Του Ονασαγόρα
Διάβαζα τις προάλλες για τις φετινές γκάφες του Μπάιντεν και έφριξα. Τελευταίως ο αθεόφοβος είχε δηλώσει πως ο Πούτιν –άλλη περίπτωση κι αυτός– θα χάσει τον πόλεμο στο Ιράκ! Καλά κρασιά που λέμε. Και συνειδητοποίησα πως όταν οι υπερδυνάμεις έχουν τέτοιους κουκουρούκου ηγέτες, εμείς μια χαρά την έχουμε με τον μικρό μας Νίκο, που ποτέ δεν θα έκανε τέτοια γκάφα και να πει για παράδειγμα «αγωνιζόμαστε να φύγουν τα ιρακινά στρατεύματα από την Κύπρο». Το πολύ-πολύ να του φύγει κάποτε και να μας πει –σαν νέος Βασιλείου– «η Φιλίππα κι εγώ».
Και σε αυτούς που παραπονιούνται πως η πρώτη μας Κυρία, η Φιλίππα η πρώτη, επηρεάζει αποφάσεις του συζύγου της περισσότερο από τους Συμβούλους του, εγώ απαντώ με ένα ξεκάθαρο Γιατί όχι; Οι συμβουλές της σίγουρα θα είναι καλύτερες απ’ των «Συμβούλων» (χειρότερες θα ήταν δύσκολο). Νίκο –με Φιλίππα– και ξερό ψωμί λοιπόν. Και λίγο χαλλούμι. Μια ηγεσία που… ηλεκτρίζει.
Μιλώντας για ηγεσίες, μπαίνουν στην τελική ευθεία για εκλογή νέου προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ. Τραγική ειρωνεία για τον απερχόμενο πρόεδρο το ότι σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις το τραγούδι που είχε την τιμητική του και έκανε τον Τσίπρα να κουνιέται στους ρυθμούς του ήταν το «Bella Ciao». Πού να ’ξερε ο Αλέξης –που κρυβόταν πίσω από τις λέξεις– ότι το Ciao (δηλαδή αντίο) ήταν πολύ προφητικό και προοριζόταν για τον ίδιο. Bella Ciao, ciao, Αλέξη.
Ο συμπαθής και ευτραφής Αλέκος Τρυφωνίδης –γνωστός από την υπόθεση πόλιπιφ γκέιτ αλλά και από το ότι έγινε ο πρώτος βουλευτής που καταψήφισε δική του πρόταση –ισχυρίζεται πως πληρώσαμε στους χάκερς 4 εκατομμύρια ενώ ο υφυπουργός Καινοτομίας επιμένει πως δεν πληρώσαμε ούτε 1 ευρώ! Μήπως τελικά δεν πληρώσαμε σε ευρώ αλλά πληρώσαμε σε δολάρια οπότε έχουν και οι δύο δίκιο;
Σε άλλα νέα αλλά σχετικά με το θέμα μας, τελικά ο βαρύς και ασήκωτος γενικός διευθυντής του υπουργείου Οικονομικών κ. Παντελή πείστηκε για να δημιουργηθεί ομάδα κυβερνοσφάλειας για την κυβέρνηση και τη χώρα; Ενέκρινε το κονδύλι που πεισματικά σταματούσε για τρία χρόνια όπως αποκάλυψε η «Κ» (και έπεσαν με διαρροές να την αμφισβητήσουν); Δεν λέμε καλό είναι να έχουμε ένα Τσάρο στο ΥΠΟΙΚ αλλά η ευθυκρισία είναι μεγάλη υπόθεση.
Οι καλές γλώσσες –διότι αδιαφορούμε για τις κακές– λένε πως ο Μιχάλης Χατζηγιάννης συμφώνησε να είναι κριτής στο Fame Story. Το πέρασμά του πάντως από το υφυπουργείο, με τα σκανδαλάκια συνεργατών, το λες και Shame Story.
Κι ενώ ο κόσμος καίγεται -κυριολεκτικά και μεταφορικά- τίτλος δημοφιλούς ελληνικής ιστοσελίδας μας πληροφορεί πως συγκίνησε ο Κωνσταντίνος Αργυρός λέγοντας σε θαυμάστριά του «μπορείς, αν θες, να με ακουμπάς». Πω, πω πόσο μας συγκίνησε.
Έχουμε και τη Βίσση που είπε σε θαυμαστές της «μη με αφήσετε να πεθάνω», λίγο μακάβριο ακούγεται αλλά OK- έχουμε και τον Δάντη που σκέφτεται να πολιτευθεί σαν νέος Χατζηγιάννης. Οργασμός λοιπόν στον καλλιτεχνικό χώρο και ειλικρινά δεν ξέρω πόση συγκίνηση θα αντέξουμε ακόμη.
Δεν μας έφθαναν οι τόσες συγκινήσεις, ο κορωνοϊός, η νόσος των τρελών αγελάδων, των χοίρων και των πουλερικών, τώρα έχουμε και τη νόσο των κλιματιστικών. Προφανώς θα ακολουθήσει και η νόσος των ανεμιστήρων. Οι Μάγια είχαν προβλέψει πως το τέλος του κόσμου θα ερχόταν το 2012. Λέτε τελικά να έπεσαν απλώς 11 χρόνια έξω;
Και κλείνω με μια απορία προς προβληματισμό των αρμοδίων: Αν υπήρχε σχέδιο δανειοδότησης για φωτοβολταϊκά και η αποπληρωμή γινόταν αυτόματα μέσω της παραγωγής ηλεκτρισμού, θα είχαμε τα μόνα σίγουρα εξυπηρετούμενα δάνεια στην Κύπρο, εκτός αν σβήσει απότομα ο ήλιος! Γιατί άραγε δεν εκπονήθηκε ποτέ ένα τέτοιο σχέδιο; Κι όταν τέθηκε σαν εισήγηση, ποιοι το βραχυκύκλωσαν;
