Kathimerini.gr
Τη δόξα του Αριστοτέλη Ωνάση φαίνεται πως εζήλωσε ένας ακόμη άνθρωπος της θάλασσας και της ναυτιλίας, ο Ιταλός Τζιανλουίτζι Απόντε, ο οποίος θέλει να τον μιμηθεί, φτιάχνοντας και αυτός μια Ολυμπιακή. Η εταιρεία του, MSC, έχει στρέψει την προσοχή της στην εταιρεία που διαδέχθηκε την Alitalia, όπως σχετικώς αναφέρει σε δημοσίευμά του το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς. Το ότι έχουν παρέλθει 65 χρόνια από τότε που ο αποβιώσας ίδρυσε τον αερομεταφορέα, δεν έχει ουσιαστική σημασία. Ο 81χρονος Ιταλός, γνωστός και ως «καπετάνιος», επιδιώκει να συνδυάσει τις δραστηριότητες στην αερομεταφορά φορτίου και επιβατών με τις δικές του στη διά θαλάσσης μεταφορά εμπορευμάτων και στα κρουαζιερόπλοια. Ο «καπετάνιος» έχτισε σταδιακά την αυτοκρατορία του ξεκινώντας με ένα και μοναδικό πλοίο.
Ωστόσο, οι δυσκολίες είναι αξιοσημείωτες. Η Αlitalia αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα για πολλά χρόνια και η ιταλική κυβέρνηση, για να τη διασώζει, διοχέτευε πάμπολλα κεφάλαια, τα οποία αθροιστικά έφθασαν τα 10 δισ. ευρώ. Αυτά συνέβαιναν μέχρι πέρυσι, οπότε η εταιρεία σμικρύνθηκε και εγκαινίασε μια νέα εποχή υπό την επωνυμία ΙΤΑ. Και αυτό σημαίνει πως η οποιαδήποτε συμφωνία θα παρακολουθείται στενά από τη Ρώμη.
Ο «καπετάνιος» Τζιανλουίτζι Απόντε, ιδιοκτήτης της MSC, θέλει να μετατρέψει την αεροπορική σε… Ολυμπιακή.
Ρευστό 1,2-1,6 δισ. ευρώ από τον Τζιανλουίτζι Απόντε
Η MSC, η οποία έχει έδρα την Ελβετία, αναμένεται να προσφέρει 1,2-1,6 δισ. ευρώ για την ΙΤΑ και θα πληρώσει σε ρευστό, όπως ανέφεραν στο Ρόιτερς καλά πληροφορημένες πηγές, ενώ συνεργάζεται με σημαντικό εταίρο στη γερμανική Lufthansa. Τον Ιανουάριο, αμφότερες οι εταιρείες δήλωσαν πως θέλουν να περιέλθει στην κατοχή τους η πλειονότητα της ΙΤΑ.
Οι πηγές τόνισαν ότι η MSC θέλει η Lufthansa να αποκτήσει ένα μειοψηφικό μερίδιο στην ΙΤΑ. Ο Τζιανλουίτζι Απόντε σκοπεύει να δημιουργήσει μία πλατφόρμα για να εξασφαλίσει ακόμη περισσότερες δραστηριότητες, εκμεταλλευόμενος τη μεταφορά φορτίου και επιβατών.
Πάντως, ας μη λησμονούμε πως ό,τι μπορεί να δείχνει ενδιαφέρον στο χαρτί, εμπράκτως ίσως και να μη λειτουργεί. «Η διά θαλάσσης και η από αέρος μεταφορά φορτίου είναι δύο μέθοδοι που περισσότερες διαφορές έχουν παρά ομοιότητες», παρατηρεί ο Πίτερ Σαντ, επικεφαλής αναλυτής στην πλατφόρμα Xeneta, η οποία διαμορφώνει δείκτες για τη μέτρηση των ναύλων σε θάλασσα και αέρα.
«Από μια καθαρά επιχειρηματική σκοπιά, δεν βγάζει πολύ νόημα, ακόμη και αν η MSC έχει ένα βραχίονα στην κρουαζιέρα – οι συνεργασίες που θα προκύψουν με μία αγορά της πρώην Αlitalia δεν θα είναι τόσο αξιόλογες». Αλλά εκείνα ευνοούν τον όμιλο του «καπετάνιου» είναι το μέγεθος και οι πόροι του. Αλλωστε, το παγκόσμιο πρόβλημα με τη ροή των εμπορευμάτων διαμέσου της εφοδιαστικής αλυσίδας είχε ως αποτέλεσμα οι μεγάλες ναυτιλιακές εταιρείες να καρπωθούν κέρδη ρεκόρ ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Μία από αυτές είναι και η MSC, Mediterranean Shipping Company, η οποία με τα κέρδη αυτά απέκτησε τον αναγκαίο οπλισμό για να σχεδιάσει πιο μακροπρόθεσμα τον τρόπο ανάπτυξής της. Η εν λόγω εταιρεία του Τζιανλουίτζι Απόντε ήδη βρίσκεται στην πρώτη θέση όσον αφορά τις δραστηριότητες μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, ξεπερνώντας κατά τι τη Maersk με κριτήριο τη χωρητικότητά της. Συν τοις άλλοις, τέλος, διατηρεί την τρίτη θέση στην κρουαζιέρα και αναμένεται να ανέλθει στη δεύτερη, όταν το 2025 παραλάβει τα παραγγελθέντα σκάφη.
