Kathimerini.gr
Μανώλης Κωστίδης
Νέα «έξοδο» του ερευνητικού πλοίου «Ορούτς Ρέις» προανήγγειλε ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας, Φατίχ Ντονμέζ, προκειμένου να προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες, χωρίς να διευκρινίζει τον τόπο των ερευνών αυτών.
«Το “Ορούτς Ρέις”, μπροστά στο οποίο βρισκόμαστε, είχε πραγματοποιήσει εργασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Aνατολική Μεσόγειο. Το έχουμε φέρει στο λιμάνι, υπάρχουν κάποιες εργασίες εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού και του λογισμικού», σημείωσε ο Ντονμέζ, προαναγγέλλοντας νέες έρευνες:
«Τώρα και αυτό μετατρέπεται για να μπορεί να κάνει τρισδιάστατες σεισμικές έρευνες, όπως έχουμε κάνει και στο πλοίο “Mπαρμπαρός”, και συνεχίζεται η συναρμολόγηση του. Μέσα σε αυτό τον μήνα θα ολοκληρώσουμε τις εργασίες εκσυγχρονισμού και θα το στείλουμε στο νέο σημείο καθηκόντων του».
Σε ετοιμότητα η Αθήνα
Τα λεγόμενα του Ντονμέζ επιβεβαιώνουν πρόσφατο ρεπορτάζ της «Κ», σύμφωνα με το οποίο η Αθήνα είναι προετοιμασμένη για την πιθανότητα συνδυασμένης κρίσης στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Κυπριακή υφαλοκρηπίδα ακόμα και εντός του Οκτωβρίου, καθώς πληθαίνουν οι ενδείξεις και οι πληροφορίες ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται για διεύρυνση των ερευνών και γεωτρήσεων.
Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται κινητικότητα στο λιμάνι του Τασουτσού στη Νότια Τουρκία, όπου βρίσκονται αγκυροβολημένα δύο νέα βοηθητικά πλοία τα οποία προμηθεύτηκε η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων (ΤΡΑΟ) προκειμένου να συνοδεύσει σε νέες έρευνες το «Ορούτς Ρέις». Το “Ορούτς Ρέις” αναμένεται να πλεύσει προς τη περιοχή στις αρχές Οκτωβρίου. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές στο «Ορούτς Ρέις» έχουν γίνει τέτοιες αναβαθμίσεις που μεγιστοποιούν τις δυνατότητές του, και σχεδόν διπλασιάζουν την έκταση των ερευνών του σε πλάτος από τα σχεδόν 2,5 χιλιόμετρα στα σχεδόν 4.
Στην Αθήνα εξετάζεται ως ένα αρνητικό, αλλά όχι απίθανο, σενάριο το ενδεχόμενο το «Ορούτς Ρέις» να επιστρέψει στη περιοχή που ορίζεται ως “Demre” στο νοητό τρίγωνό που δημιουργείται μεταξύ Ρόδου και συμπλέγματος του Καστελόριζου, εντός, δηλαδή της δυνητικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Ελλάδας. Και τούτο διότι πρόκειται για μια περιοχή στην οποία το 2020 το «Ορούτς Ρέις» δεν κατόρθωσε να κάνει τρισδιάστατες (3D) αλλά μόνο δισδιάστατες (2D) έρευνες. Σε περίπτωση που οι Τούρκοι επιλέξουν να προχωρήσουν προς αυτή τη κατεύθυνση εξετάζεται η πιθανότητα να συνδυαστεί με την ταυτόχρονη προώθηση του γεωτρύπανου «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» στο βόρειο τμήμα του οικοπέδου 6 της Κυπριακής ΑΟΖ. Δεδομένου ότι στις αρχές Οκτωβρίου λήγει η ισχύς της NAVTEX βάσει της οποίας το γεωτρύπανο εκκίνησε εργασίες μεταξύ Τουρκίας και Κατεχόμενης Κύπρου, εξετάζεται το ενδεχόμενο της δραστηριοποίησης στο οικόπεδο 6. Από τις πληροφορίες που βρίσκονται στη διάθεση των ελληνικών αρχών, φαίνεται ότι στη περιοχή στα ανοιχτά του Κόλπου της Αττάλειας όπου δραστηριοποιείται το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» υπάρχουν ενδείξεις για κοιτάσματα φυσικού αερίου. Εν ολίγοις, αν μετά τις 7 Οκτωβρίου το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» συνεχίσει τις γεωτρήσεις στη περιοχή ή κινηθεί προς τη Κυπριακή ΑΟΖ, είναι αποκλειστικά πολιτική απόφαση.
Το «Ορούτς Ρέις» το 2020
Το «Ορούτς Ρέις» είναι, βεβαίως, γνωστό στην ελληνική κοινή γνώμη από την περίοδο Αυγούστου-Νοεμβρίου 2020, περίοδο κατά την οποία οι εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έφθασαν στο απόγειό τους. Αρχικά ξεκίνησε σε μια απόσταση σχεδόν 200 ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο κινούμενο, με βάση διαδοχικές NAVTEX προς βορρά. Στα τέλη Οκτωβρίου του 2020 έφθασε να κινείται ακόμα και 6 ναυτικά μίλια από τη Ρόδο και το Καστελόριζο, σε μια επιχείρηση που εξελίχθηκε σε πόλεμο νεύρων. Με τις NAVTEX 1024/20, 1062/20, 1085/20, 1093/20, 1262/20 και 1314/20 το «Ορούτς Ρέις» άρχισε να κινείται σε μια πορεία από νότο προς βορρά, στα ανατολικά του 28ου μεσημβρινού (ο οποίος νοητά τέμνει τη Ρόδο περίπου στο μέσον) με το τελικό σκέλος των ερευνών να πραγματοποιείται σε απόσταση αναπνοής από τα παράλια των ελληνικών νησιών Ρόδου και Καστελόριζου. Υπενθυμίζεται ότι βασική αιτία απόπλου του «Ορούτς Ρέις», κατά τη τουρκική οπτική γωνία, ήταν η συμφωνία τμηματικής οριοθέτησης των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) Ελλάδας και Αιγύπτου στις αρχές Αυγούστου, κίνηση η οποία μέχρι και σήμερα αποτελεί το πλέον σημαντικό και εδραίο ελληνικό επιχείρημα κατά του Τουρκολιβυκού μνημονίου.
