Σοφία Χρήστου
Οι σοροί από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη μεταφέρονται η μία μετά την άλλη στο ΓΝ Λάρισας, όπου έχει ενεργοποιηθεί το «πρωτόκολλο μαζικών καταστροφών» και η ταυτοποίηση γίνεται με τη μέθοδο DNA, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αδύνατη η αναγνώριση των θυμάτων από τις οικογένειές τους.
Για το δύσκολο έργο της νεκροτομής μίλησαν στην «Κ» τρεις ιατροδικαστές από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οι οποίοι βρέθηκαν στη Λάρισα, προκειμένου να βοηθήσουν το κλιμάκιο του γενικού νοσοκομείου της πόλης. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ιατροδικαστική ομάδα έχει πραγματοποιήσει 43 νεκροτομές.
«Εξαρχής ήταν κατανοητό πως η διαδικασία της αναγνώρισης ήταν πολύ δύσκολη, καθώς αρκετές σοροί ήταν απανθρακωμένες. Γι’ αυτό προχωρήσαμε στο στάδιο της ταυτοποίησης με DNA. Όταν ολοκληρωθεί η εργαστηριακή διερεύνηση οι αρμόδιοι της αστυνομίας θα ανακοινώσουν τα αποτελέσματα», αναφέρει η ιατροδικαστής Ελένη Ζαγγελίδου.
Οι σοροί θα ταυτοποιηθούν όπως συνέβη και στο Μάτι
Μιλώντας στην «Κ» ο ιατροδικαστής, Νίκος Καρακούκης, μας εξηγεί πως το διεθνές πρωτόκολλο έχει αλλάξει και ακολουθείται υποχρεωτικά η ταυτοποίηση μέσω DNA, διαδικασία που είναι και αλάθητη. «Κι αυτό γιατί στις περιπτώσεις που οι σοροί έχουν υποστεί τόσο μεγάλη αλλοίωση, η μακροσκοπική μέθοδος αναγνώρισης δεν είναι αρκετή», προσθέτει ο κ. Καρακούκης.
Ο ίδιος μαζί με τον ιατροδικαστή κ. Νίκο Καλογριά επισημαίνουν στην «Κ» πως η ταυτοποίηση μέσω DNA, αφότου ληφθεί δείγμα μυϊκού ιστού, θα γίνει με τον ίδιο τρόπο, όπως έγινε και στην τραγωδία στο Μάτι.
«Εγώ και ο κ. Καρακούκης ήμασταν εκεί. Ιατροδικαστικά και οι δύο τραγωδίες έχουν πολλά κοινά, καθώς και στο Μάτι υπήρχαν πολλές απανθρακωμένες σοροί και δυστυχώς και τώρα στα Τέμπη. Επίσης και στις δύο περιπτώσεις δεν υπήρχε ακριβής λίστα με τα ονόματα των θυμάτων, γεγονός που δυσχεραίνει το ιατρικό κομμάτι της δουλειάς μας», αναφέρει από την πλευρά του ο κ. Καλογριάς, τονίζοντας επίσης πως και στις δύο τραγωδίες πολλά από τα θύματα ήταν νέοι άνθρωποι.
Ωστόσο παρά την εμπειρία χρόνων που έχουν και οι τρεις ιατροδικαστές, η διαδικασία ήταν πολύ δύσκολη και ψυχοφθόρα, καθώς στην πλειοψηφία τους οι νεκροί ήταν ηλικίας 15-18 ετών.
Ο πόνος είναι πάντα μεγάλος
«Ως ιατροδικαστής έχω βρεθεί στην τραγωδία στο Μάτι, στην πτώση του Helios του 2005 και σε άλλα πολύνεκρα δυστυχήματα. Κάθε περίπτωση είναι από μόνη της πολύ επώδυνη και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εμείς οι ιατροδικαστές είμαστε κυρίως άνθρωποι. Σχετικά με το δυστύχημα στα Τέμπη, απλά σκέφτομαι τον πόνο του γονέα που έχει χάσει το παιδί του και ξέρω πως το δικό μου συναίσθημα είναι πολύ “μικρό” μπροστά σε αυτά που βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι», αναφέρει ο κ. Καρακούκης.
Από την πλευρά της η κ. Ζαγγελίδου θυμάται πως είχε συνδράμει στην ιατροδικαστική διαδικασία και το 2003, όταν 21 μαθητές είχαν βρει τραγικό θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα στην ίδια τοποθεσία.
«Ο πόνος είναι πάντα μεγάλος ειδικά όταν μιλάμε για μικρά παιδιά και νέους. Δυστυχώς σε αυτό το μέρος, που μοιάζει με καταραμένο, τα θύματα και τότε και τώρα ήταν νέα παιδιά. Μπορεί να έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια την τεχνική εμπειρία στη διαχείριση μαζικών απωλειών, αλλά ποτέ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματα που μας κατακλύζουν. Το ψυχικό φορτίο που κουβαλάμε είναι τεράστιο και σε κάθε μία τραγωδία αυτό μεγαλώνει», καταλήγει η κ. Ζαγγελίδου.
