ΑΝΤΡΙΟΥ ΧΙΓΚΙΝΣ / THE NEW YORK TIMES
Οταν δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές απέκλεισαν τρεις κομβικές γέφυρες πάνω από τον Δούναβη παραλύοντας το Βελιγράδι, η κυβέρνηση της Σερβίας εξέδωσε μια έκτακτη προειδοποίηση. Οχι όμως προς τους διαδηλωτές, αλλά προς τα κρατικά μέσα ενημέρωσης που κάλυπταν τις κινητοποιήσεις.
Υστερα από τρεις μήνες μηδενικής κάλυψης των διαδηλώσεων που ξεκίνησαν από φοιτητές, το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο της Σερβίας, εν πολλοίς όργανο προπαγάνδας της κυβέρνησης του προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς, άλλαξε ξαφνικά στάση και έβαλε τις κινητοποιήσεις στο Νόβισαντ στην ημερήσια ύλη του.
Μάλιστα, όχι μόνο ξεκίνησε να κάνει αναφορά στους διαδηλωτές, αλλά για πρώτη φορά δεν τους αποκαλεί «προδότες» ή «επί πληρωμή πράκτορες ξένης χώρας» ή ακόμη και «μαριονέτες της αντιπολίτευσης», σύμφωνα με την πάγια τακτική του στο παρελθόν. Σε μια ασυνήθιστη δήλωση ο Βούτσιτς διαμαρτυρήθηκε το Σάββατο για τη «σκανδαλώδη κάλυψη» του καναλιού, λέγοντας ότι «καταχράται με τον πιο αηδιαστικό τρόπο το επάγγελμα του δημοσιογράφου, παίρνοντας το μέρος πολιτικών που θέλουν να διαλύσουν την τάξη στη Δημοκρατία της Σερβίας».
Πλέον πολλοί αναρωτιούνται κατά πόσον η εξουσία του Βούτσιτς έχει αρχίσει να φθίνει και η «σφιχτή» εξουσία του πάνω στα μέσα ενημέρωσης να χαλαρώνει. «Πρόκειται για μια μικρή, αλλά πιθανώς επαναστατική αλλαγή», δήλωσε η Τζασμίνα Παούνοβιτς, πρώην εισαγγελέας στο Βελιγράδι. Πρόσθεσε δε πως αυτή τη στιγμή πολλοί πιστοί της κυβέρνησης, που βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 12 χρόνια, «τρέμουν» από τον φόβο μήπως χάσουν τις θέσεις τους στις δημόσιες υπηρεσίες ή μήπως βρεθούν αντιμέτωποι με κυρώσεις.
Εφημερίδες όπως ο Informer, που ασκεί «βρώμικη» κριτική στους διαδηλωτές προς όφελος της κυβέρνησης, κατηγορούν τους φοιτητές ότι λειτουργούν υπό τις διαταγές της κυβέρνησης της Κροατίας, βασικού εχθρού της Σερβίας κατά τον αιματηρό πόλεμο της δεκαετίας του 1990 πάνω στα συντρίμμια της Γιουγκοσλαβίας. Η Μίλα Πάγιτς, φοιτήτρια και ενεργός στην οργάνωση διαδηλώσεων στο Νόβι Σαντ, δήλωσε πως φιλοκυβερνητικά Μέσα την έχουν αποκαλέσει «νοητικά καθυστερημένη». Ο ιστότοπος του Informer δημοσίευσε βίντεο στο οποίο μαλώνει με τον σύντροφό της, σημειώνοντας αυθαίρετα πως μαλώνουν για το πώς θα μοιραστούν κεφάλαια που έχουν φτάσει γι’ αυτούς από το εξωτερικό. Οπως λέει η ίδια, η ιστορία του σερβικού ταμπλόιντ είναι «εντελώς αυθαίρετη» και κατάφερε «να μετατρέψει μια φυσιολογική διαφωνία ανάμεσα σε δύο 20χρονους σε εθνικό σκάνδαλο». Κατά τη γνώμη της, η στροφή του κρατικού καναλιού σε σχέση με την κάλυψη των διαδηλώσεων «δεν είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα μπρος, αλλά ένα μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση».
O Νεμπόισα Βλαντισάβλιεβιτς, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου, σχολιάζει πως η Σερβία είναι μία «σύγχρονου τύπου δικτατορία» η οποία, όπως αρκετά μετα-σοβιετικά καθεστώτα, «είναι μεν λιγότερο καταπιεστικά, αλλά πολύ πιο χειραγωγικά». Κατά τη γνώμη του, η δήλωση του Βούτσιτς εναντίον των δημοσιογράφων του RTS είναι ταυτόχρονα μία κίνηση αφενός για «να τους βάλει στη θέση τους», αφετέρου αποτελεί «ένα μήνυμα προς το εσωτερικό της κυβέρνησης πως στην πραγματικότητα τίποτα δεν έχει αλλάξει».
