Eνας Πρόεδρος σε δύο βάρκες

Όταν την προηγούμενη εβδομάδα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ξεκαθάριζε σε συνέντευξή του στο κρατικό κανάλι πως μπορεί να στηρίζει τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ όμως δεν πρόκειται να εμπλακεί στον προεκλογικό, πολλοί ήταν εκείνοι που διερωτήθηκαν τι ακριβώς σήμαινε όλο αυτό. Ήταν μία τοποθέτηση που υποδήλωνε τον σεβασμό του Προέδρου και την προσήλωσή του στον θεσμό ή μια βολική αφορμή για να αποφύγει την πλήρη σύμπλευση με τον Αβέρωφ Νεοφύτου; Στα πηγαδάκια εντάθηκαν τα σενάρια συνωμοσίας, όταν υπογράμμισε πως πρόκειται για τρεις στενούς του συνεργάτες που διεκδικούν την προεδρία. «Είναι ο πρόεδρος της παράταξής μου και οι άλλοι δύο για εννέα συνεχόμενα χρόνια εκ των στενότερων συνεργατών μου στη διαχείριση του Κυπριακού, αυτό από μόνο του απαντά στο πόσο άδικα και καθ΄ υπερβολή κατηγορείτο η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο Αναστασιάδης» έλεγε χαρακτηριστικά. Κίνηση που σίγουρα δεν προκάλεσε χαμόγελα ανακούφισης στην Πινδάρου, καταδείκνυε ωστόσο πως ο Νίκος Αναστασιάδης νιώθει νικητής και σίγουρα ασφαλής πως η υστεροφημία του δεν θα διασαλευθεί όποιος κι αν βγει τελικώς. Το ερώτημα είναι πόσο έτοιμος είναι να στηρίξει τον Αβέρωφ Νεοφύτου ή αν ισχύει η φημολογία που τον θέλει να στηρίζει υπογείως και παρασκηνιακά τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Αυτό το ζήτημα ενέχει και κινδύνους που ενδεχομένως να αποτελέσουν το μεγάλο Βατερλό του.

Ο νικητής του ’23

Αν υπήρχε μία μεγάλη ανησυχία στον Λόφο μέχρι να ξεκαθαρίσουν οι υποψηφιότητες, ήταν το ζήτημα της υστεροφημίας του Νίκου Αναστασιάδη. Ο Πρόεδρος ανησυχούσε για την ένταση των αντιπολιτευτικών τόνων κατά τη διάρκεια του προεκλογικού. Και σε ό,τι αφορά το Κυπριακό αλλά και στα της εσωτερικής διακυβέρνησης. Στο Κυπριακό, η επιστροφή του Ιωάννη Κασουλίδη διασφάλιζε πως θα σιγάσουν οι αντιδράσεις στο εξωτερικό, καθώς ο ίδιος για να επιστρέψει είχε θέσει ως προϋπόθεση την αλλαγή πλεύσης στο Κυπριακό. Μία αλλαγή πλεύσης που θα στέλνει το μήνυμα πως η κυβέρνηση Αναστασιάδη είναι έτοιμη για επανέναρξη των συνομιλιών. Όσο όμως κι αν το Κυπριακό με κάποιο τρόπο μπορούσε να λυθεί, το θέμα των διαβατηρίων αποτελούσε την μεγάλη πληγή για τον Πρόεδρο. Πληγή που ένιωθε πως θα τον ακολουθεί μέχρι τέλους.

Καθόλου τυχαίο ότι στα πηγαδάκια του προεδρικού κάποιοι παροικούντες εξέφραζαν την άποψη πως αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης κυβερνήσουν, δεν αποκλείεται να κυνηγήσουν και τον πρόεδρο και τον περίγυρό του αλλά και το δικηγορικό γραφείο που φέρει το όνομά του. Η τελική τριάδα, Αβέρωφ-Χριστοδουλίδης-Μαυρογιάννης διασφαλίζουν πως τουλάχιστον ο Νίκος Αναστασιάδης δεν πρόκειται να βρεθεί προ μεγάλων ανατροπών και έντονων επιθέσεων. Είτε αυτό αφορά το Κραν Μοντάνα, δεδομένου ότι όλοι ήταν εμπλεκόμενοι και σύμφωνοι με το αποτέλεσμα, είτε αυτό αφορά το μεγάλο ζήτημα των πολιτογραφήσεων, δεδομένου ότι Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκος Χριστοδουλίδης στήριξαν τις πολιτικές της κυβέρνησης.

Το κομματικό καθήκον

Όσο όμως κι αν ο Νίκος Αναστασιάδης νιώθει πλέον σχετική άνεση σε ό,τι αφορά τους αντιπολιτευτικούς τόνους που θα ακολουθήσουν, το ερώτημα διαφόρων κύκλων είναι αν όντως στηρίζει τον Αβέρωφ Νεοφύτου σε αυτή την εκλογική μάχη. Οι σχέσεις των δύο δεν ήταν ποτέ αρμονικές, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, ωστόσο ο Νίκος Αναστασιάδης, όπως λέει ο στενός του περίγυρος, δεν πρόκειται να συμπεριφερθεί με τρόπο που θα συμβάλει στη διάσπαση του κόμματός του. Καθόλου τυχαία και η ένθερμη υποστήριξη που έδωσε στην υποψηφιότητα του συναγερμικού προέδρου κατά τη διάρκεια του Ανώτατου Συμβουλίου. Καθόλου τυχαία και η παράκλησή του να μη διασπαστεί το κόμμα.

Η επαναλαμβανόμενη τοποθέτησή του βεβαίως ότι δεν πρόκειται να έρθει σε αντιπαράθεση με στενούς του συνεργάτες (Μαυρογιάννης - Χριστοδουλίδης) προκαλεί εκνευρισμό στην Πινδάρου. Εκνευρισμό δεδομένου ότι με αυτό τον τρόπο στέλνει όπως λένε ευσχήμως το μήνυμα στους αποστασιοποιημένους συναγερμικούς πως η επιλογή Χριστοδουλίδη δεν είναι ανάθεμα για τον ίδιο. Φρόντισε ο Αβέρωφ Νεοφύτου, όπως λέγεται, να στείλει το μήνυμα ενόχλησης προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη κατά την πρώτη τοποθέτησή του. Όμως το ερώτημα είναι πίσω από τις δηλώσεις, τι προτίθεται να κάνει ο Πρόεδρος. Πέραν της σημαντικής σημειολογίας της παρουσίας Χριστοδουλίδη στο ίδιο κτίριο που ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης στον προεκλογικό του 2013, η στενή του σχέση με τον Νίκο Χριστοδουλίδη δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, ενώ η φημολογία που ενισχύεται με τον χρόνο που περνά πως ο οικογενειακός περίγυρος του Νίκου Αναστασιάδη αλλά και στενοί συνεργάτες του βρίσκονται στο πλευρό του Νίκου Χριστοδουλίδη δεν βοηθούν την όλη κατάσταση για τον ΔΗΣΥ.

Μία σχέση στενή

Το σίγουρο πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης θέλει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στο πλευρό του. Καθόλου τυχαίες οι –με ρίσκο– αναφορές του ότι συμφωνεί με τον Νίκο Αναστασιάδη στο Κυπριακό και κυρίως ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν ήταν διεφθαρμένη. Αν λοιπόν ήταν έτοιμος να πάρει το ρίσκο να χάσει τη στήριξη κομμάτων της αντιπολίτευσης όπως το ΔΗΚΟ, δύο σενάρια ισχύουν. Είτε πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι βέβαιος για τη στήριξη του ΔΗΚΟ ασχέτως του τι θα πει είτε πως θεωρεί πως με κάποιον τρόπο τελικά ο Νίκος Αναστασιάδης θα τον στηρίξει. Η αισιοδοξία πάντως του Νίκου Χριστοδουλίδη δεν κρύβεται. Όχι μόνο γιατί δεν αποφεύγει να δείξει τα κομματικά του διαπιστευτήρια και την πίστη του στον Νίκο Αναστασιάδη, αλλά και στο πώς χειρίζεται τον προεκλογικό του.

Έχει ήδη ξεκαθαρίσει πως θα αποτελεί τον επικοινωνιολόγο του εαυτού του, αποφεύγοντας ένα ρίσκο επανάληψης της περίπτωσης Φλέσσα. Έχει κτίσει μία ομάδα με πρόσωπα που δεν ενοχλούν τον ΔΗΣΥ, ενώ έχει ήδη διευκρινίσει στο ΔΗΚΟ πως δεν πρόκειται να έρθουν κομματικά στελέχη στο επιτελείο του. Κίνηση που καταδεικνύει τη σιγουριά του και την επιθυμία του να μη στείλει το μήνυμα ότι είναι υποψήφιος του ενδιάμεσου χώρου.

Όμως πίσω από αυτές τις κινήσεις είτε βρίσκεται μία καλή συνεννόηση με το Προεδρικό είτε η κρυφή επιθυμία του τέως υπουργού Εξωτερικών. Το καλύτερο σενάριο για τον Νίκο Χριστοδουλίδη θα ήταν η παρέμβαση του Νίκου Αναστασιάδη. Ότι δηλαδή μπροστά στις δημοσκοπήσεις που θα δείχνουν τον τέως υπουργό Εξωτερικών να πετά και μπροστά στο σκάλωμα του Αβέρωφ Νεοφύτου σε χαμηλά ποσοστά, θα ζητήσει από τον Αβέρωφ Νεοφύτου να κάνει πίσω και να στηρίξει το κόμμα τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Κύκλοι που βρίσκονται γύρω από τον Νίκο Αναστασιάδη σημειώνουν πως ο ίδιος θα περιμένει να ξεκαθαρίσει το σκηνικό με τις υποψηφιότητες και στη συνέχεια θα παρακολουθήσει την πορεία Αβέρωφ Νεοφύτου. Αν δηλαδή αρχίσει να αποκτά κόκαλο, τότε ο ίδιος όπως σημειώνεται θα τον στηρίξει πλήρως. Αν αυτή ενέχει τον κίνδυνο αποκλεισμού, θα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου και θα θέσει το σενάριο απόσυρσης ούτως ώστε να αποφευχθεί η διάσπαση του κόμματος. Δεν είναι τυχαίο ότι πολιτικοί κύκλοι πέριξ της Πινδάρου και του Λόφου υπογραμμίζουν πως σε αντίθεση με άλλες υποψηφιότητες που δικαιολογούνταν βάσει δημοτικότητας (Νίκος Αναστασιάδης, Τάσσος Παπαδόπουλος, Δημήτρης Χριστόφιας, Νικόλας Παπαδόπουλος) στην περίπτωση του Αβέρωφ Νεοφύτου δεν υπήρξε παρόμοια δικαιολογία που να ενισχύσει την απόφαση να κατέλθει.

Το τρίτο σενάριο και το Βατερλό

Το σενάριο, ωστόσο, με τον Αβέρωφ Νεοφύτου να αποσύρεται και να στηρίζει τον Νίκο Χριστοδουλίδη θεωρείται απίθανο αυτή τη στιγμή, αν λάβει κανείς υπόψη την πολεμική που επικρατεί μεταξύ των δύο στρατοπέδων. Ένα τέτοιο σενάριο αναιρεί όχι μόνο τον ίδιο τον Αβέρωφ Νεοφύτου αλλά και πλειάδα συναγερμικών στελεχών που έχουν ταχθεί στο πλευρό του και έχουν επικρίνει σφόδρα την υποψηφιότητα Χριστοδουλίδη για πολιτική ανηθικότητα και απουσία περιεχομένου. Πιο πιθανή είναι μία τρίτη επιλογή για τον συναγερμικό πρόεδρο που όπως διαρρέεται αφορά γυναίκα πολιτικό. Υπάρχει βεβαίως και το σενάριο που απασχολεί πολλούς και θέλει τον Νίκο Αναστασιάδη να διεκδικεί ως τη μοναδική λύση για να μη διασπαστεί το κόμμα.

Όλα αυτά βεβαίως αποτελούν το αισιόδοξο σενάριο για τον Νίκο Αναστασιάδη με τον ίδιο να μένει στο απυρόβλητο. Αυτό που ξεκαθαρίζουν συναγερμικά στελέχη ότι μέσα σε ένα πόλεμο επικράτησης, μεταξύ Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκου Χριστοδουλίδη αναμένεται να βγουν πολλοί σκελετοί από ντουλάπι, εκατέρωθεν. Σκελετοί, που θα φέρουν σε δύσκολη θέση τον ίδιο τον Πρόεδρο. Αυτό σε συνδυασμό με την υποψηφιότητα Ανδρέα Μαυρογιάννη, που έχει ήδη κάνει λόγο για ιδεοθύλλες άλλων μορφών λύσης, δεν αποκλείεται τελικά να αποτελέσουν το κουτί της Πανδώρας για τον ίδιο τον Πρόεδρο και τον προεκλογικό.