Τις πταίει για την κρίση στον ΔΗΣΥ

Όταν την περασμένη Κυριακή ο «Πολίτης» έβαζε στο κάδρο των προεδρικών εκλογών την Αννίτα Δημητρίου, ως την επιλογή που αφενός θα κερδίσει τον Νίκο Χριστοδουλίδη και αφετέρου θα επανασυγκολλήσει τον ΔΗΣΥ που βρίσκεται προ της διάσπασης, η ψυχραιμία στο επιτελείο του Αβέρωφ Νεοφύτου που το τελευταίο δεκαήμερο κρεμόταν ήδη από μία λεπτή κλωστή, είχε πλέον χαθεί. Η δημόσια ρήξη με τον Νίκο Αναστασιάδη φαινόταν από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ως σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων που αποκτούσε η υποψηφιότητα Νεοφύτου. Όχι μόνο γιατί καταδείκνυε πως ακόμα ένα συναγερμικό στέλεχος, μετά τον Νίκο Χριστοδουλίδη, μπορούσε με μεγαλύτερη ευκολία να συσπειρώσει το κόμμα από τον ίδιο τον ηγέτη του ΔΗΣΥ, αλλά κυρίως γιατί επανέφερε την ψιθυρολογία απόσυρσης στην πιο εύθραυστη για την προεκλογική του μάχη περίοδο. Πέραν της Αννίτας Δημητρίου και του Αβέρωφ Νεοφύτου που γνώριζαν από πριν τι επρόκειτο να δημοσιευθεί, ουδείς άλλος εντός του ΔΗΣΥ γνώριζε για τη σφήνα Αννίτας στον προεκλογικό. Έτσι, τα τηλέφωνα πήραν φωτιά μεταξύ βουλευτών, πρωτοκλασάτων στελεχών και κομματικών παραγόντων που διερωτούνταν αν ήλθε τελικά η ώρα για το plan b, όμως κανείς δεν είχε την απάντηση. Ήταν το δημοσίευμα ο προπομπός της απόφασης του Αβέρωφ Νεοφύτου να κάνει πίσω μετά και τη ρήξη με τον Νίκο Αναστασιάδη, ένα κόλπο του ιδίου για να στείλει μηνύματα προς τους δελφίνους ότι στο ενδεχόμενο που δεν «τρέξουν» να τον εκλέξουν, τότε μπαίνει νεότερο πρόσωπο στο κάδρο της διαδοχής ή ήταν απλώς μία κίνηση της εφημερίδας να βγάλει στο προσκήνιο μία συζήτηση που γίνεται εδώ και καιρό στα κομματικά πηγαδάκια;

Η απάντηση ήλθε την επόμενη μέρα, όταν πέρασε η πρώτη κρυάδα, από την Πινδάρου, η οποία απέρριψε κατηγορηματικά τα σενάρια απόσυρσης και υπογράμμισε πως η υποψηφιότητα Νεοφύτου μένει μέχρι τέλους. Η δε Αννίτα Δημητρίου, ενώ αρχικά δεν ήθελε να τοποθετηθεί, κατόπιν σχολίου που της ζητήθηκε από τον «Πολίτη», ευχαρίστησε το κοινό για την εμπιστοσύνη και υπογράμμισε πως «ανήκω πολιτικά στον χώρο του Δημοκρατικού Συναγερμού, ο οποίος δημοκρατικά και συλλογικά έχει πάρει την απόφασή του για τον υποψήφιο που υποστηρίζει, τον πρόεδρό του Αβέρωφ Νεοφύτου, την οποία σέβομαι και στηρίζω απόλυτα ως την ιδανικότερη επιλογή». Κάποιοι λοιπόν είδαν με ικανοποίηση τη δήλωσή της, άλλοι βεβαίως ανέμεναν πως παρά τις ευχαριστίες και τις ουρές θα ήταν κάθετη πως ο ΔΗΣΥ έχει ήδη πρόεδρο. Το ζήτημα βεβαίως δεν είναι η Αννίτα Δημητρίου, αλλά τι οδήγησε ώστε λίγους μόλις μήνες πριν από τις εκλογές δημοσιεύματα να εμφανίζουν άλλους ως υποψήφιους. Τι φταίει λοιπόν και ο ΔΗΣΥ βρίσκεται σε αυτή τη θέση; Είναι ο υποψήφιος που δεν τραβάει, είναι η «γοητεία» του Νίκου Χριστοδουλίδη, οι προσωπικές ατζέντες που δεν κρύβονται κάτω από το χαλί ή η αναπόφευκτη φθορά που υπέστη ένα κόμμα που κυβερνά μία δεκαετία;

Αβέρωφ εναντίον όλων

Η απάντηση για το πρόβλημα στον ΔΗΣΥ προφανώς και είναι πιο σύνθετη. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δέχεται προφανώς την πίεση της κυβερνητικής φθοράς. Όμως πέραν των όσων χειρισμών έγιναν στο κυβερνητικό στρατόπεδο, η αλήθεια είναι πως ο συναγερμικός πρόεδρος ουδέποτε κέρδισε τη βάση του κόμματος. Αρχικά τα συναγερμικά τζάκια έβλεπαν με καχυποψία τον εξ Αργάκας ορμώμενο Αβέρωφ, ενώ η ευρύτερη βάση της λαϊκής δεξιάς είχε την αίσθηση ότι ανέκαθεν εξυπηρετούσε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Και ο ίδιος βεβαίως δεν επιχείρησε να κερδίσει τη συναγερμική βάση. Είτε γιατί δεν είχε το επικοινωνιακό χάρισμα του προκατόχου του, είτε γιατί ήταν πολύ απασχολημένος με το κοινοβουλευτικό παιχνίδι κατά τη διάρκεια της κρίσης. Καθόλου τυχαία και η αναφορά του την περασμένη Κυριακή για την ταπεινή καταγωγή του και η προσπάθεια να ταυτιστεί με τη βάση του κόμματος.

Το μεγάλο του ρίσκο

Όλη αυτή η δυσαρέσκεια αποτυπωνόταν ανέκαθεν στις δημοσκοπήσεις, ενώ ο ίδιος αποκάλυψε στα εγκαίνια του επιτελείου του πως οι πρώτες δημοσκοπήσεις που του έφερναν τον έδειχναν να λαμβάνει το 6,5%. Εδώ βεβαίως το ερώτημα που εγείρεται είναι τι τον έκανε βέβαιο ότι μπορεί να κερδίσει την κούρσα, όταν οι αριθμοί ήταν εναντίον του και για ποιο λόγο συναίνεσε σε αυτό όλη η ηγεσία. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου φέρεται πως υποβάθμισε το –για κάποιους– θάρρος, ή –για άλλους–θράσος του Νίκου Χριστοδουλίδη να διεκδικήσει απέναντί του. Φαίνεται να εκτίμησε πως με την ίδια ευκολία που έκλεινε συμφωνίες με κόμματα στη Βουλή θα το έκανε και στην περίπτωση της δικής του υποψηφιότητας.

Περιθώριο Αναστασιάδη και η κρούση Καρογιάν

Μάλιστα, το πρώτο διάστημα η Πινδάρου διέρρεε πως είχε κάνει ήδη συμφωνία για το 2023 με τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Διαρροή που έπεισε και τον Λόφο. Εδώ ακριβώς εδράζεται και η δυσφορία του Προέδρου Αναστασιάδη. Στις προσπάθειες του τελευταίου για διακανονισμό μεταξύ Αβέρωφ - Χριστοδουλίδη, έλαβε υπόψη πως θα πρέπει να δώσει ένα χρονικό διάστημα στον πρόεδρο του ΔΗΣΥ να αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει τις εκλογές, έστω κι αν όλα φαινόταν να λειτουργούν εναντίον της υποψηφιότητάς του. Και ο ίδιος ο Αβέρωφ Νεοφύτου ζήτησε άλλωστε αυτή την ευκαιρία, την οποία, όπως λένε στελέχη, δικαιούτο ως πρόεδρος του κόμματος και υπογράμμισε ωστόσο πως δεν πρόκειται να «ρίξει το κόμμα στα βράχια». Μία δήλωση που θεωρήθηκε πως αν δει ότι δεν βγαίνει δεν θα το πάρει μέχρι τέλους. Μπροστά στους αριθμούς που δεν ανέβαιναν ωστόσο, υπήρξαν στελέχη του κόμματος και της κυβέρνησης που του έθεσαν ευσχήμως το ζήτημα απόσυρσης. Δεν ήταν καθόλου τυχαίες οι δημοσκοπήσεις που διέρρευσαν με άλλα πολιτικά πρόσωπα πέραν του Αβέρωφ Νεοφύτου στο τραπέζι το περασμένο καλοκαίρι. Κύκλοι από το Προεδρικό θεωρούσαν πως το καλύτερο σενάριο θα ήταν η συμπόρευση με τον Νίκο Χριστοδουλίδη μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα του Κέντρου που έδειχναν πρόθεση να τον στηρίξουν. Με αυτό τον τρόπο, ο Αβέρωφ Νεοφύτου μπορεί να μη γινόταν ο επόμενος Πρόεδρος, αλλά θα ήταν ο king maker των προεδρικών εκλογών. Αυτό του διαμήνυσε και ο Μάριος Καρογιάν σε προσωπική τους συνομιλία, όταν του έλεγε να καταλήξουν σ’ έναν άλλο υποψήφιο. Συζήτηση που όπως εκτιμάται στον ΔΗΣΥ ήταν με τη σύμφωνη γνώμη του Νίκου Αναστασιάδη και είχε ως ορόσημο τον Απρίλιο. Μάλιστα, εντός του καλοκαιριού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φέρεται να ζήτησε εμπιστευτικά να γίνει μία δημοσκόπηση για να διαπιστωθεί πού βρίσκεται η κατάσταση.

Όλα αυτά βεβαίως αποτελούν μνημόσυνο, αλλά εξηγούν τους λόγους που πλέον υπάρχει τόση ένταση στο συναγερμικό στρατόπεδο. Η υποψηφιότητα Αβέρωφ Νεοφύτου μένει μέχρι τέλους στο τραπέζι, αυτό επαναλήφθηκε και κατά τη συνάντηση στο Προεδρικό, ωστόσο η ψυχολογία και του ίδιου αλλά και του περίγυρου δεν είναι η καλύτερη. Όχι μόνο γιατί το κόμμα δεν συσπειρώνεται γύρω από την υποψηφιότητά του, αλλά γιατί παράλληλα έχει ξεκινήσει η συζήτηση στο περιθώριο για το ποια θα είναι η επόμενη μέρα του Συναγερμού στο ενδεχόμενο ήττας. Το πρώτο είναι ποια θα είναι η θέση του κόμματος και το δεύτερο ποιοι θα είναι οι πρωταγωνιστές. Αυτό το οποίο δεν πρέπει να παραγνωρίζεται είναι πως οι δημοσκοπήσεις έχουν πολλές φορές πέσει έξω, οι ανατροπές σε εκλογικές μάχες είναι ένα σύνηθες φαινόμενο και ο Αβέρωφ Νεοφύτου έχει αποδείξει μέχρι τώρα πως μπορεί να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις και να βγαίνει νικητής.

Η διαχείριση της επόμενης μέρας

Στο ενδεχόμενο όμως που χάσει ο υποψήφιος του κόμματος, τότε το ερώτημα είναι αν το κόμμα θα βρίσκεται στη θέση της αντιπολίτευσης ή θα συγκυβερνά με κάποιον τρόπο. Η επίσημη θέση είναι πως ο ΔΗΣΥ θ’ αποτελεί μία υπεύθυνη αντιπολίτευση με βουλευτές να εκτιμούν πως η απομάκρυνση από την εξουσία ενδεχομένως να βοηθήσει το κόμμα να λύσει τα πολλά προβλήματα που μαζεύτηκαν κάτω από το χαλί.

Υπάρχουν, ωστόσο, και οι κύκλοι που ανησυχούν πως η απομάκρυνση του ΔΗΣΥ από την εξουσία, σε συνδυασμό με το σενάριο εκλογής του Νίκου Χριστοδουλίδη, θα διασπάσει το κόμμα. Δεν είναι τυχαίο ότι στελέχη παραδέχονται στο παρασκήνιο πως το κόμμα είναι πλέον Κέντρο Εξυπηρέτησης, ένα ζήτημα συμφερόντων και πελατειακών σχέσεων που έθιξε και ο πρώην υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Αυτό ακριβώς φαίνεται να ανησυχεί το επιτελείο Αβέρωφ Νεοφύτου ότι κάποιοι ενδεχομένως να επιδιώξουν στρατηγική ψήφο εναντίον του Συναγερμικού Προέδρου. Να μείνει δηλαδή εκτός β΄ γύρου ο Αβέρωφ Νεοφύτου για να επανασυγκολληθεί το κόμμα και να μείνει κατ’ επέκταση με κάποιο τρόπο στην εξουσία.

Οι διαφορετικές ατζέντες

Η παραμονή στην εξουσία θα κρύψει την γκρίνια κάτω από το χαλί όπως έκανε τόσο καιρό. Θα κρατήσει και απασχολημένα πολλά στελέχη που θα μείνουν εκτός ρόλου με τη λήξη της θητείας του Νίκου Αναστασιάδη. Η επόμενη μέρα αποτελεί σύμφωνα με πολλά στελέχη το κύριο θέμα συζήτησης, με τον Αβέρωφ Νεοφύτου να το έχει ήδη αντιληφθεί και σύμφωνα με κάποιους να σκέφτεται ήδη και ο ίδιος τη διαχείρισή της. Η «Κ» είχε αποκαλύψει προ μηνών ότι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ μάζεψε τους εν δυνάμει δελφίνους και τους ξεκαθάρισε πως θα πρέπει να κοπεί η όποια συζήτηση για την επόμενη μέρα, διαμηνύοντας πως αν δεν εκλεγεί ο ίδιος θα παραμείνει πρόεδρος του ΔΗΣΥ και όποιος θέλει να διεκδικήσει, θα πρέπει να διεκδικήσει απέναντί του. Τα πρόσωπα βεβαίως που ενδιαφέρονται για την προεδρία έχουν καταγραφεί αρκετές φορές, όμως πέραν της Προεδρίας του ΔΗΣΥ προκύπτει και το ζήτημα των υπόλοιπων στελεχών και των τάσεων που θα σχηματιστούν. Ο Κωνσταντίνος Πετρίδης έχει ήδη στείλει το μήνυμα πως θα έχει άποψη στο ποια στάση θα πρέπει να τηρήσει ο ΔΗΣΥ, αν χάσει τις εκλογές. Το αν αυτό συνεπάγεται διεκδίκηση της Προεδρίας ή απλώς ενεργό εμπλοκή είναι ανοικτό. Σίγουρα δεν περνά πλέον απαρατήρητη η ψύχρα στις σχέσεις του με τον Χάρη Γεωργιάδη, με τον τελευταίο ν’ ασκεί πολλές φορές κριτική στο έργο του υπουργείου Οικονομικών κατά τη διάρκεια της Επιτροπής Οικονομικών. Ρόλο ενεργό αναμένεται να έχει και ο Δημήτρης Δημητρίου με πολύ πιθανό το ενδεχόμενο διεκδίκησης της Προεδρίας, όπως σίγουρη είναι και η διεκδίκηση της προεδρίας από τον Χάρη Γεωργιάδη.

Ένας campaign manager με έδρα στον Λόφο

Η θεαματική ανέλιξη του Πέτρου Δημητρίου, από πρόεδρος της ΝΕΔΗΣΥ στον εξ απορρήτων του Προέδρου Αναστασιάδη και campaign manager του Αβέρωφ Νεοφύτου δεν περνάει απαρατήρητη μεταξύ των δελφίνων.

Από το κάδρο όμως δεν πρέπει να αγνοούνται δύο ακόμη πρόσωπα. Η Αννίτα Δημητρίου που αποτελεί τον αντίστοιχο Χριστοδουλίδη σε δημοτικότητα, αλλά κυρίως ο Πέτρος Δημητρίου. Όχι γιατί ο τελευταίος φέρεται να έχει τόσο υψηλές βλέψεις, αλλά γιατί η πολιτική ενδυνάμωσή του την τελευταία πενταετία ήταν αλματώδης. Ο Πέτρος Δημητρίου αποτελούσε επιλογή του Αβέρωφ Νεοφύτου να μετακομίσει στον Λόφο, καθώς ο Πρόεδρος ήθελε ένα νέο ηλικιακά πρόσωπο προερχόμενο από την νεολαία. Έμπιστος του Αβέρωφ Νεοφύτου, έγινε πολύ σύντομα και με την απουσία του Νίκου Χριστοδουλίδη από το πλευρό του Προέδρου, το δεξί χέρι του Νίκου Αναστασιάδη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο παρασκήνιο θεωρήθηκε πως ενεπλάκη στην έξοδο του Κυριάκου Κούσιου και του Βίκτωρα Παπαδόπουλου από το Προεδρικό. Θεωρείται και το πρόσωπο που επέμεινε στο να μετακομίσει στο Προεδρικό ο Μάριος Πελεκάνος. Σήμερα, θεωρείται έμπιστος άνθρωπος του Νίκου Αναστασιάδη και την ίδια ώρα του Αβέρωφ Νεοφύτου. Σε σημείο μάλιστα που ανέλαβε, όπως δήλωσε δημοσίως ο Χάρης Γεωργιάδης, καθήκοντα campaign manager, με τα σχόλια και την ψιθυρολογία να ενισχύεται για την ξεκάθαρη πλέον εμπλοκή της κυβέρνησης στον προεκλογικό.