Της Μαρίνας Οικονομίδου
Ο Σεπτέμβριος είναι κρίσιμος μήνας για τα κόμματα, όχι μόνο γιατί θα πρέπει να τροχοδρομήσουν αλλαγές και ανανέωση στο εσωτερικό τους, αλλά και γιατί, μαζί με αυτά, θα κληθούν να διαμορφώσουν ψηφοδέλτια για δύο παράλληλες εκλογικές μάχες. Δύο εκλογικές μάχες που, ενώ θεωρούνται οι λιγότερο πολιτικές, εμπεριέχουν τακτικισμούς, παιχνίδια εξουσίας και σοβαρούς προσωπικούς ανταγωνισμούς που θα κρίνουν τη συνέχεια για το κάθε κόμμα ξεχωριστά.
Τα δύο στενά της Αννίτας
Η Αννίτα Δημητρίου βιώνει την αμφισβήτηση εκ των έσω και την σοβαρή αντίδραση της φιλελεύθερης πτέρυγας για το πού ακριβώς πάει το κόμμα, ποιες είναι οι στοχεύσεις του και ποιο το πολιτικό περιεχόμενο της νέας ηγεσίας. Όμως την ίδια στιγμή βλέπει τις αντιδράσεις μέρους της βάσης που θέλουν το κόμμα να συμπορευθεί με τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Η διαχείριση των δύο τάσεων αποτελεί ένα δύσκολο εγχείρημα. Το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι ένα ποσοστό μειωμένο που θα εντείνει την γκρίνια και την αίσθηση της διάσπασης. Θα κληθεί λοιπόν να ισορροπήσει σε ένα τεντωμένο σχοινί. Αφενός θα πρέπει να βρει τα κατάλληλα πρόσωπα που θα ικανοποιήσουν το φιλελεύθερο ακροατήριο του κόμματος, αφετέρου θα πρέπει να βρει τον τρόπο να διαχειριστεί τα στελέχη εκείνα που έχουν στηρίξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη ανοικτά –παρακάμπτοντας την επίσημη θέση του κόμματος– χωρίς ωστόσο να στείλει το μήνυμα πως το κόμμα δεν έχει θέσεις αρχών. Όσο κι αν η ίδια μιλά για ενότητα εντός του κόμματος, πιστά –στην υποψηφιότητα Αβέρωφ Νεοφύτου– στελέχη του κόμματος δεν θέλουν επ’ ουδενί να στηρίξει το κόμμα υποψήφιους που βρέθηκαν απέναντι στην επιλογή του κόμματος. Υπάρχει όμως και η δυσκολία στο γεγονός ότι στελέχη που στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη εκβιάζουν εμμέσως τη νέα ηγεσία ότι αν δεν στηριχθούν επίσημα από το κόμμα στις δημοτικές εκλογές, τότε και οι ίδιοι θα γυρίσουν την πλάτη στον ΔΗΣΥ στις ευρωεκλογές. Οι ανταρσίες που προέκυψαν το 2016 δημιουργούν την αίσθηση πως δεν θα θυμίζουν σε τίποτα αυτές που θα επαναληφθούν το 2021. Το θετικό για την Αννίτα Δημητρίου είναι ότι μία σειρά πρωτοκλασάτων στελεχών –διαφορετικών τάσεων– ενδιαφέρεται να διεκδικήσει στις επικείμενες εκλογές. Το δύσκολο για την ίδια είναι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός καθώς αρκετοί –με διαφορετικές ατζέντες– διεκδικούν τις ίδιες θέσεις.
Χωρίς πρόσωπα το ΑΚΕΛ
Ο Στέφανος Στεφάνου, έχει βάλει ψηλά τον πήχη των προσδοκιών για τα ποσοστά που θα λάβει το κόμμα στις επικείμενες εκλογές, και έχει προαναγγείλει σοβαρές αλλαγές εντός του κόμματος. Όσο όμως κι αν προετοιμάζει για δυναμική επάνοδο του κόμματος, τα όσα εκτυλίσσονται γύρω από τις διπλές εκλογές δεν στέλνουν αυτό το μήνυμα. Το κόμμα της Αριστεράς έχει μείνει πολύ πίσω σε θέματα διαμόρφωσης ψηφοδελτίων και ανάδειξης πολιτικών προσωπικοτήτων. Είναι εν πολλοίς εμπεδωμένο εντός του κόμματος πως η κατάκτηση των μεγάλων δήμων –πλην της Λάρνακας– είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και επικεντρώνεται στους περιφερειακούς και μικρότερους δήμους. Οι δημοτικές εκλογές άλλοτε ήταν η ευκαιρία του ΑΚΕΛ να βγάλει μπροστά τα μεγάλα ονόματα, όπως την Ελένη Μαύρου στη Λευκωσία και τον Ανδρέα Χρίστου στη Λεμεσό. Κάτι ανάλογο, δεν αναμένεται αυτή τη φορά και αυτό σίγουρα στέλνει μηνύματα έλλειψης προσωπικοτήτων στον χώρο αλλά και απουσίας ενός μακρόπνοου στρατηγικού σχεδίου για να μετατραπεί το ΑΚΕΛ σε κόμμα εξουσίας. Ενδεικτικό ότι για την γεμάτο εξουσία θέση των περιφερειαρχών, δεν υπάρχει ακόμα ιδιαίτερο ενδιαφέρον διεκδίκησης της θέσης από το ΑΚΕΛ. Ζήτημα που απασχολεί το κόμμα της Αριστεράς είναι και η δυσκολία συνεργασιών. Προς το παρόν η Εζεκία Παπαϊωάννου έχει μπει σε μια διαδικασία διαβούλευσης με κινήματα και προσωπικότητες, επί του παρόντος όμως δεν υπάρχει καμία συνεννόηση με τον ενδιάμεσο χώρο, λόγω και των ψυχρών σχέσεων που έχουν κλιμακωθεί από τις προεδρικές εκλογές.
Με μειωμένα ποσοστά
Ο ενδιάμεσος χώρος ενώ είναι ο κερδισμένος στις προεδρικές εκλογές, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στελεχιακού προσωπικού. Λίγα είναι τα στελέχη που είναι έτοιμα να διεκδικήσουν στις δημοτικές εκλογές, ενώ οι κακές σχέσεις που έχουν με τα δύο μεγάλα κόμματα, δυσκολεύουν την προσπάθεια συνεργασιών. Αυτή η κακή σχέση με τις βάσεις τόσο του ΑΚΕΛ όσο και του ΔΗΣΥ δεν αποκλείει μειωμένο ενδιαφέρον στελεχών αλλά και μειωμένα ποσοστά κατ’ επέκταση.
Ντόμινο Γιωρκάτζη - Νουρή
Στη Λευκωσία ο Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης απολαμβάνει αυτή τη στιγμή μία ευρύτερη στήριξη λόγω και των έργων που ολοκληρωθήκαν στην πόλη. Έχει επαναλάβει πολλές φορές πως αυτή είναι η τελευταία του θητεία, ωστόσο κύκλοι του περίγυρού του σημειώνουν ότι αυτό δεν είναι βέβαιο. Ο δήμαρχος Λευκωσίας δέχεται ισχυρές πιέσεις κυρίως από τον ΔΗΣΥ για να διεκδικήσει για τρίτη θητεία. Κάτι τέτοιο θα διευκολύνει την Αννίτα Δημητρίου. Όχι μόνο γιατί ο κ. Γιωρκάτζης έχει τη δική του δυναμική –θα τον στηρίξει παράλληλα και ο Ενδιάμεσος– αλλά και γιατί θα αποφύγει τις εσωκομματικές προστριβές. Για τη δημαρχία Λευκωσίας ενδιαφέρεται ήδη ο Νίκος Νουρής, η Νατάσα Πηλείδου, και ο δημοτικός σύμβουλος Χρύσανθος Φάκας, ο οποίος πρόλαβε πριν την αναβολή να εξαγγείλει. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο δήμαρχος Αγλαντζιάς Ανδρέας Κωνσταντίνου μετά και την απόρριψη της προσφυγής του δήμου Αγλαντζιάς από το Ανώτατο ο οποίος έχει ξεκινήσει ήδη προεκλογικό. Το παράλληλο ενδιαφέρον Νουρή - Πηλείδου δείχνει και τους δύο διαφορετικούς κόσμους του ΔΗΣΥ. Ο ένας κατεξοχήν εκπρόσωπος της συντηρητικής-λαϊκής δεξιάς και η δεύτερη εκπρόσωπος της φιλελεύθερης τάσης, ενδεχομένως να προκαλέσει εσωτερικές προστριβές και γιατί όχι την σοβαρή ενόχληση-απομάκρυνση μίας εκ των δύο τάσεων αν επικρατήσει η άλλη. Σε μία περίπτωση επαναδιεκδίκησης Γιωρκάτζη, ανοίγει ο δρόμος διεκδίκησης του περιφερειάρχη Λευκωσίας από τον τέως υπουργό Εσωτερικών Νίκο Νουρή. Ο κ. Νουρής λόγω και της παλαιότερης εμπλοκής του στον δήμο ως δημοτικός σύμβουλος, αλλά κυρίως λόγω της πείρας του στο υπουργείο Εσωτερικών φαίνεται να βλέπει ιδιαίτερα θετικά μία τέτοια εξέλιξη. Από πλευράς ΑΚΕΛ, πάντως, δεν υπάρχει ακόμα το πρόσωπο που να σκέφτονται για την εν λόγω θέση, καθώς πρώτιστος στόχος είναι ο δήμος Λευκωσίας. Στην περίπτωση της Λάρνακας, δύο πρόσωπα από τον Συναγερμό φαίνεται να ενδιαφέρονται. Ο πρώτος είναι ο νυν δήμαρχος Αραδίππου Ευάγγελος Ευαγγελίδης και ο δεύτερος, ο στενός συνεργάτης της Αννίτας Δημητρίου Χάρης Μίλλας. Το όνομά του ακούστηκε και για τη θέση του διευθυντή του γραφείου της προέδρου του ΔΗΣΥ όταν αποχώρησε η Νατάσα Πηλείδου. Μία τέτοια εξέλιξη διεκδίκησης Μίλλα –αν δεν κάνει πίσω– στέλνει και μήνυμα για το πως η Αννίτα Δημητρίου βλέπει την επόμενη μέρα και την ανάγκη να έχει δικά της πρόσωπα σε θέσεις-κλειδιά. Σε ό,τι αφορά την Πάφο, δεν αποκλείεται να διεκδικήσει ο Φαίδωνας Φαίδωνος, αν κρίνει πως η επανεκλογή του ως δήμαρχος κρίνεται δύσκολη. Εκεί βεβαίως αναμένεται μία εσωκομματική μάχη καθώς ενδιαφέρον εκδηλώνει ο πρώην βουλευτής Πάφου Κωστάκης Κωνσταντίνου –ο οποίος στήριξε την υποψηφιότητα Νίκου Χριστοδουλίδη– και από το ΔΗΚΟ ο πρώην βουλευτής και νυν μέλος του εκτελεστικού γραφείου του ΔΗΚΟ Χαράλαμπος Πιττοκοπίτης. Στην Αμμόχωστο αναμένεται να παιχτεί ένα σκληρό παιχνίδι για το ποιος θα διεκδικήσει τελικά την προεδρία του επαρχιακού οργανισμού Αμμοχώστου. Ήδη ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει ο τέως υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων Γιάννης Καρούσος, ενώ δεν αποκλείεται και το όνομα του Θεόδωρου Πυρίλλη. Τα δύο πολιτικά στελέχη του ΔΗΣΥ βρεθήκαν σε αντίθετα στρατόπεδα κατά τον β΄ γύρο των προεδρικών εκλογών με τον κ. Καρούσο να στηρίζει την πολιτική υπέρβαση και τον κ. Πυρίλλη να δημοσιοποιεί την απόφασή του να στηρίξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Το ποιος εκ των δύο θα κερδίσει αυτή τη μάχη, έχει σίγουρα το δικό του ενδιαφέρον για το εσωκομματικό παιχνίδι στον ΔΗΣΥ. Σε ό,τι αφορά την προεδρία του επαρχιακού οργανισμού Λεμεσού, ακούγεται το όνομα του πρώην βουλευτή Λεμεσού ΑΚΕΛ και επαρχιακός Λεμεσού, Γιώργος Γεωργίου.
Οι σημειολογίες
Τα φώτα έχουν πάντως στραφεί επί του παρόντος στη Λευκωσία και το τι θα γίνει τελικά. Το αν θα είναι υποψήφιος ο Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης ή όχι θα κρίνει και το ποιος θα βρίσκεται ως το αντίπαλο δέος. Το όνομα της βουλεύτριας των Οικολόγων Αλεξάνδρας Ατταλίδου ακούστηκε εντόνως από πλευράς ΑΚΕΛ, όμως πλέον δυναμικά μπαίνει το όνομα του Αχιλλέα Δημητριάδη με όλες τις σημειολογίες του ονόματος. Μία τέτοια υποψηφιότητα αναμένεται πως θα στηριχθεί από το ΑΚΕΛ και ενδεχομένως από τους Οικολόγους, ιδιαίτερα αν απέναντι βρίσκεται η υποψηφιότητα του Νίκου Νουρή. Στο κάδρο βρίσκεται παράλληλα και το ενδιαφέρον του ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Κωστή Ευσταθίου. Το ΑΚΕΛ σίγουρα νιώθει πιο άνετα στο ενδεχόμενο διεκδίκησης της δημαρχίας από τον Νίκο Νουρή γιατί εκεί θα μετατρέψουν τη μάχη σε πολιτική, θέτοντας το διακύβευμα συντηρητισμός έναντι προόδου.
Το κλειδί του δήμου Στροβόλου και οι άλλοι
Ο Ανδρέας Παπαχαραλάμπους θα διεκδικήσει επανεκλογή, ωστόσο αυτή τη φορά θέλει και την στήριξη του ΔΗΣΥ. Στο κόμμα της Δεξιάς βλέπουν με ιδιαίτερη επιφύλαξη κάτι τέτοιο –αν και υπάρχουν στελέχη της ηγεσίας όπως ο Νίκος Τορναρίτης οι οποίοι τον βλέπουν θετικά– καθώς θα θεωρηθεί πως ευνοείται η αποστασία. Όχι μόνο εξαιτίας της ανεξάρτητης υποψηφιότητάς του το 2016 απέναντι από το κόμμα, αλλά κυρίως λόγω της στήριξής του προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη στις απερχόμενες εκλογές. Η «Κ» είχε αποκαλύψει τις πιέσεις που δέχεται ο αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ Μάριος Πελεκάνος για να διεκδικήσει, ωστόσο ο ίδιος ενδιαφέρεται για τις βουλευτικές εκλογές. Ενδιαφέρον για την δημαρχία Στροβόλου δείχνει και ο Χρίστος Τσίγκης ο οποίος διεκδικεί την στήριξη τουλάχιστον της ΔΗΠΑ –αν θεωρηθεί δεδομένο πως το ΔΗΚΟ θα στηρίξει αυτή τη φορά επίσημα τον κ. Παπαχαραλάμπους– και του ΑΚΕΛ. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίες οι έντονες τοποθετήσεις του ενάντια στις εκποιήσεις τον περασμένο Ιούλιο. Μία κίνηση που θεωρείται απομακρυσμένη από το ΑΚΕΛ, έστω κι αν δεν υπάρχει συγκεκριμένος υποψήφιος. Ασκούνται παράλληλα πιέσεις προς τον αντιπρόεδρο του ΔΗΚΟ Μιχάλη Δαμιανό να κατέλθει υποψήφιος ως υποψήφιος ευρείας αποδοχής. Το ΑΚΕΛ πάντως φαίνεται να διεκδικεί εκλογή δημάρχου σε παραδοσιακούς δήμους όπως είναι η Λακατάμια –ενδεχομένως ξανά με την Φωτούλα Χατζήπαπα αν τελικά δεν αποσύρει το ενδιαφέρον της– και ο περιφερειακός δήμος νότιας Λευκωσίας (Δαλιού). Στην περιοχή Λατσιά-Γέρι θα διεκδικήσει το στέλεχος του ΔΗΣΥ και νυν δήμαρχος Λατσιών Χρίστος Πιτταράς ενώ στον δήμο Λακατάμιας ακούγεται το όνομα του υπαρχηγού της Αστυνομίας Δημήτρη Δημητρίου.
Στη Λάρνακα η υποψηφιότητα του Ανδρέα Βύρα θεωρείται δεδομένη, καθώς ο ίδιος φαίνεται να απολαμβάνει μίας οριζόντιας στήριξης από τους δημότες. Στον ΔΗΣΥ αντιλαμβάνονται πως η εμφάνιση μίας δυνατής υποψηφιότητας που θα σταθεί με αξιώσεις απέναντι από τον Βύρα είναι δύσκολο εγχείρημα, έστω κι αν στο ΑΚΕΛ υπάρχουν στελέχη που προειδοποιούν πως δεν θα πρέπει να θεωρείται περίπατος ο δήμος Λάρνακας και να μην εφησυχάζονται όπως έγινε στην περίπτωση Χρήστου το 2016 με τον Νίκο Νικολαΐδη.
Σε ό,τι αφορά την Λεμεσό, ο Νίκος Νικολαΐδης θα διεκδικήσει έχοντας απέναντί του τον Γιάννη Αρμεύτη ο οποίος βρίσκεται σε έναν μακρύ προεκλογικό, όμως ερώτημα είναι ποιος θα στηρίξει ποιον. Ο νυν δήμαρχος Λεμεσού έχει ήδη στηρίξει ανοικτά την υποψηφιότητα Αβέρωφ Νεοφύτου και σε αυτό το πλαίσιο θεωρείται δύσκολο για την Πινδάρου να επιλέξει άλλον υποψήφιο, έστω κι αν στελέχη βλέπουν θετικά την υποψηφιότητα Αρμεύτη. Θα θεωρηθεί άλλωστε και παραδοχή λάθους –για την στήριξη που έδωσαν στον κ. Νικολαΐδη το 2016– αν δεν επαναλάβουν την στήριξή τους. Το ΔΗΚΟ βρίσκεται ήδη σε διαβουλεύσεις με τον κ. Αρμεύτη έστω κι αν οι σχέσεις είχαν διασαλευθεί όταν πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2018 ζήτησε να διαγραφεί από μέλος του κόμματος εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την τότε «σκληρή γραμμή» του Νικόλα Παπαδόπουλου στο Κυπριακό. Και στο ΑΚΕΛ, ενώ έβλεπαν αρχικά θετικά την υποψηφιότητα Αρμεύτη, σίγουρα ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι ο ίδιος αρνήθηκε να στηρίξει τον Ανδρέα Μαυρογιάννη στις προεδρικές εκλογές. Ο Ανδρέας Χρήστου, πάντως, βρίσκεται στο πλευρό του με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται. Δεν αποκλείεται για το ΑΚΕΛ να συστρατεύσουν δημοφιλή στελέχη τα οποία κλείνουν τη θητεία τους στην Βουλή, όπως ο Ανδρέας Καυκαλιάς και ο Κώστας Κώστα. Το ΑΚΕΛ δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε δήμους μικρότερους όπως είναι τα Πολεμίδια –που ενδεχομένως να διεκδικήσει ο Γιώργος Γεωργίου αν δεν διεκδικήσει τη θέσει του προέδρου του Επαρχιακού Οργανισμού Λεμεσού– και η Γερμασόγεια με τον νυν δήμαρχο Γερμασόγειας Κυριάκο Ξυδιά, ενώ σε περιπτώσεις που υπάρχει παντελής απουσία ΑΚΕΛικού ερείσματος, θα επιδιώξει να στηρίξει υποψηφιότητες από τον κεντρώο χώρο. Στον δήμο Ύψωνα θα διεκδικήσει ως ανεξάρτητος ακόμη μία φορά ο νυν δήμαρχος Παντελής Γεωργίου, ωστόσο δεν αποκλείεται να βάλει υποψηφιότητα απέναντί του υποψήφιος που να προέρχεται από τον ΔΗΣΥ όπου το κόμμα έχει έρεισμα.
Αμμόχωστος και Πάφος
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον φαίνεται να υπάρχει και για την δημαρχία του δήμου Αμμοχώστου. Ο Σίμος Ιωάννου ενδιαφέρεται να επαναδιεκδικήσει, και μετά τα όσα εκτυλίχθηκαν γύρω από την πρόσκληση Ουλουτσάι φαίνεται να κέρδισε πολιτικούς πόντους στο προοδευτικό ακροατήριο. Από το κάδρο ωστόσο δεν πρέπει να αγνοείται και ο αντιδήμαρχος Αμμοχώστου και επαρχιακός Αμμοχώστου ΑΚΕΛ Χρύσανθος Ζαννέτος. Το ενδιαφέρον του έχει ήδη εκδηλώσει από πλευράς ΔΗΣΥ ο τέως υφυπουργός πολιτισμού, Γιάννης Τουμαζής, όπως επίσης και ο πρώην πρόεδρος του ΕΒΕ Αμμοχώστου Γιώργος Μαυρούδης. Σε ό,τι αφορά την Πάφο, πολύ πιθανή είναι η διεκδίκηση της δημαρχίας για άλλη μια φορά από τον Φαίδωνα Φαίδωνος, ωστόσο απέναντί του θα έχει την έπαρχο Πάφου Μαίρη Λάμπρου η οποία θα στηριχθεί από τον ενδιάμεσο χώρο και δεν αποκλείεται και από το ΑΚΕΛ όπως σημειώνουν στελέχη, αν το αντίβαρό της θα είναι ο Φαίδωνας Φαιδωνος. Στη Γεροσκήπου έχει ήδη εξαγγείλει ο Νίκος Παλιάς ως ανεξάρτητος και αναμένεται να στηριχθεί από το ΑΚΕΛ ενώ στην Πέγεια θα διεκδικήσει ο νυν δήμαρχος Μαρίνος Λάμπρου που θα στηριχθεί από το ΑΚΕΛ. Σε ό,τι αφορά στην Πόλη Χρυσοχούς ενδιαφέρον φαίνεται να εκδηλώνει ο νυν βουλευτής της ΕΔΕΚ Ηλίας Μυριάνθους.
