ΠΗΓΗ: Ανακοινώσεις
«Το ΑΚΕΛ μετά τις Προεδρικές Εκλογές ως η ισχυρή δύναμη της αντιπολίτευσης θα συνεχίσει να αγωνίζεται για τα βασικά διακυβεύματα που δεν έληξαν επειδή τέλειωσαν οι εκλογές. Τα προβλήματα και τα αδιέξοδα συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τη χώρα μας και επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων και προνομιούχων» ανέφερε σε ομιλία του στην εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του ΑΚΕΛ Βρετανίας ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος Στέφανος Στεφάνου.
Αυτούσια η ομιλία του Γ.Γ του ΑΚΕΛ
Η αποψινή εκδήλωση μάς γεμίζει όλους με ιδιαίτερη συγκίνηση αλλά και δέος. Τιμούμε τα 50 χρόνια του ΑΚΕΛ Βρετανίας. Πενήντα χρόνια οργανωμένης παρουσίας και δράσης του ΑΚΕΛ στη Βρετανία. Πενήντα χρόνια αγώνων και προσφοράς για την Κύπρο και τον λαό μας, για την κυπριακή παροικία, τη συνοχή, την παρουσία, τα δικαιώματα και την οργανωμένη της παρέμβαση εδώ στη Βρετανία.
Το ΑΚΕΛ Βρετανίας θεμελιώθηκε πάνω στην πλούσια ιστορία που έγραψαν οι πρώτες ομάδες των Κύπριων κομμουνιστών οι οποίοι στις αρχές του περασμένου αιώνα είχαν μεταναστεύσει αναζητώντας καλύτερη τύχη και ζωή στη Βρετανία.
Από το μακρινό 1930 οι Κύπριοι άρχισαν να μεταναστεύουν στη Βρετανία εξαιτίας της μεγάλης φτώχειας, της πολιτικής, κοινωνικής και ταξικής καταπίεσης, της έλλειψης προοπτικής, ακόμα κι αυτής της ελπίδας για κάτι καλύτερο στην Κύπρο. Φυσιολογικά η Βρετανία αποτέλεσε δημοφιλή τόπο μετανάστευσης για τους Κυπρίους αφού η Κύπρος ήταν βρετανική αποικία.
Οι Κύπριοι μετανάστες φτάνοντας εδώ στη Βρετανία είχαν να αντιμετωπίσουν τεράστιες δυσκολίες και προβλήματα. Μπορεί η Βρετανία την τότε εποχή να ήταν η μεγαλύτερη αποκιοκρατική δύναμη στον κόσμο διαθέτοντας απίστευτο πλούτο που τον έκλεβαν οι Βρετανοί αποικιοκράτες από τις αποικίες. Ο πλούτος όμως αυτός πήγαινε στην ολιγαρχία, την αριστοκρατία και το οικονομικό κατεστημένο της χώρας, αλλά η εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα ταλανίζονταν από μεγάλη τη φτώχεια και ανέχεια και ήταν αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης. Μαζί τους και οι μετανάστες διπλά θύματα εκμετάλλευσης και διακρίσεων, ξένοι σε μια χώρα χωρίς να ξέρουν την γλώσσα της, χωρίς να ξέρουν πού να πάνε, τι να κάνουν. Είναι πικρή αλήθεια ότι φτάνοντας στη Βρετανία οι Κύπριοι μετανάστες είχαν ν’ αντιμετωπίσουν τον ρατσισμό, την κοινωνική περιθωριοποίηση, την απόρριψη, την έχθρα και την καχυποψία.
Οι πρώτες ομάδες Κυπρίων κουμουνιστών βρήκαν στήριξη στο Κομμουνιστικό Κόμμα Μεγάλης Βρετανίας. Όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, η συμμετοχή των πρώτων Κυπρίων Κομμουνιστών στο Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας λειτούργησε ως ένα μεγάλο σχολείο για τη ζωή στη Βρετανία και για τον οργανωμένο αγώνα υπέρ των εργαζομένων στη χώρα.
Με τη βοήθεια του αδελφού κόμματος στη Βρετανία, οι Κύπριοι κουμουνιστές άρχισαν να οργανώνουν τη ζωή τους, αλλά και την πολιτική και κοινωνική δράση τους. Πρώτα απ’ όλα έστησαν μια εφημερίδα, το «Βήμα», για να διαμορφώσουν γύρω από αυτή μια οργανωτική δομή και να διαφωτίσουν για τα οράματά τους, τους στόχους και τη δράση τους.
Τα γραφεία του «Βήματος» γέμιζαν καθημερινά από μετανάστες που έφταναν από την Κύπρο και έβρισκαν εκεί βοήθεια, στήριξη και αλληλεγγύη. Ο φτωχόκοσμος αλλά και οι διωκόμενοι για τα πολιτικά τους φρονήματα έφευγαν από την Κύπρο και έβρισκαν στη Βρετανία μια άλλη, μικρή Κύπρο που τους βοηθούσε να ορθοποδήσουν, να χτίσουν ξανά τη ζωή τους. Η προσφορά των οργανωμένων απόδημων Κυπρίων προς τους συμπατριώτες τους υπήρξε ανεκτίμητη. Η εφημερίδα «Βήμα» υπήρξε το εφαλτήριο για την ανάπτυξη της δημιουργικής δράσης των Κυπρίων κομμουνιστών που στήριζε πρακτικά αλλά και ουσιαστικά τους μετανάστες από την Κύπρο. Οι Κύπριοι κουμουνιστές εκτός από την εφημερίδα προχώρησαν και στην ίδρυση σχολείου, την Ελληνική Σχολή Λονδίνου, καθώς και Λέσχη Νεολαίας. Μέσα από αυτές τις δομές οι απόδημοι Κύπριοι απέκτησαν δυνατή και αποτελεσματική φωνή για τα δικαιώματά τους, αλλά και για τα δίκαια της ιδιαίτερης τους πατρίδα. Αυτές οι δομές βοήθησαν στην αποκατάσταση και διατήρηση σχέσης μεταξύ των Κυπρίων που βρέθηκαν από τη μικρή σε έκταση και πληθυσμό Κύπρο στη Βρετανία των εκατομμυρίων και το πολύβουο Λονδίνο.
Η δράση τότε των Κυπρίων κουμουνιστών αποτέλεσε την προέκταση της δημιουργικής δράσης που ανέπτυσσε σε εποχές φτώχειας και εξαθλίωσης το ΑΚΕΛ κάτω στην Κύπρο. Με αυτή του τη δράση το νεοϊδρυθέν ΑΚΕΛ πολύ νωρίς άρχισε να ανοίγει πρωτόγνωρους ορίζοντες για ένα μεγάλο μέρος της κυπριακής κοινωνίας. Από την Αμμόχωστο όπου δήμαρχοι του ΑΚΕΛ όπως ο Αδάμ Αδάμαντος και ο Ανδρέας Πούγιουρος πρωτοπόρησαν και καινοτόμησαν φτιάχνοντας σχολεία, γήπεδα και εργατικές πολυκατοικίες μέχρι το πολυσχιδές έργο επί εποχής δημαρχίας του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Πλουτή Σέρβα και του Κώστα Παρτασίδη στη Λεμεσό, το ΑΚΕΛ έδινε διέξοδο και δημιουργούσε ευκαιρίες στον απλό, φτωχό κόσμο να μορφωθεί, να αθληθεί, να γνωρίσει το θέατρο, τις τέχνες και τον πολιτισμό. Αυτές τις ευκαιρίες δεν τις παρείχαν ούτε οι αποκιοκρατικές αρχές αλλ’ ούτε και η πλουτοκρατία που δεν έδειχναν κανένα ενδιαφέρον για τους φτωχούς. Ταυτόχρονα, το ΑΚΕΛ και η Αριστερά έφτιαξαν τους μορφωτικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους που άνοιξαν μεγάλους ορίζοντες για τους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Αυτό είναι το ΑΚΕΛ. Μια πολιτική δύναμη που σε ολόκληρη την ιστορική του πορεία κτίζει για τον τόπο και τον λαό..
Μια πολιτική δύναμη που με θετικό και δημιουργικό τρόπο απαντά στις ανάγκες της εποχής, στις προσδοκίες του λαού. Μια δύναμη που πρωταγωνιστεί με την πολιτική της στα κοινωνικά αιτήματα, ανοίγοντας δρόμους για τον τόπο και την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τη νέα γενιά.
Μέσα στην καρδιά της Βρετανίας η κυπριακή Αριστερά διεξήγαγε ένα πολύμορφο και πολυεπίπεδο αγώνα για στήριξη της προσπάθειας των Κυπρίων να αποτινάξουν την αποικιοκρατία. Να μου επιτρέψετε να σταθώ ιδιαίτερα σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, κυρίως γιατί οφείλουμε αυτές τις αναφορές στον εαυτό μας μα και στη νεότερη γενιά που πρέπει να μαθαίνει και να θυμάται την Ιστορία. Παραμονές της εκτέλεσης των ηρώων της ΕΟΚΑ Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου οι κυπριακές κομμουνιστικές ομάδες γέμισαν την κυπριακή παροικία στη Βρετανία με φυλλάδια καλώντας όλους τους Κυπρίους στην πικετοφορία διαμαρτυρίας που οργάνωναν ενάντια στην εκτέλεση. Η απαλλαγή της Κύπρου από την αποικιοκρατία ήταν στην καρδιά της δράσης των Κυπρίων κομμουνιστών στο Λονδίνο και αυτό προστίθεται στα πολλά παραδείγματα που καταρρίπτουν κάθε αυθαίρετη και κακόβουλη κατηγορία εναντίον του ΑΚΕΛ για την περίοδο εκείνη.
Το ΑΚΕΛ Βρετανίας ιδρύθηκε το 1972 έπειτα από απόφαση της ηγεσίας του Κόμματος στην Κύπρο. Την απόφαση μετέφερε ο τότε Γενικός Γραμματέας Εζεκίας Παπαϊωάννου, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά την παροικία μια και έζησε πολλά χρόνια εδώ. Αυτό και μόνο το γεγονός υπογραμμίζει τη σημασία που προσέδιδε η τότε ηγεσία του Κόμματος στην οργάνωση του Κόμματος στη Βρετανία στην οποία βρισκόταν -και βρίσκεται ακόμα- μια πολύ μεγάλη κυπριακή παροικία.
Η ίδρυση του ΑΚΕΛ αναβάθμισε τη δράση και την παρέμβαση του Κόμματος στη Βρετανία και ανάμεσα στην παροικία. Σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο στην Κύπρο, με τις αντικυπριακές ΝΑΤΟϊκές συνομωσίες να εντείνονται, το ΑΚΕΛ αναπτύσσει έντονη πολιτική για την Κύπρο. Είναι αυτή την περίοδο που το ΑΚΕΛ θεσμοθετεί επαφές με πολιτικούς παράγοντες του βρετανικού κοινοβουλίου οι οποίοι στήριζαν τα δίκαια αιτήματα του κυπριακού λαού.
Παράλληλα με αυτή τη δράση, το ΑΚΕΛ εδώ στη Βρετανία καταγγέλλει και αποκαλύπτει τη φιλοχουντική προπαγάνδα η οποία άπλωνε τα πλοκάμια της στην παροικία μέσω διάφορων κύκλων κυρίως μέσα από τους κόλπους της Εκκλησίας. Είναι η περίοδος που στην Κύπρο είχε επιχειρηθεί η καθαίρεση του Μακαρίου με το εκκλησιαστικό πραξικόπημα που εκδήλωσαν τρεις μητροπολίτες. Αυτή η κατάσταση είχε τις επιπτώσεις της και τις προεκτάσεις στην εδώ παροικία.
Το προδοτικό πραξικόπημα και η βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο κινητοποίησε στο μέγιστο βαθμό την Κυπριακή Παροικία της Βρετανίας. Με πρωταγωνιστή το ΑΚΕΛ η κυπριακή παροικία μάζεψε και απέστειλε στην Κύπρο τεράστιο όγκο ανθρωπιστικής βοήθειας. Την ίδια στιγμή ένα νέο κύμα μετανάστευσης Κυπρίων ξεκινούσε προς την Αγγλία.
Ως το μόνο κυπριακό Κόμμα στην παροικία τότε, το ΑΚΕΛ μπήκε αποφασιστικά μπροστά διαφωτίζοντας για το Κυπριακό πρόβλημα. Οργάνωσε και πρωταγωνίστησε στις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες για το Κυπριακό πρόβλημα, προβαίνοντας σε διαβήματα στα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Βρετανία. Η Trafalgar Square συγκλονιζόταν από τις χιλιάδες Κυπρίων που διεκδικούσαν τη δικαίωση της πατρίδας μας παρελαύνοντας στην καρδιά του Λονδίνου με το ΑΚΕΛ να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή. Το ίδιο αποφασιστικά το Κόμμα πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της Εθνικής Κυπριακής Ομοσπονδίας που ανέλαβε το έργο της διαφώτισης και της διεθνοποίησης του Κυπριακού προβλήματος.
Όλα αυτά τα χρόνια το ΑΚΕΛ Μεγάλης Βρετανίας αγκαλιάζει και στηρίζει τους Κυπρίους της παροικίας. Ασχολείται με τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα κρατώντας ζωντανή την κυπριακή συνείδηση καθώς και τις σχέσεις με την Κύπρο. Το ΑΚΕΛ έγινε ο φορέας του κοινού αγώνα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για την σωτηρία της Κύπρου, την απελευθέρωση και την επανένωσή της. Στο ΑΚΕΛ Βρετανίας άλλωστε βρήκαν προστασία και στήριξη πολλοί Τουρκοκύπριοι που έφτασαν στη χώρα είτε σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, είτε κυνηγημένοι από την τουρκική ΤΜΤ και από το σοβινιστικό κατεστημένο της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Είναι γνωστό ότι η τουρκοκυπριακή ακροδεξιά -στο πρότυπο της ελληνοκυπριακής ακροδεξιάς- δολοφονούσαν, απειλούσαν και τρομοκρατούσαν αριστερούς και προοδευτικούς Τουρκοκύπριους που επιδίωκαν τη συνεργασία με τους Ελληνοκύπριους.
Οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι ακροδεξιοί ναι μεν μισούνται θανάσιμα μεταξύ τους αλλά ιστορικά ακολούθησαν την ίδια ακριβώς τρομοκρατική δράση σε βάρος των ομοεθνών τους. Σ’ αυτό η ΤΜΤ συναντήθηκε απόλυτα με τους μασκοφόρους του Γρίβα και αργότερα με την ΕΟΚΑ Β’ του Γρίβα δολοφονώντας και κακοποιώντας αριστερούς και προοδευτικούς ανθρώπους στην τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Αν και χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα, το ΑΚΕΛ Βρετανίας πάντοτε δήλωνε το παρόν του στις πολιτικές και εκλογικές μάχες που δίνονται στην Κύπρο. Το ισχυρό ποσοστό το οποίο πέτυχε ο Ανδρέας Μαυρογιάννης στις πρόσφατες Προεδρικές Εκλογές φέρει αναμφίβολα τη σφραγίδα της δουλειάς που έκανε και το Παράρτημα του Κόμματος στη Βρετανία.
Στις πρόσφατες εκλογές δώσαμε μια πολύ μεγάλη πολιτική μάχη για να φέρουμε την προοδευτική αλλαγή στον τόπο μας. Μια μάχη σε πολλά επίπεδα. Παρόλο που δεν καταφέραμε να εκλέξουμε τον Ανδρέα Μαυρογιάννη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, δικαιούμαστε να είμαστε περήφανοι γιατί δώσαμε μια μάχη με όλες μας τις δυνάμεις και ένα μεγάλο μέρος της κυπριακής κοινωνίας αγκάλιασε την πρότασή μας για προοδευτική αλλαγή.
Το ΑΚΕΛ μετά τις Προεδρικές Εκλογές ως η ισχυρή δύναμη της αντιπολίτευσης θα συνεχίσει να αγωνίζεται για τα βασικά διακυβεύματα που δεν έληξαν επειδή τέλειωσαν οι εκλογές. Τα προβλήματα και τα αδιέξοδα συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τη χώρα μας και επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων και προνομιούχων. Πρωτίστως πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί η ντε φάκτο διαίρεση της πατρίδας μας η οποία συντηρείται από την παράνομη παρουσία δεκάδων χιλιάδων τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Βρισκόμαστε στο παρά πέντε της οριστικής διχοτόμησης και πρέπει να δράσουμε αμέσως, με σχεδιασμό και ανάληψη στοχευμένων πρωτοβουλιών προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει πρώτιστα ν’ αντιμετωπίσει το έλλειμα αξιοπιστίας που του άφησε κληρονομιά ο προηγούμενος Πρόεδρος. Ο κ. Χριστοδουλίδης θα πρέπει να πείσει τον διεθνή παράγοντα ότι έχει γνήσια πολιτική βούληση για λύση του Κυπριακού προβλήματος. Αυτό επιβάλλεται να γίνει έτσι ώστε να πεισθεί ο Γ.Γ. του ΟΗΕ να αναλάβει μια νέα πρωτοβουλία για το Κυπριακό.
Εμείς δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το περιεχόμενο των σκέψεων που κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για το Κυπριακό, ειδικότερα σε σχέση με την ενεργότερη εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαδικασία. Γι’ αυτό και ζητήσαμε σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου για να ενημερωθούμε αλλά και για να καταθέσουμε τις απόψεις μας.
Ενόψει αυτής της Συνεδρίας, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε τα εξής:
Πρώτον, το Κυπριακό πρέπει να λυθεί στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και στη βάση των Ψηφισμάτων του Διεθνούς Οργανισμού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σαφώς και έχει ρόλο να διαδραματίσει, γι’ αυτό εξάλλου τα τελευταία χρόνια ήταν παρούσα σε πολύ ψηλό επίπεδο στα διάφορα σημαντικά ορόσημα των διαπραγματεύσεων. Ήταν παρούσα στο Μον Πελεράν, στη Γενεύη και στο Κραν Μοντανά. Συνεπώς, η παρουσία και η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι κάτι καινούριο.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ του 2021 αυτός ο ρόλος περιορίζεται σε ρόλο παρατηρητή προς υποστήριξη των διαπραγματεύσεων που γίνονται στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Επομένως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί ούτε και θέλει να υποκαταστήσει τον ρόλο των Ηνωμένων Εθνών. Δεν υπαινίσσομαι ότι ο Πρόεδρος επιδιώκει κάτι τέτοιο. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσει τι επιπλέον σκέφτεται για τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθεια λύσης του Κυπριακού πέραν από αυτόν που ήδη διαδραματίζει.
Δεύτερον, εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι άλλος τρόπος και άλλος δρόμος για λύση του κυπριακού δεν υπάρχει πέραν από τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων από εκεί που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά το 2017 στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες και διαφυλάσσοντας το διαπραγματευτικό κεκτημένο που έχει δημιουργηθεί έπειτα από πολύχρονες προσπάθειες και συνομιλίες.
Η συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν διασφαλίζει ότι η λύση θα είναι στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως την περιγράφουν τα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Διαφυλάσσοντας το διαπραγματευτικό κεκτημένο δεν θα ανοίξουν κρίσιμα και ευαίσθητα ζητήματα τα οποία έχουν συμφωνηθεί ανάμεσα στις δύο πλευρές. Αυτό είναι εξαιρετικής σημασίας γιατί αν επιτρέψουμε να ανοίξουν τέτοια ζητήματα είναι πολύ αμφίβολο -για να μην πω είναι σίγουρο- ότι με τέτοια Τουρκία και με τέτοια τουρκοκυπριακή ηγεσία που έχουμε απέναντί μας, αυτά τα ζητήματα δεν θα κλείσουν ποτέ.
Επομένως ο ΠτΔ καλείται να διευκρινίσει και να τοποθετηθεί επ’ αυτού του κρίσιμου ζητήματος: πώς σκέφτεται να πετύχει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων; Συμφωνεί με αυτό που έλεγαν ο Γ.Γ. και το Συμβούλιο Ασφαλείας επί τέσσερα συναπτά έτη για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από εκεί που διακόπηκαν, ή θα αναζητήσει κάτι άλλο; Ήρθε η ώρα των συγκεκριμένων απαντήσεων και όχι των γενικόλογων τοποθετήσεων. Οι εκλογές τέλειωσαν και πλέον πρέπει να γίνει διαχείριση των ζητημάτων επί του εδάφους.
Εμείς θα θέσουμε αυτά τα θέματα στο Εθνικό Συμβούλιο και θ’ αναμένουμε τις απαντήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και όπως πάντα, το ΑΚΕΛ θα συμμετέχει στη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου με ξεκάθαρες θέσεις και τοποθετήσεις.
Το βέβαιο είναι ένα: αν μας μείνει η διχοτόμηση η Κύπρος θα κάθεται πάνω σε μια ωρολογιακή βόμβα. Είναι γι’ αυτό που το ΑΚΕΛ ποτέ δεν συμβιβάστηκε και δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με τη διχοτόμηση. Δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστεί με λύση συνομοσπονδίας ή λύση δυο κρατών. Ποτέ δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με τη βολική για κάποιους προσωρινότητα που ζούμε από το 1974. Η ντε φάκτο κατάσταση με το πέρασμα του χρόνου διολισθαίνει από το κακό στο χειρότερο. Για το ΑΚΕΛ η λύση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας είναι ο μόνος δρόμος για την απελευθέρωση και την επανένωση του τόπου μας.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Η ανάγκη για την προοδευτική αλλαγή στη χώρα μας συνεχίζει να υφίσταται. Συνεχίζει να υπάρχει η ανάγκη η προοδευτική σκέψη να κατισχύσει πάνω στον συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση. Επιβάλλεται ο ορθολογισμός να κυριαρχήσει πάνω στον λαϊκισμό και τα φοβικά σύνδρομα. Είναι ανάγκη το πολιτικό ήθος να επικρατήσει ενάντια στον αμοραλισμό. Ο άδολος πατριωτισμός να βάλει στο περιθώριο τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, όπως και η αλληλεγγύη να αντιμετωπίσει αποφασιστικά τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Είναι ανάγκη η κοινωνική ευαισθησία, η διαφάνεια και η λογοδοσία να αντικαταστήσουν την ασυδοσία, την απληστία, την αδιαφάνεια και τον αυταρχισμό. Συνεχίζει ν’ αποτελεί προτεραιότητα η εντιμότητα και η ειλικρίνεια να στριμώξουν στη γωνιά τη διαφθορά, την αναλγησία και την απληστία.
Η πολιτική δύναμη που μπορεί να συνεχίσει να στέκεται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα είναι το ΑΚΕΛ κινητοποιώντας την Αριστερά αλλά και ολόκληρο τον προοδευτικό πόλο της κοινωνίας. Είναι σημαντικό ότι σε αυτές τις εκλογές συναντηθήκαμε ξανά με ένα κομμάτι του κόσμου μας που προηγουμένως είχε αποστασιοποιηθεί. Είναι σημαντικό ότι συναντηθήκαμε με προοδευτικούς ανθρώπους που συντάχθηκαν μαζί μας στη βάση πολιτικών αρχών και μιας συγκεκριμένης πολιτικής ατζέντας. Το στοίχημα που μπαίνει τώρα μπροστά μας είναι να βγούμε μπροστά για να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο πλειοψηφικό προοδευτικό πόλο με τον ΑΚΕΛ να αποτελεί τον βασικό άξονα αυτού του πόλου.
Για να γίνει τούτο βρισκόμαστε ήδη στη διαδικασία προετοιμασίας ενός σχεδίου δράσης με επίκεντρο μια προοδευτική πολιτική ατζέντα με συγκεκριμένους στόχους προς όφελος της Κύπρου και της κοινωνίας μας. Ταυτόχρονα, προετοιμαζόμαστε για ένα δομημένο δημοκρατικό διάλογο με τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος για τις αλλαγές που θα γίνουν στο Κόμμα έτσι που, χωρίς να αλλάζει το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του, να μπορεί πιο αποτελεσματικά και γρήγορα να παρεμβαίνει στα πράγματα του τόπου. Έχουμε μπροστά μας την πραγματοποίηση του Καταστατικού Συνεδρίου το ερχόμενο φθινόπωρο στο οποίο θα συζητήσουμε πρώτο, την οργανωτική ανασυγκρότηση που σχετίζεται με τη δομή, τις μορφές δουλειάς και τις διαδικασίες του Κόμματος. Και δεύτερον, θα συζητήσουμε την οργανωτική και αμφίδρομη πολιτική σχέση του Κόμματος με κοινωνικούς φορείς, κινήματα, κινήσεις και προσωπικότητες με τις οποίες το ΑΚΕΛ μοιράζεται τις ίδιες ευαισθησίες, στόχους και πολιτικές ατζέντες σε γενικότερα και ειδικότερα θέματα.
Φίλες και φίλοι,
Η Κύπρος χρειάζεται ένα ΑΚΕΛ ισχυρό, συνεπές, μάχιμο και μαζικό, με ανοιχτές πόρτες σε κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό άνθρωπο, με ανοιχτό μυαλό, που να μπορεί να εντοπίζει τις ανάγκες της προόδου και να τις μετουσιώνει σε πολιτική πρόταση η οποία θα ανεβάζει την Κύπρο μας πιο ψηλά.
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που μπαίνει μπροστά μας την επομένη των Προεδρικών Εκλογών. Θα κερδίσουμε αυτό το στοίχημα με σκληρή δουλειά, με συνέπεια στους στόχους μας και με το βλέμμα στο μέλλον.
Εύχομαι τα πενήντα χρόνια της πλούσιας και πολύτιμης προσφοράς του ΑΚΕΛ στη Βρετανία να καταγραφούν στην Ιστορία ως η αρχή. Η αρχή μιας Ιστορίας που ενώνεται με την σχεδόν εκατοντάχρονη πορεία του ΚΚΚ-ΑΚΕΛ. Ιστορία γεννημένη στους δρόμους, στις γειτονιές, στις δουλειές, στα πανεπιστήμια ζυμωμένη στις μεγάλες στιγμές της κυπριακής Ιστορίας με τη μαγιά του αύριο. Για μια Κύπρο της προόδου, της ευημερίας και της Ειρήνης.
Καλές επιτυχίες σε όλους τους αγώνες που έρχονται.
