Kathimerini.gr
Της Αλεξάνδρας Σκαράκη
«Είναι εκπληκτικό, πραγµατικά σοκαριστικό», δήλωνε αιφνιδιασμένη η Κέιτ Μπους σε συνέντευξή της στο BBC Radio 4 στα τέλη Ιουνίου. Πού αναφερόταν; Στην επιστροφή του τραγουδιού της από το 1985 «Running Up That Hill» στα μουσικά τσαρτ.
Η επιτυχία που γνώρισε ξανά αυτό το τραγούδι, και κυρίως στη νεότερη γενιά, οφείλεται στην τέταρτη σεζόν της επιτυχημένης σειράς του Netflix «Stranger Things» και μάλιστα έχει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας του χαρακτήρα της Μαξ (Σέιντι Σινκ).
Λίγο μετά την κυκλοφορία των νέων επεισοδίων της σειράς, το «Running Up That Hill» κατέκτησε την πρώτη θέση στις λίστες με τα καλύτερα τραγούδια στο Ηνωμένο Βασίλειο και παράλληλα έδωσε στη Βρετανίδα μουσικό μοναδική πρωτιά στο Top 10 των Ηνωμένων Πολιτειών. Πέραν όμως αυτού, η σειρά του Netflix χρησιμοποίησε ακόμα ένα δημοφιλές τραγούδι από τη δεκαετία του 1980: το «Master of Puppets» των Metallica, το οποίο εντάχθηκε στη λίστα του Billboard με τα 100 καλύτερα τραγούδια και συγκεκριμένα στη 40ή θέση
«Είναι σοκαριστικό», δήλωσε πρόσφατα στο BBC η Κέιτ Μπους, αιφνιδιασμένη και η ίδια από τη νέα επιτυχία του «Running Up That Hill».
Επιστροφή στο παλιό
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αισθανόμαστε την επιθυμία να γυρίζουμε σε παλαιότερα και αγαπημένα ακούσματα. Αυτό το συναίσθημα της νοσταλγίας αποτυπώνεται και μέσα από τηλεοπτικές σειρές. Οι streaming υπηρεσίες ιδιαίτερα, όπως το Netflix, το Disney+ και το Amazon Prime Video, συνδυάζουν αριστοτεχνικά την παλιά μουσική με τη σύγχρονη ψηφιακή εικόνα. H streaming τηλεόραση επιτρέπει σε μουσικά κομμάτια από συλλογές να φτάνουν στους νεότερους θεατές με τρόπους που ήταν ασύλληπτοι ακόμα και μία δεκαετία πριν.
Αν λάβουμε υπόψη τον τρόπο με τον οποίο ορισμένα από τα κλασικά μουσικά κομμάτια του 1980 έχουν εισχωρήσει τα τελευταία χρόνια σε σκηνές τηλεοπτικών προγραμμάτων με μεγάλη επιρροή, τότε προφανώς υπάρχουν στοιχεία της δεκαετίας αυτής που εντυπωσιάζουν τόσο τους υπεύθυνους παραγωγής όσο και τους θαυμαστές των σειρών.
Η τάση αυτή –όπως αναφέρεται σε παλαιότερο δημοσίευμα του ιστότοπου Vulture– αντικατοπτρίζεται επίσης εν μέρει και στις συλλογές τραγουδιών που αγοράστηκαν από εταιρείες όπως οι Hipgnosis, Universal Music Group, Sony Music Entertainment. Καλλιτέχνες όπως οι Μπομπ Ντίλαν, Μπρους Σπρίνγκστιν και διάφορα μέλη του συγκροτήματος Fleetwood Mac έχουν πωλήσει τα τελευταία χρόνια τα δικαιώματα των τραγουδιών τους σε αυτές τις εταιρείες έναντι ενός εφάπαξ ποσού. Με τον τρόπο αυτό επιτρέπουν στις εταιρείες να συγκεντρώνουν και στο μέλλον σημαντικά έσοδα, ιδιαίτερα μάλιστα με την αξιοποίηση αυτών των τραγουδιών σε τηλεοπτικές σειρές.
Η ιδέα ενός τηλεοπτικού σάουντρακ με βάση την ποπ μουσική αναπτύχθηκε στην πραγματικότητα τη δεκαετία του ’80 μέσα από τη σειρά «Miami Vice», σύμφωνα με τον ιστότοπο. Μπορεί σε πολλούς που ανήκουν σε παλαιότερες γενιές να φαίνεται περίεργο, μιας και η ποπ μουσική εκείνης της δεκαετίας χαρακτηριζόταν συχνά ως αστεία και κιτς.
Με τα χρόνια, ωστόσο, η δεκαετία τοποθετήθηκε σε ένα περισσότερο διαφοροποιημένο πλαίσιο, με την ποικιλομορφία και την ποιότητα της ποπ μουσικής της να έχει αποκτήσει μια ευρύτερη αποδοχή και εκτίμηση. Σειρές που διαδραματίζονται στα ’80s, όπως το «The Americans», ενσωματώνουν και αναδεικνύουν συχνά επιτυχίες εκείνης της εποχής μέσα από τα σάουντρακ.
Ακόμα ένα τραγούδι από τα ’80s που προτιμούν οι παραγωγοί για τις σειρές τους είναι το «Don’t Stop Believin’» των Journey. Σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της σύγχρονης τηλεόρασης, ο Τόνι Σοπράνο επιλέγει λίγο πριν από το φινάλε της δραματικής σειράς του HBO «The Sopranos» να παίξει από το τζουκ μποξ ενός εστιατορίου τον «ύμνο» του αμερικανικού ροκ συγκροτήματος που κυκλοφόρησε το 1981. Μετά την προβολή εκείνης της σκηνής του δείπνου, το «Don’t Stop Believin’» και μαζί και οι Journey κέρδισαν νέα δημοφιλία.
Σχεδόν μία δεκαετία από εκείνη τη σκηνή, όλο και περισσότερα τραγούδια του ’80 αποκτούν πιο σημαντικό ρόλο στην τηλεόραση.
Η σειρά «Glee» του Ράιαν Μέρφι, από την πρεμιέρα το 2009 και μέχρι το τελευταίο της επεισόδιο το 2015, έφερε στο φως πολλά αγαπημένα τραγούδια του ’80, όπως αυτά των REO Speedwagon, της Μαντόνα και του Μάικλ Τζάκσον, μεταξύ άλλων, και έτσι τα γνώρισαν και πιο νεαροί θεατές που δεν είχαν γεννηθεί τότε.
Προ ετών, το επεισόδιο «San Junipero» του τρίτου κύκλου της σειράς του Netflix «Black Mirror» αποτέλεσε ωδή στη μουσική των ’80s.
Iσως όμως το χαρακτηριστικότερο –και σχετικά πρόσφατο– παράδειγμα μπορεί να θεωρηθεί η τρίτη σεζόν της σειράς «Black Mirror» και ειδικότερα το επεισόδιο «San Junipero», που βασίζεται σε μουσική του 1987, και η ατμόσφαιρα γενικότερα κάνει τον θεατή να αναρωτιέται σε μεγάλο βαθμό εάν η ιστορία πράγματι τοποθετείται σε εκείνη τη χρονιά ή στο σήμερα. Το μουσικό αποκορύφωμά του δεν είναι άλλο από το διαχρονικό «Heaven Is a Place on Earth» της Μπελίντα Καρλάιλ, ένα τραγούδι που λειτουργεί σαν πρόσθετος χαρακτήρας του επεισοδίου και ακούγεται ολόκληρο στους τίτλους τέλους.
Η επιρροή των ’80s δεν αφορά μόνο την τηλεόραση, αλλά σε εξίσου μεγάλο βαθμό και τον κινηματογράφο. Πρόσφατα, το σίκουελ της εμβληματικής ταινίας του 1986 «Top Gun», με τίτλο «Top Gun: Maverick», ξεπέρασε τα 600 εκατ. δολάρια σε εισπράξεις και έγινε μια από τις πλέον επιτυχημένες ταινίες στις ΗΠΑ. Το κοινό νοσταλγεί το παλιό και έτσι το Χόλιγουντ επενδύει στη νοσταλγία. Υπάρχουν όμως και άλλα φιλμ που γυρίστηκαν κατά τη διάρκεια εκείνης της δεκαετίας για τα οποία κυκλοφορούν φήμες ότι αναμένεται να αναβιώσουν στη μεγάλη οθόνη με νέο καστ. Μερικά από αυτά είναι τα «Scarface», «Highlander» και «Firestarter», ενώ ήδη έχουν κυκλοφορήσει νέες εκδοχές των ταινιών «Dune» και «Ghostbusters».
Λίγο πριν από το φινάλε της εμβληματικής σειράς «The Sopranos», ο πρωταγωνιστής επιλέγει στο τζουκ μποξ το «Don’t Stop Believin’» των Journey (1981).
O κρυμμένος θησαυρός
Η μουσική του ’80 φαίνεται να βρίσκει τον τρόπο για να παραμείνει επίκαιρη και σε πολλές περιπτώσεις να προτιμάται από νεότερους ακροατές ηλικίας μέχρι 25 ετών. Την ανακαλύπτουν μέσα από το streaming και την απολαμβάνουν με τον ίδιο τρόπο που την αγαπούσαν και την απολάμβαναν οι γονείς τους. Η τάση αυτή επαληθεύτηκε πρόσφατα και στη χώρα μας με την αθρόα προσέλευση αυτών των ηλικιών σε συναυλίες συγκροτημάτων που άνθησαν πριν από 40 χρόνια, όπως οι Iron Maiden ή οι Pet Shop Boys.
Oπως ανέφερε πρόσφατα η δημοσιογράφος της εφημερίδας Independent Ρόιζιν Ο’ Κόνορ με ειδίκευση στη μουσική θεματολογία, «η δεκαετία του ’80 ήταν πάντα μια σημαντική μουσική περίοδος, όμως η μεγάλη της επιρροή μάς έχει πραγματικά συνεπάρει. Ανακαλύπτουμε τώρα κάτι που αγαπούσαν οι γονείς μας και μας φαίνεται σαν να ανακαλύπτουμε έναν κρυμμένο θησαυρό».
