβάντ, Αλι Μπαγκερί, Μαζίντ Φαρχάνγκ
Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Ιρανό κινηματογραφιστή Αχμάντ Μπαχραμί, ο οποίος απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο τμήμα «Ορίζοντες» του Φεστιβάλ Βενετίας με ένα λιτό και συνάμα εύστοχο φιλμ, γυρισμένο σε υποδειγματικό ασπρόμαυρο. Κάπου στην ερημιά, σε ένα παραδοσιακό εργοστάσιο παραγωγής τούβλων, μια ομάδα ανθρώπων, άνδρες, γυναίκες και παιδιά δουλεύουν για ένα αφεντικό που τους έχει για καιρό απλήρωτους. Ενδιάμεσος κρίκος ο επιστάτης Λοτφολά, ένας 40άρης άνδρας, ο οποίος έχει ζήσει όλη του τη ζωή στο εργοστάσιο· όταν θα αντιληφθεί πως ο ιδιοκτήτης σκοπεύει να αφήσει τους πάντες στον δρόμο, θα κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει τη γυναίκα με την οποία είναι ερωτευμένος. Ο Μπαχραμί χρησιμοποιεί μια ενδιαφέρουσα αφηγηματική τεχνική, με το σενάριό του να ξετυλίγεται σαν κυκλικός λαβύρινθος που περνά ξανά και ξανά από τα ίδια σημεία, λίγο παραέξω σε κάθε περιστροφή. Αυτό συμβαίνει καθώς παρακολουθούμε παραλλαγές της ίδιας σκηνής: μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον εργοστασιάρχη, μερικά παράπονα, κάποιες κούφιες υποσχέσεις, ένα οικογενειακό γεύμα –συν χίλιοι τρόποι να πιει κανείς τσάι– και τελικά η τρομερή ανακοίνωση του αφεντικού. Ο μόνος που γνωρίζει και τις δύο παράλληλες πραγματικότητες είναι ο Λοτφολά, ο οποίος, διπλά προδομένος, θα οδηγηθεί στη δική του προσωπική διέξοδο.
Αλληγορία για την κοινωνική πραγματικότητα του σύγχρονου Ιράν, εν πολλοίς και του κόσμου, αλλά και περίτεχνο τραγικό αφήγημα που μπορεί να σταθεί και αυτοτελώς, το φιλμ του Μπαχραμί αποτελεί σίγουρα ένα μικρό διαμαντάκι για το παρόν και σπουδαία υπόσχεση για το μέλλον.
Γάζα, αγάπη µου ★★★
ΔΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Ταρζάν και Αραµπ Νάσερ
Ερμηνείες: Σαλίµ Ντου, Ιάµ Αµπάς, Τζορτζ Ισκαντάρ
Η επίσημη πρόταση της Παλαιστίνης για τα Οσκαρ είναι ένα τρυφερό φιλμ, βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία που συνέβη στη Γάζα το 2014. Ο Ισσα, ένας 65χρονος ανύπαντρος ψαράς, ερωτεύεται τη Σιχάμ, μια χήρα γυναίκα που δουλεύει σαν ράφτρα στην αγορά με την κόρη της. Καθώς όμως ψάχνει τρόπο να την προσεγγίσει, του συμβαίνει κάτι θαυμαστό: ένα βράδυ τα δίχτυα του φέρνουν στην επιφάνεια ένα χάλκινο αρχαιοελληνικό άγαλμα του Απόλλωνα. Πλέον θα έχει μπλεξίματα και με την αστυνομία, αν και το δικό του μυαλό παραμένει στην αγαπημένη του. Το γλυκόπικρο φιλμ των αδελφών Νάσερ μας στέλνει στη σύγχρονη Γάζα, μια από τις πιο πολύπαθες πόλεις του πλανήτη, εκεί όπου τις ισραηλινές ρουκέτες διαδέχονται οι τακτικές διακοπές ρεύματος, οι ελλείψεις αγαθών και η φτώχεια. Πολλοί νέοι άνθρωποι σκέφτονται τη μετανάστευση, ενώ όλοι τους ζουν σε ένα καθεστώς μόνιμης αβεβαιότητας και φόβου. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ανθίζει μια απροσδόκητη, συνεσταλμένη αγάπη, ανάμεσα σε δύο ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, οι οποίοι ωστόσο δεν είναι ακόμα έτοιμοι να τα παρατήσουν. Το λυτρωτικό ξέσπασμα του φινάλε μοιάζει με υπόσχεση μιας άλλης, καλύτερης ζωής.
Latin Noir ★★★
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2021)
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Αποστολίδης
Εμφανίζονται: Λεονάρντο Παδούρα, Λουίς Σεπούλβεδα, Κλαούντια Πινέιρο
Ο σκηνοθέτης και συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Ανδρέας Αποστολίδης πραγματοποιεί ένα μεγάλο ταξίδι στη Λατινική Αμερική προκειμένου να δει από κοντά τους τόπους και τους ανθρώπους που ενέπνευσαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα λογοτεχνικά είδη των τελευταίων δεκαετιών: το λάτιν νουάρ. Στο ντοκιμαντέρ μιας ώρας ταξιδεύουμε από το Μεξικό και την Κούβα έως τη Χιλή, το Περού και την Αργεντινή συναντώντας συγγραφείς όπως ο Λεονάρντο Παδούρα, ο πρόσφατα εκλιπών Λουίς Σεπούλβεδα και ο εκπρόσωπος της νέας γενιάς Σαντιάγο Ρονκαλιόλο. Ολοι τους μιλούν τόσο για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είδους όσο και για τα προσωπικά τους βιώματα, τα οποία διοχέτευσαν στους ήρωές τους. Κοινή συνισταμένη, η βαθιά κοινωνική παρατήρηση και η χέρι χέρι σχέση με την ταραχώδη ιστορία της Λατινικής Αμερικής: εμφύλιοι πόλεμοι, επαναστάσεις, πραξικοπήματα και οικονομικές κρίσεις καθρεφτίζονται –και με έναν τρόπο ξορκίζονται– μέσα σε σημαντικά λογοτεχνικά έργα, μια γεύση των οποίων παίρνει και ο θεατής του ντοκιμαντέρ.
Σκηνές από ένα γάµο ★★★★
ΔΡΑΜΑ (1973)
Σκηνοθεσία: Ινγκµαρ Μπέργκµαν
Ερμηνείες: Λιβ Ούλµαν, Ερλαντ Γιόζεφσον, Μπίµπι Αντερσον
Μία από τις πιο δημοφιλείς ταινίες του Ινγκμαρ Μπέργκμαν –σχεδιασμένη αρχικά ως τηλεοπτική μίνι σειρά– προβάλλεται σε ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια. Ο μεγάλος Σουηδός κινηματογραφιστής ανατέμνει εδώ τη ζωή των ζευγαριών, φέρνοντας ένα φαινομενικά τέλειο παράδειγμα: Ο Γιόχαν και η Μαριάν είναι όμορφοι, ευκατάστατοι, επιτυχημένοι επαγγελματίες και αγαπιούνται πολύ μεταξύ τους. Ο γάμος τους μοιάζει τέλειος, κι όμως η αμφιβολία μπαίνει ανάμεσά τους έπειτα από την επίσκεψη ενός φιλικού ζευγαριού που βρίσκεται κοντά στον χωρισμό. Πλέον και η δική τους σχέση θα μπει σε ένα καθοδικό σπιράλ, καθώς ψέματα και κρυφές επιθυμίες θα έρθουν στην επιφάνεια. Ο Μπέργκμαν βάζει ίσες δόσεις θεατρικότητας και σεναριακής ιδιοφυΐας, σε ένα μείγμα που ξεγυμνώνει τις ψυχές των ηρώων του, ενώ παράλληλα στέκεται σαν καθρέφτης απέναντι από τον θεατή. Φυσικά, μεγάλο ρόλο στην επιτυχία παίζουν και οι σπουδαίες ερμηνείες της Λιβ Ούλμαν και του Ερλαντ Γιόζεφσον.
Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών
ΘΡΙΛΕΡ (2021)
Σκηνοθεσία: Γκιγιέρµο ντελ Τόρο
Ερμηνείες: Μπράντλεϊ Κούπερ, Κέιτ Μπλάνσετ, Τόνι Κολέτ
Ο μάστορας του παραμυθικού θρίλερ, Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, επιστρέφει με ένα παρόμοιου ύφους φιλμ. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1940, όπου ο χαρισματικός και φιλόδοξος Στάντον (Μπράντλεϊ Κούπερ) γίνεται μέλος ενός περιοδεύοντος θιάσου, κερδίζοντας την εύνοια ενός μέντιουμ και του συζύγου της. Σύντομα θα χρησιμοποιήσει τις νέες γνώσεις του για να εξαπατήσει την πλούσια ελίτ της εποχής και συγκεκριμένα ένα μεγιστάνα· τον τελευταίο θα τον βάλει στόχο με τη βοήθεια μιας μυστηριώδους ψυχιάτρου (Κέιτ Μπλάνσετ), που μπορεί ωστόσο να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη.
